Witam,
Może dobrze byłoby zorganizować spotkanie, przeprosić, spróbować aby pani chłopak znów mógł pani zaufać. Proszę spróbować zadzwonić osobiście i zaproponować spotkanie.
Pozdrawiam
Dzień dobry!
Serdecznie współczuje Pani trudnej sytuacji. Rozumiem, że jest dla Pani bardzo ważne walczyć o związek. Niestety, nie mamy jednak takiego wpływu na innych ludzi, aby wywoływać w nich określone uczucia i myśli. Być może decyzja Pani partnera o zakończeniu związku jest pewna, podjęta świadomie i nie bierze on pod uwagę kontynuowania Waszego związku. Jest możliwe, że będzie musiała Pani zaakceptować także taką ewentualność.
Może Pani jednak przekazać partnerowi swoje stanowisko, swoje uczucia, przeprosiny i sygnał, że wciąż jest Pani gotowa do rozmowy i odbudowania związku - np. w formie listu, maila, innej formy wiadomości czy osobistego spotkania (jeśli partner na takie się zgodzi). Być może czas i cierpliwość sprawią, że partner zdystansuje się do problemu, emocje osłabną i będzie gotowy na rozmowę z Panią.
Angażowanie w związek dwojga dorosłych ludzi ich rodziców zazwyczaj nie jest dobrym pomysłem i świadczy o trudnościach tego związku. Czy Pani chciałaby, aby Pani byli partnerzy kontaktowali się z Panią przez Pani rodziców i angażowali ich w Wasze trudności?
Może się jednak również zdarzyć, że taka sytuacja jest naturalna - np. jeśli Państwa matki przyjaźnią się od lat i zawsze miały ze sobą stały kontakt. W takiej sytuacji nie muszą radykalnie zrywać go z powodu Państwa rozstania. Każde angażowanie rodziców musiałoby być jednak bardzo taktowne, delikatne i nie przekraczające granic żadnej ze stron.
Zachęcam Panią do osobistego kontaktu z psychologiem i skorzystania ze wsparcia/ terapii w tym szczególnie trudnym dla Pani okresie straty, niepewności i być może godzenia się z rozstaniem.
Pozdrawiam!
Witam serdecznie,
rozstanie z bardzo bliską nam osobą, jest bolesnym i trudnym doświadczeniem. Proszę dać sobie prawo do przeżywania cierpienia związanego z tą sytuacją.
Nie sugerowałabym angażowania mam w Pani sytuację z chłopakiem. W pewnym stopniu dorosłość polega na tym, że sami ponosimy odpowiedzialność za podejmowane przez nas działania.
Rozumiem, że jest Pani bardzo ciężko, i stara się zastosować każde możliwe rozwiązanie, aby sytuacja się naprawiła.
Proszę spróbować skontaktowac się z Pani byłym chłopakiem, poprosić o rozmowę, która pozwoli Pani wyjaśnić zaistniałą sytuację, w jakiś sposób szanujący także jego uczucia, ale także jego prawo odmowy odbycia takiej rozmowy.
Jeśli chłopak podtrzyma swoje stanowisko, proszę poszukać wsparcia dla samej siebie, osób, miejsc, które pozwolą Pani przetrwać tą trudną sytuację. Proszę także rozważyć ewentualną pomoc specjalisty.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Włoch
----------------------------------
ZAPRASZAM NA
http://charakterownia.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
