Czy ja mogę mieć jakąś chorobę psychiczną?

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani za zaufanie:)

Zacznę od wiadomości, że jest Pani świadoma swoich zachowań i to jest świetna wiadomość.
Istotnym jest by podjąć działania terapeutyczne celem pracy nad sobą pod okiem Psychologa najlepiej pracującego w paradygmacie poznawczo-behawioralnym.

Z jakiegoś powodu (widziałabym potrzebę dotarcia do źródła symptomatycznego) postrzega Pani rzeczywistość nie taką, jaka ona jest?

Samoocena, jako jeden z filarów poczucia własnej wartości odpowiada na pytanie, jak Człowiek postrzega siebie, jak siebie ocenia, jaką posiada wiedzę o sobie, czyli tzw.opinie i sadu na swój temat.
Ta niska samoocena jest przyczyną nadmiernego skupiania się na własnych ograniczeniach, słabościach i przez to wycofywanie się z aktywności, uogólnianie niepowodzeń - przez to niedocenianie/nie zauważanie swoich zalet/umiejętności/mocnych stron/zasobów.

Jestem przekonana, że nie docenia Pani, pewnie nie zauważa, że ma wiele zalet, by móc nimi dzielić się z Innymi i ze Światem.

Podsumowując, zachęcam Panią do podjęcia terapii, która postrzegam dla Pani jako niezbędną.

Jeśli miałaby Pani życzenie pracy terapeutycznej, zapraszam do kontaktu.

Z życzeniami dla Pani oraz Pani Bliskich pięknego Nowego Roku!

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

Szanowna Pani,

impulsywność przejawiająca się w zachowaniach, agresja, odczuwanie złości o wysokim natężeniu, labilność emocjonalna, lęk przed odrzuceniem, jak i niskie poczucie własnej wartości może wskazywać na zaburzenia osobowości, w związku z tym, zachęcam Panią do rozważenia pomocy w formie psychoterapii, paradygmat poznawczo - behawioralny lub terapię dialektyczno -behawioralną, terapię schematów. Tak jak Pani zauważa; ..."Ogolnie czuje ciagly strach przed tym ze zostane sama a jednoczesnie doprowadzam sama do roztania". Potrzebne jest Pani wsparcie psychoterapeutyczne, ponieważ takie zachowanie destrukcyjnie wpływa na dziecko, które widzi rozzłoszczoną, wściekłą mamę i na związek. Proszę porozmawiać z partnerem, myślę, że zrozumie i będzie chciał Panią wspierać w procesie leczenia. Zaburzenia osobowości kształtują się w profilu rozwojowym każdego człowieka przez pryzmat różnych wydarzeń, dysfunkcji, przeżyć. Wskazana jest psychoterapia jako forma leczenia, pomocy.
Z wyrazami szacunku,
Bożena Waluś