Czy możliwe, że to zaburzenie urojeniowe w tak młodym wieku?

Witam. Mam 27 lat, 1,5 roku temu zglosilem sie do psychologa z problemem, ze boje się własnego brata, bałem się, że chce mnie skrzywdzić, wczesniej byłem z pewną dziewczyną i zauważylem ze ona funkcjonuje zupelnie inaczej niż ja, ja zylem w ciąglym strachu i stresie, ze brat chce mnie skrzywdzić, nie rozmawialem z bratem 8 lat, kiedyś sie go balem bo mi grozil, ale pozniej musialo to sie przerodzić w psychoze, nie wiem na studiach naduzywalem alkoholu i troche palilem maruhuane, nie wiem kiedy to sie stalo, ale ze zwyklego strachu przerodzilo sie to psychoze, musialem miec 20 pare lat, i zylem w ciaglym strachu, mialem swiadomosc ze jest ze mna cos nie tak ale balem sie isc do psychiatry, bo nie chcialem byc psycholem, dzis mi to nie przeszkadza, balem sie ze to schizofrenia, lekarz na 1 wizycie myslal ze to lęki, i dal mi antydepresant ale nie pomagal, wiec wrocilem i dal mi neuroleptyk, ktory oczywiscie pomogl, ale czulem sie po nim fatalnie, teraz jestem na 125mg solianu, minelo juz 1,5 roku leczenia, czy to moze byc schizofrenia? Czy tak jak wypisal mi doktor ze to uporczywe zaburzenie urojeniowe F22, czytalem w internecie ze to dotyka raczej osob ok 35 roku zycia, i ciagle sie zastanawiam co mi bylo, dzis na tej dawce czuje sie zdrowy? Czy mozliwe ze to zaburzenie urojeniowe w tak mlodym wieku? Prosze o pomoc specaliste.
MĘŻCZYZNA, 27 LAT ponad rok temu

Witam,
uporczywe zaburzenia urojeniowe mogą ujawnić się także u osób młodszych od Pana - nawet kilkunastoletnich. Nie ma sztywnych wytycznych dotyczących wieku zachorowalności. Jest to kwestia bardzo indywidualna i uzależniona od różnych czynników.
Chciałabym nadmienić, że nie każde zaburzenie urojeniowe prowadzi do schizofrenii. Jeżeli w Pana przypadku zastosowane leczenie farmakologiczne daje porządane efekty to oznacza to, że leki zostały dobrze dobrane. Ważne jest aby pozostał Pan pod opieką psychiatryczną i w dalszym ciągu przyjmował leki zgodnie z zaleceniami. Proszę nie przerywać leczenia na własną rękę ponieważ może to grozić nawrotem objawów. Im dłużej będzie Pan stosował leczenie tym większą ma Pan szansę na stałe utrzymanie dobrej formy psychicznej.
Zachęcam aby skorzystał Pan ze wsparcia psychologa, który podczas rozmów psychoedukacyjnych mógłby przedstawić Panu charakterystykę zaburzeń urojeniowych i różnice pomiędzy schizofrenią.
Powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty