Czy potrzebuję leczenia farmakologicznego?

Witam, mam 20 lat, przechodzilem duzo stresu i naduzywalem alkoholu, zauwazylem wysokie ciśnienie do 160 wieczorami, zaczalem je mierzyć. Z rana cisnienie jest ksiazkowe wieczorem jest wyzsze. Ograniczylem stres, wyrzucilem alkohol z mojego zycia, od 3 tygodni ograniczam, zdrowiej zaczalem sie odzywiać. Pracuje fizycznie, cwicze na siłowni, moje cisnienie z rana jest ksiazkowe a wieczorem 135-140/78-85 czy potrzebuje leczenia farmakologicznego?

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Kardiologia Stres Interna Farmakoterapia Wysokie ciśnienie Żywienie Siłownia

Redakcja abcZdrowie

98 poziom zaufania

Witam,

dobrze, że postanowił Pan o siebie zadbać.

Prawidłowe ciśnienie krwi wynosi 120-129 / 80-84 mm Hg. Ciśnienie wysokie, ale nadal prawidłowe to 130-139 / 85-89 mm Hg. O nadciśnieniu 1. stopnia możemy mówić w przypadku poniższych parametrów: 140-159 / 90-99 mm Hg.

Więcej norm podanych jest w jednym z naszych artykułów dostępnym pod adresem: https://portal.abczdrowie.pl/cisnienie-tetnicze-charakterystyka-normy-niedocisnienie-nadcisnienie.

Patrząc na podane widełki, Pańskie wyniki znajdują się pomiędzy prawidłowym ciśnieniem wysokim a nadciśnieniem 1. stopnia. Proszę więc nadal systematycznie kontrolować swoje ciśnienie. Jeśli w większości przypadków górna granica będzie wynosiła więcej niż 140 mm Hg, to bardzo możliwe, że konieczne będzie wdrożenie leczenia farmakologicznego.

Podobne pytanie pojawiło się w naszym serwisie. Oto ono: https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/dlaczego-cisnienie-wieczorem-i-w-nocy-wzrasta.

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.

Dr n. med. Adam Curylo Internista

60 poziom zaufania

Witam.Na razie sugeruję prozdrowtny tryb życia-redukcja alkoholu,dieta z ograniczeniem soli kuchennej,normalizacja wagi,regularna aktywność fizyczna(wysiłki wytrzymałościowe plus trochę oporowych.Po kilku miesiącach ocena cisnienia.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy takie ciśnienie należy uznać za normlane? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy takie ciśnienie jest odpowiednie? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy moje ciśnienie krwi jest prawidłowe? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy takie ciśnienie jest dobre? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy takie ciśnienie jest niebezpieczne dla życia? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy powinienem leczyć moje nadciśnienie farmakologiczne? – odpowiada Lek. Michał Lenard
Czy to oznacza nadciśnienie? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Co myśleć o tym ciśnieniu u teściowej? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Czy takie ciśnienie w wieku 22 lat stanowi zagrożenie? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Ciśnienie wynoszące 140/68 – odpowiada lek. Magdalena Reszczyńska

artykuły

Ciśnienie tętnicze krwi - jak mierzyć, nadciśnienie, niedociśnienie, puls

Badanie ciśnienia krwi pozwala określić siłę, któr

Ciśnienie krwi - pomiar, normy, niedociśnienie, nadciśnienie

Ciśnienie krwi jest często mierzone przez lekarzy

Pomiar ciśnienia tętniczego krwi. Zobacz, jak prawidłowo go wykonać

Pomiar ciśnienia tętniczego krwi jest wykonywany w

Czy ojciec potrzebuje leczenia psychiatrycznego?

