Czy moja reakcja powinna mnie martwić?

Witam,

z tego co Pan opisuje to do tej pory okazywał Pan dużo wsparcia i troski swojej dziewczynie, poprzez wysłuchanie, umożliwienie uwolnienia jej emocji i bycie blisko. To są bardzo ważne czynniki, dzięki którym osoba doświadczająca depresji może często poczuć się lepiej. Natomiast przedłużający się stan obniżonego nastroju, płaczliwości czy zniechęcenia może wpływać też na partnera/partnerkę i może powodować różne emocje, jak również "zmęczenie" pomaganiem. Jeżeli czuje Pan, że również jest Panu ciężko w obecnej sytuacji a Pana "siły" powoli się wyczerpują, to na pewno warto zadbać o siebie bardziej np. poprzez udanie się do psychologa/ psychoterapeuty po odpowiednie wsparcie, porozmawianie z zaufana osobą o tym co się dzieje, jak również zadbanie o swój wypoczynek.



Pozdrawiam serdecznie!

Witam,

Rozumiem, że sytuacja, w której znajduje się Pan i Pana dziewczyna, może być wyjątkowo obciążająca emocjonalnie. Chcę również wyrazić swoje uznanie, że nie unika Pan trudnej sytuacji, ale stoi przy bliskiej osobie, kiedy tego potrzebuje.

Proszę pamiętać i nie obwiniać siebie za doświadczane emocje. Naturalne jest, że wspieranie bliskiej osoby w stanie depresji może być trudne i z czasem prowadzić do uczucia wypalenia emocjonalnego. Poczucie złości i frustracji w takiej sytuacji nie jest niczym niezwykłym, jedynie świadczy o tym, że również Pan może potrzebować wsparcia.

Wspieranie osoby z depresją jest wyzwaniem, które dużo kosztuje psychicznie i wpływa na własne samopoczucie. Zmęczenie i brak empatii mogą być oznaką, że Pan także potrzebuje przestrzeni dla siebie oraz możliwości zadbania o własny dobrostan psychiczny. Pomocne może być pamiętanie o zasadzie, że dopóki sami nie posiadamy zasobów psychicznych, fizycznych – nie możemy obdarować nimi innych, nawet najdroższych nam osób. Ponieważ takie rezerwy się wyczerpują, chcąc być wsparciem dla swojej partnerki potrzebuje Pan specjalnie zadbać o siebie.

Rozważenie skorzystania z pomocy psychologicznej lub terapii dla siebie może być dobrym krokiem. Być może wystarczy kilka rozmów w bezpiecznej przestrzeni. Specjalista może pomóc w zrozumieniu własnych emocji, nauczeniu się technik radzenia sobie ze stresem oraz lepszego zarządzania własnymi zasobami emocjonalnymi. To także przestrzeń, gdzie może Pan wyrazić swoje frustracje i obawy, nie martwiąc się o obciążanie swojej partnerki. Dodatkowo proponuję własną psychoedukację na temat ludzkiej psychiki, związków, relacji, wpływu historii rodzinnej na człowieka, gdyż zrozumienie tego, co dzieje się z drugą osobą również może poprawić poczucie sprawczości, by nie tracić zasobów na dodatkowe wątpliwości.

Poniżej załączam kilka linków do artykułów na ten temat:

• https://portal.abczdrowie.pl/pomoc-w-depresji

• https://portal.abczdrowie.pl/jak-pomoc-osobie-cierpiacej-na-depresje

• https://portal.abczdrowie.pl/nie-ma-zdrowia-bez-zdrowia-psychicznego

• https://portal.abczdrowie.pl/jak-rozmawiac-z-chorym-na-depresje-jak-pomoc

Życzę Panu dużo siły i wytrwałości w tej niełatwej sytuacji. Proszę pamiętać, że dbanie o siebie jest równie ważne, co wsparcie drugiej osoby.

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.