Czy moja żona potrzebuje specjalisty?

Witam,
Proszę spróbować przekonać żonę do konsultacji ze specjalistą, tzn. Psychiatrą lub psychologiem. Wymioty mogą być objawem nerwicy, a im wcześniej zacznie ją leczyć, tym łatwiej można ją wyleczyć.
Pozdrawiam

Opisane objawy mogą być objawami somatyzacyjnymi (oczywiście jeśli żona nie jest w ciąży). Najlepszy wyjściem jest podjęcie psychoterapii. Warto zachęcać żonę do podjęcia tego rozwiązania motywując to troską, chęcią wsparcia i budowania relacji małżeńskiej. Warto także porozmawiać z babcią- być może ma jakieś obawy, trudne doświadczenia lub wątpliwości związane z pomocą psychologiczną, które będzie można wyjaśnić, a tym samym ułatwić żonie skorzystanie z pomocy specjalisty.

Dzień dobry, może pan jedynie zachęcać żonę do konsultacji u psychologa - psychoterapeuty. Możecie również państwo udać się na wspólną wizytę do terapeuty pracującego z parami na kilka wstępnych konsultacji. terapeuta następnie zdecyduje czy kontynuować wspólna terapię czy indywidualnie. Pozdrawiam.

Witam Pana. Być może żona w swojej rodzinie pochodzenia żyła w innym modelu rodziny. Być może relacje z innymi członkami rodziny nie miała takie jak Pan. Tak jesteśmy "skonstruowani", że przed czymś co jest nieznane odczuwamy lęk (ten zaś może się objawiać różnymi dolegliwościami). Zaciekawiło mnie czy tylko w jedną stronę rodzina zwraca się do Państwa po pomoc, czy Wy również korzystacie z jej pomocy. W tym co Pana niepokoi ważne też będzie czy reakcje żony się nasilają, czy od 5 lat są takie same. Czy to jest reakcja wyłącznie na członków Pana rodziny, czy wszystkie osoby zewnętrzne? Kiedy myśli Pan o specjaliście proszę przedstawić żonie perspektywę jednego spotkania. Czasem perspektywa długoterminowego kontaktu i wyobrażenia (przekonania) kim są osoby korzystające z takiej pomocy potrafią utrudnić wykonanie tego kroku. Proszę cierpliwie próbować. Pozdrawiam Pana.

To mogą być objawy zaburzenia lękowego. Skuteczne leczenie to farmakoterapia i psychoterapia - przynoszą bardzo dobre skutki.
Gdy żona nie chce pomocy - może Pan mówić o tym, jak na Pana wpływa jej zachowanie, jak Pan się z tym czuje. Warto twardo obstawać przy zdaniu, iż konieczna jest pomoc specjalisty.