Czy ja mogę mieć depresję czy sobie wmawiam?

Witam, obawiam się, że mam depresję, jednak boję się pójść do specjalisty. Mam kłopoty ze snem, z koncentracją, z wykonywaniem codziennych czynności. Czasami myślę o tym czy chcę kontynuować swoje życie. Wszystko przez rozstanie z chłopakiem. To jak on się zachowuje, wprawia mnie w poczucie winy, bo to ja skończyłam związek a nie on. Byliśmy razem 5 lat, jednak był bardzo nieszczery w stosunku do mnie. Dodatkowo mieszkamy razem jeszcze z koleżanką (studenci). Każdy ma swój pokój, ale nie da się siebie uniknąć. Gdy jestem sama z nim w mieszkaniu, jest strasznie. Chciałabym, żeby było jak kiedyś, ale widzę, że on się nie chce zmienić, a ja nie potrafię być z "takim nim". To wszystko ma trwać do lipca. Jak mam sobie poradzić?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Depresja Konsultacje psychologiczne Psychologia Psychoterapia Rozstanie Poczucie winy

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

w przypadku konieczności przystosowania się do zmian życiowych, często wynikających ze stresujących wydarzeń życiowych, pojawia się zaburzenie adaptacyjne - przyczyna są nowe okoliczności, trudności przystosowawcze w tych sytuacjach. W związku z tym wymagane jest wsparcie farmakologiczne (w tym celu zalecana jest konsultacja psychiatryczna) oraz psychoterapia jako forma pomocy (psychoterapia poznawczo - behawioralna), w celu stabilizacji nastroju i akceptacji nowej sytuacji.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Tak nie musi być!

Proszę nie czekać i sięgnąć po potrzebne Pani wsparcie psychologiczne/psychoterapeutyczne (opisane przez Panią symptomy wskazują na stan prodepresyjny)

Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani najbardziej potrzebne,

irena.mielnik.madej@gmail.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy drętwienie rąk może oznaczać depresję? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy depresja może być następstwem porzucenia alkoholu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Co mam robić, jeśli chłopak pije alkohol i oszukuje? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy możliwa jest depresja po przeprowadzce? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Co powinna zrobić osoba, której brak jest sensu życia? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Lęki nerwicowe i depresja u byłej żony – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Co mogę przyjmować na depresję? – odpowiada Mgr Agnieszka Galas - Konsor
Jakie przebieg może mieć depresja? – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
Dlaczego nie mogę spać przy mojej depresji? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy ja mogę mieć od kilku lat depresję? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Zaburzenia adaptacyjne

Fakty o zdrowiu - Oburęczne dzieci bardziej nadpob

Wojna w Ukrainie nasila strach. Psycholog wyjaśnia, jak radzić sobie ze stanami lękowymi

Ataki paniki, stany lękowe, myśli o końcu świata.

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Czy ja mogę mieć depresję?

Jestem 28-letnią kobietą, która właśnie kończy drugi kierunek studiów. Mieszkam za granicą i pracuję jako pomoc studencka w pewnej firmie.

Fakt, że przeżywam od marca spory stres w związku z pisaniem pracy magisterskiej, ale myśli, które coraz czesciej odczuwam zaczynają mnie niepokoić. Nic mnie nie cieszy, odczuwam bezsens całego mojego życia: mam wrażenie, że wszystko co robię jest bez sensu, że nie znajdę pracy (po studiach nie będę mogła wykonywać tej pracy, która mam, bo nie będę mieć statusu studenta). Mam wrażenie, że powinnam była zostać wtedy w Polsce i szukać pracy, a nie zaczynać nowy kierunek. Boję się, że mój związek nie przetrwa, jeśli nie znajdę pracy i nie będę miała pieniędzy na życie.

Ostatnio mam myśli samobójcze, tzn. może nie miałabym odwagi sobie czegoś zrobić, ale nie miałabym nic przeciwko temu, gdybym, np. usnęła i nie obudziła się więcej lub gdybym miała jakiś zawał. Czy takie zachowanie/myślenie jest jeszcze w normie?

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Myślę, że Pani problemy biorą się z lęku przed zmianami i "przymusem" rezygnacji z obecnego życia. Po skończeniu studiów Pani sytuacja całkowicie się zmieni, a Pani nie bardzo chce do tego dopuścić. Broni się Pani przed tą sytuacją. Sądzę też, że nie docenia się Pani i przez to powstaje wiele problemów.