Witam, szukam porady lekarskiej, psychologicznej lub psychiatrycznej w kwestii, którą samej jest mi trudno zrozumieć. Chodzi o mojego ojca. Ma on ok. 60 lat. 20 lat temu matka rozwiodła się z nim i od tamtej pory nasze kontakty nie były nigdy zażyłe. Po rozwodzie miał on bardzo burzliwe życie - kilka razy był bezrobotny, czasem nawet nie miał gdzie mieszkać. Na własne życzenie zerwał kontakty rodzinne, nie miał też wielu przyjaciół. Teraz, kiedy trochę stanął na nogi staramy się odbudować nasze kontakty, ale tu pojawia się coś, czego nie rozumiem w jego zachowaniach. Ojciec opowiadając o faktach z czasów, gdy ja byłam małym dzieckiem, o małżeństwie z matką, przebiegu rozwodu przedstawia fakty zupełnie inaczej niż ona to pamięta. Ufam matce i jestem pewna, że to co opowiada jest prawdą i nie rozumiem zaistniałej sytuacji. Nie sądzę, żeby specjalnie przeinaczał lub wymyślał pewne zdarzenia - widać, że naprawdę wierzy w to co mówi. Jednak są to zupełnie różne historie, a niektóre elementy opowieści ojca wydają się bardzo mało prawdopodobne lub zwyczajnie dziwne. Wszystkie sytuacje, o których opowiada sprowadzają się do tego jak inni go źle traktowali, a on był niewinnie pokrzywdzony albo że był jedyną osobą, która miała rację.

Wydaje się też, że myli daty i osoby. Ma również tendencję do przypisywania niektórych zaistniałych swoim specjalnym mocom sprawczym, dobrej energii, a inne złym mocom, którymi inni ludzie mu szkodzili. Zaczynam się zastanawiać, czy mogą to być oznaki choroby psychicznej? Czy to zaburzenia pamięci czy bardziej poważna sprawa. Dodam jeszcze, że zanim przyszłam na świat, około 30 lat temu i więcej ojciec zażywał narkotyki (kompot z makowin), a później zamienił je na alkohol w dużych ilościach. Od 20 lat jest jednak abstynentem. (Rzucił bez przejścia przez terapię czy fachową pomoc, po prostu podjął taką decyzję.) Zastanawiam się, czy taka przeszłość mogła spowodować zmiany w jego mózgu i w pamięci. Czy zalecane byłoby żeby mój ojciec podjął leczenie? Ciężko mi być jednak obiektywną, gdyż sprawa dotyczy mnie osobiście. Proszę o Państwa opinię w tej sprawie. Z góry dziękuję.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Schizofrenia Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Drogą internetową trudno postawić jakąkolwiek diagnozę, ale rozumiem Pani obawy związane z dziwnym zachowaniem Pani ojca. Na podstawie informacji, jakie Pani przekazała w swoim liście, można wysnuć wiele wniosków diagnostycznych. Po pierwsze, ze względu na fakt, że Pani ojciec w młodym wieku zażywał narkotyki („kompot” makowy – opiaty) i nadużywał alkoholu niewykluczone, że obecnie ujawniają się u niego zaburzenia spowodowane przyjmowaniem substancji psychoaktywnych. Najbardziej prawdopodobna diagnoza może obejmować w tym przypadku zaburzenia psychotyczne rezydualne i późno ujawniające się, które manifestują się zaburzeniami osobowości, zachowania, zaburzeniami afektywnymi, otępieniem, zaburzeniem procesów poznawczych itp. Późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne występują później niż epizody przyjmowania substancji odurzających, ale stanowią ewidentnie skutek przyjmowania tych substancji. Inna możliwość diagnostyczna to zaburzenia psychiczne, które maskują się jedynie przez przyjmowanie środków psychoaktywnych, np. schizofrenia. Najczęściej schizofrenia dotyka osoby dość młode – w wieku dojrzewania albo wczesnej dorosłości. W odniesieniu do Pani ojca, który ma około 60 lat, można mówić raczej o psychozie starczej wskutek różnych zmian inwolucyjnych, które zachodzą w starzejącym się organizmie. Schizofrenia to głównie zaburzenie myślenia, którego konsekwencją są zaburzenia zachowania i nastroju. Zaburzenia myślenia objawiają się kłopotami z koncentracją i utrzymywaniem uwagi oraz trudnościami w tworzeniu pojęć. Prowadzić to może do nieadekwatnego spostrzegania i tworzenia oczekiwań, ogromnych trudności w rozumieniu rzeczywistości, a także związanych z tym problemów z ekspresją i komunikacją werbalną. Schizofrenia nie jest jednorodną jednostką nozologiczną – wyróżnia się wiele rodzajów schizofrenii, np. schizofrenię paranoidalną pełną urojeń prześladowczych lub/i wielkościowych, schizofrenię zdezorganizowaną, schizofrenię katatoniczną czy prostą. O każdym z rodzajów schizofrenii może przeczytać Pani pod poniższymi linkami:

