Dzień dobry,
Są takie leki, które mogłyby pomóc ale są one na receptę i Pani mama wymaga zdiagnozowania. Niestety sama jej Pani nie pomoże i tu konieczne jest wdrożenie leczenia. Doradzałabym ponowienie próby namówienia jej na wizytę u lekarza i tutaj warto spróbować użyć jako argumentu nie tego, że ma urojenia i jej myślenie jest błędne, ale raczej odwołać się do objawów depresyjnych. Pani mama jest całkowicie przekonana o słuszności swoich podejrzeń i tu podważanie tego, co mówi nic nie da a może tylko pogorszyć sytuację, bo ona wtedy zobaczy w Pani "wroga" widzącego w niej bezpodstawnie chorą osobę. Jeśli da jej Pani poczucie, że powodem konsultacji miałby być np. jej obniżony nastrój i problemy ze snem to może byłoby łatwiej ją namówić. W celu zbliżenia się do niej i aby poczuła się zrozumiana może Pani nawet wyrażać współczucie wobec tego w jaki sposób jest traktowana przez innych ludzi, którzy działają przeciwko niej. Jeśli zobaczy w Pani "przyjaciela" a nie "wroga" oraz kogoś kto chciałby jej pomóc w trudnej dla niej sytuacji to najprawdopodobniej łatwiej będzie ją przekonać do czegokolwiek. Dla Pani mamy to jest realna i trudna sytuacja, gdyż taką jest w jej przeżyciu i chociaż fakty temu zaprzeczają to ten "wykreowany świat" jest dla niej prawdziwy i w tym miejscu można okazać jej współczucie i zrozumienie. Mam nadzieję, że uda się Pani skłonić ją do konsultacji z psychiatrą i to bardzo dobrze, że próbuje Pani pomóc mamie.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/