Powinna Pani uwierzyć we własne siły i możliwości, ponieważ wtedy będzie Pani mogła wiele osiągnąć. Może warto skorzystać z pomocy terapeuty i przepracować swoje problemy na terapii? Uzyska Pani wgląd w siebie oraz swoje sprawy, a także będzie miała szansę przyjrzeć się temu wszystkiemu z innej perspektywy.

Myślę też, że w związku z ogromnym stresem i przeżywanym obecnie lękiem pojawiają się u Pani myśli samobójcze. Praca z terapeutą pozwoli Pani odzyskać pewność siebie oraz znaleźć cel w życiu i cieszyć się tym, co przynosi nam los.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy mogę sobie pomóc? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Charakter, depresja, czy lenistwo? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moje samopoczucie jest fatalne. Czy to początki depresji? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nerwica? Depresja? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Depresja - co dalej? – odpowiada Dr n. med. Paweł Gosek
Jak sobie poradzić z myślami samobójczymi? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Tkwię w poczuciu beznadziejności - czy to depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Smutek, spadek zainteresowania, myśli samobójcze - czy to depresja? – odpowiada Paulina Witek
Jakie objawy depresyjne wskazują na konieczność wizyty u lekarza? – odpowiada Paulina Witek
Czy mogę mieć depresję albo nerwicę? – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki

artykuły

Jak radzić sobie ze stresem w pracy? (WIDEO)

Co drugi Polak odczuwa stres w pracy. Czy państ

Jadwiga Kłapa-Zarecka została zaatakowana przez pacjentkę. "Miałam poczucie, że ona zaraz wyciągnie nóż i się na mnie rzuci"

Była w ciąży, kiedy do jej gabinetu wtargnęła agre

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Lek. Jerzy Bajko Neurolog, Szczecin

umów wizytę

Lek. Małgorzata Krześniak-Bohdan Nefrolog, Gdańsk

umów wizytę

Dr n. med. Ewa Belniak Neurolog, Modliborzyce

umów wizytę

Lek. Arkadiusz Stawecki Neurologia, Sosnowiec

umów wizytę

Mogę mieć depresję?

Mam 13 lat. Od pewnego czasu czuję... No, właśnie. Nic. Czuję pustkę, ból. Wiele spraw jest mi obojętnych. Ośmieszę się? Co tam, jakoś przeżyję.

Mam problemy z dokonywaniem wyborów. Nie mam realnego przyjaciela, tylko takiego przez internet. Nawet on mówi, że się zmieniłam. Kiedy napisałam, że chcę się skontaktować z psychologiem, odpowiedział, żebym "nie wymyślała". Mama kiedyś mówiła, że się z niczego nie cieszę, przez pewien czas było lepiej, ale teraz to wróciło, tylko w gorszej postaci. Zdaję sobie sprawę, że coś się ze mną dzieje, ale w sumie jest mi tak dobrze. Fajnie czuć pustkę. Głupio brzmi, ale tak jest. To chyba nie jest normalne. Nie chce mi się wychodzić na dwór pomimo próśb kolegów i koleżanek. Jak już, to tylko z niektórymi osobami.

Są dni, kiedy się cieszę, ale jest ich o wiele, wiele mniej niż kiedyś. Prawie nic mi się nie chce, pragnę, by się ode mnie większość ludzi odczepiła, dała mi spokój. Proszę o jakąś poradę, pomoc. Pozdrawiam.

KOBIETA, 13 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Twoje problemy są poważne i nie należy ich bagatelizować. Odczuwanie pustki i izolowanie się od ludzi, niechęć do nich, mogą być powodem rozwinięcia się poważnych zaburzeń. Myślę, że w tej sytuacji Twój pomysł, żeby skorzystać z pomocy psychologa, jest bardzo dobry. Radzenie sobie samemu z poczuciem pustki i bezsensu jest trudne i obciążające emocjonalnie. Warto dlatego skorzystać z pomocy specjalisty.

Jesteś młodą osobą, dlatego na Twoje samopoczucie może mieć wpływ także okres dojrzewania. Jednak nasilenie się zmian związanych z tym okresem, może jeszcze bardziej wpłynąć na Twój nastrój i emocje. Dlatego sądzę, że powinnaś skonsultować się z psychologiem jak najszybciej.

Praca nad poprawą samopoczucia i emocjami pozwoli Ci lepiej siebie poznać i zrozumieć wiele procesów, które zachodzą dookoła. Poprawa stanu psychicznego pozwoli Ci znów cieszyć się życiem i łatwiej nawiązywać trwałe i głębokie relacje z innymi ludźmi.

Pozdrawiam