http://portal.abczdrowie.pl/rodzaje-schizofrenii
http://portal.abczdrowie.pl/schizofrenia-przewlekla
http://portal.abczdrowie.pl/schizofrenia-rezydualna
http://portal.abczdrowie.pl/schizofrenia-paranoidalna
http://portal.abczdrowie.pl/schizofrenia-hebefreniczna
http://portal.abczdrowie.pl/schizofrenia-katatoniczna

Objawy schizofreniczne obejmują trzy sfery: postrzeganie, myślenie i emocje. Schizofrenii towarzyszą zaburzenia percepcji – trudności z rozpoznawaniem twarzy, problemy z określaniem odległości, czasu i wielkości, nierozumienie mowy ludzi, halucynacje itp. Omamy zwykle dają przemożne poczucie realności. Zaburzenia myślenia obejmują myślenie nielogiczne, magiczne, jak również dziwną treść myślenia. Pojawiają się dziwnego rodzaju skojarzenia myślowe, neologizmy, niezrozumiałe słowa, urojenia. Schizofrenik jest rozproszony poznawczo. O objawach schizofrenii można przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/objawy-schizofrenii.

Jeszcze inną możliwością diagnostyczną jest zespół psychoorganiczny o charakterze niepsychotycznym, który powstał u Pani ojca wskutek zaburzeń i zmian organicznych w centralnym układzie nerwowym (mózgu). Być może Pani ojciec cierpi na zespół otępienny, obejmujący zaburzenia pamięci i innych funkcji poznawczych oraz objawy neurologiczne. W otępieniu dochodzi często do charakteropatii, czyli zaburzeń osobowości na tle organicznym. Najczęściej zaburzona jest pamięć krótkoterminowa (dlatego osoby starsze lepiej pamiętają odległą przeszłość, np. rozwód), ale niewykluczone, że zaburzenia kręgu limbicznego mogą powodować też zacieranie się pamięci długotrwałej. Ponadto, pojawiają się zaburzenia koncentracji i kojarzenia, rwanie wątku myśli, labilność emocjonalna, drażliwość, płaczliwość, lękliwość, zahamowanie funkcji wyższych, zaburzenia snu i rytmów okołodobowych. Otępieniu mogą towarzyszyć zespoły organiczne urojeniowe (http://portal.abczdrowie.pl/zespol-urojeniowy), w których na tle podejrzliwości dochodzi do agresywnych treści wtórnie urojonych, np. inni mnie skrzywdzili, ja byłem dobry, rozwód wyglądał inaczej niż przedstawiła to matka. Rodzajem otępienia jest zespół Korsakowa (zespół amnestyczno-konfabulacyjny), w którym luki pamięciowe uzupełnia się sfabrykowanymi, nieprawdziwymi faktami.

Na podstawie Pani listu trudno wyrokować o jednej diagnozie. Osobiście radziłabym, by Pani ojciec udał się do najbliższej poradni zdrowia psychicznego i skonsultował się z lekarzem psychiatrą, który na podstawie bezpośredniej rozmowy i obserwacji pacjenta będzie mógł postawić trafne rozpoznanie i rozpocząć ewentualnie skuteczne leczenie.

Pozdrawiam i życzę powodzenia