Czy te objawy oznaczają depresję?

Witam, nazywam się Klaudia i mam 17 lat. Zauważyłam, że od ponad 2 tygodni mam gorszy apetyt i schudłam prawie 1,5 kg. Mój nastrój jest wyraźnie pogorszony; denerwuje się z byle powodu, często chce mi się płakać, jestem rozdrażniona, długo śpię i budzę się niewyspana. Odczuwam też bóle z klatce piersiowej i ogólne zmęczenie. Nie mam na nic siły, chętnie rzuciłabym szkołę i wyprowadziła się z domu. Niestety takiej możliwości nie mam, a na domiar złego mój tata dość często pije ;(. Robi wtedy awantury i krzyczy na mnie, czego bardzo nienawidzę, bo z natury jestem wrażliwa. Czepia się dosłownie wszystkiego i to mnie męczy. . . Nawet po trzeźwemu potrafi mi nieźle dogryźć, jest nietolerancyjny, w ogóle nie chce mnie wysłuchać, a co za tym idzie nie rozumie mnie. W szkole też mam nie za wesoło, problemy z matematyką są już nie do wytrzymania, a tata ciągle ma do mnie pretensje, że się źle uczę, ale jak mam się dobrze uczyć kiedy nie mam sił. Mój tata mnie nie docenia, myśli, że nic nie umiem i dołuje mnie opowiadając jaka to córka jego kolegi jest utalentowana. Mam już tego dość i powiem szczerze nie raz myślałam o samobójstwie;(. 2 lata temu pocięłam się. Teraz mam podejrzenie nie to nie zwykły "dołek" tylko coś poważniejszego. Proszę o jakąś radę. Pozdrawiam

KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Twoje samopoczucie jest bardzo obniżone i faktycznie może to być związane z rozwojem zaburzeń psychicznych. Warto, żebyś skonsultowała się w tej sprawie z lekarzem psychiatrą.
Sytuacja w domu jest trudna, przez co Twój nastrój też jest obniżony. Relacje z rodziną bardzo wpływają na samopoczucie jednostki. Nie masz wsparcia w ojcu, czujesz się niedoceniana i odrzucona. To może powodować, że Twoje samopoczucie systematycznie się obniża.
Zachęcam Cię również do spotkań z psychologiem. Będziesz mogła rozmawiać o swoich problemach i wspólnie z psychologiem szukać dla nich rozwiązania. Pomoc psychologa pozwoli Ci także pracować nad swoją samooceną i poczuciem własnej wartości. Jest to również możliwość uzyskania wsparcia i zrozumienia dla Twojej sytuacji. W trudnych chwilach możesz korzystać z telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Ojciec nie pozwala mi spotykać się z chłopakiem – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy przechodzę załamanie nerwowe? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Rodzice się rozwodzą, a ja się tnę i z niczym już sobie nie radzę. Jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak siły do życia - co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Na nic nie mam siły. Czy to depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Najbardziej boję się odrzucenia. Jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie widzę sensu życia. Czy to depresja? Jak ją zwalczyć samemu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co zrobić, żeby mama zmieniła nastawienie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak dążyć do szczęścia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy mój Tata ma depresję? – odpowiada Lek. Bertrand Janota

artykuły

Po prostu lubię ludzi

Z dr Mariolą Kosowicz, jedną z pięciu najwyżej oce

Rodzice - bądźcie odpowiedzialni!

Impreza miejska. Tłum ludzi, w tym rodzice z dzieć

„Nie daje rady…" To kryzys?

Podstępny kryzys psychiczny potrafi zjawić się nie

Czy te wszystkie objawy oznaczają już depresję?

Mam problem z prostymi czynnosciami w domu. Mam lęk zwiazany z wyjsciem do ludzi. Brak potrzeb zaniedbanie wygladu Uczucie niepokoju Mysli samobojcze Czy to depresja?

KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,
To, czego Pani obecnie doświadcza jest bardzo niepokojące,
wręcz niebezpieczne.
Pani objawy wskazują na zaburzenia lękowo-depresyjne.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas
osobistej konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia.
Człowiek doświadczający depresji nie widzi
możliwości rozwiązania swoich trudnych
problemów – stąd myśli samobójcze.
Ważne jest, żeby w tym stanie nie pozostawała Pani
zupełnie sama.
Wiem, że to trudne, ale proszę nie stronić od rodziny,
przyjaciół i znajomych.
Gdy nachodzą złe myśli, najlepiej zadzwonić
do bliskiej koleżanki, kogoś z rodziny lub wykorzystać
Całodobowy Telefon Zaufania nr 81 534 60 60,
Antydepresyjny Telefon Zaufania 22 654 40 41
lub Kryzysowy Telefon Zaufania 116 123
Bardzo ważne jest, żeby Pani problem został
prawidłowo zdiagnozowany i żeby Pani rozpoczęła
leczenie, psychoterapię.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę
Pani problemu, dotrzeć do źródła Pani samobójczych myśli
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam do konsultacji z lekarzem psychiatrą
oraz psychologiem lub psychoterapeutą, który dotrze
do źródeł Pani dolegliwości i dobierze odpowiednią
technikę, dzięki której problem zostanie rozwiązany.
Terapeuta pomoże Pani zrozumieć psychiczne konflikty
powstałe na przestrzeni życia oraz odzyskać
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Najprawdopodobniej mogą to być początki depresji i w związku z obecnością myśli samobójczych doradzałabym nie zwlekanie z wizytą u psychiatry. Zastanawia mnie to od jak dawna trwają te objawy oraz czy pojawiły się nagle, czy też narastały stopniowo. Zdiagnozowanie depresji wymaga, co najmniej 2 - tygodniowej obecności objawów. Ciekawi mnie również to, czy w Pani życiu wydarzyło się ostatnio coś niedobrego lub zaszła jakaś zmiana. Leki od psychiatry powinny przynieść poprawę i dodatkowo podpowie on Pani, czy potrzebna jest psychoterapia. Mam nadzieję, że Pani stan zacznie ulegać poprawie.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie radzić z silną depresją? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Dlaczego jestem smutna i okaleczam się? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy podane objawy świadczą o konieczności wizyty u psychologa? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy może być to coś w rodzaju depresji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to jest jakaś depresja? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy to może być chwilowy stan? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak wyleczyć skutecznie nerwicę? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak poradzić sobie z myślami samobójczymi przed wizyta u lekarza? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z tymi myślami samobójczymi? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Jak poradzić sobie z ciągłym zmęczeniem i brakiem chęci do życia? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Samobójstwa: Dlaczego mężczyźni przeważają w statystykach?

- Polska należy do krajów w Europie, gdzie prz

Gdzie szukać pomocy w depresji?

Chorzy na depresję potrzebują pomocy już w początk

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

dr Anna Skrzypek-Grigo Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Renata Błaszkiewicz Psychiatria, Kłodzko

umów wizytę

Lek. Katarzyna Sosnowska Psychiatria, Chełm

umów wizytę

Czy to, co mi jest to mogą być objawy depresji?

Ja mam problem trwający już prawie rok. W zeszłym roku w listopadzie miałam próbę samobójczą przez chłopaka a dokładniej przez jego zdradę. Nie wyobrażałam sobie wtedy życia bez niego, wiedziałam, że będzie trudno pookładać sobie życie na nowo i wolałam tego uniknąć - czułam się nikomu niepotrzebna, samotna, czułam, że nikt mnie nie rozumie. Potem miałam wizyty u psychologów różnych, którzy nie potrafili mi pomoc, bo ja nie umiałam się przed nimi otworzyć, nie mogłam im powiedzieć tego jak się naprawdę czuję. Przez ten cały rok codziennie płakałam, byłam załamana i żałowałam, że ta próba mi się nie udała, bo teraz wiem czego chciałam uniknąć. Po pewnym czasie miałam kolejną próbę, pobyt w szpitalu psychiatrycznym, z którego zostałam wypisana ze stwierdzeniem, że nie jestem chora psychicznie z czym ja się nie zgadzam. Najgorsze jest to, że ja tego byłego chłopaka codziennie widzę w szkole i za każdym razem jak go widzę mam ochotę płakać lub ciąć się. Nie wiem, czy mimo moich myśli samobójczych bym była w stanie znów to zrobić. Proszę mi powiedzieć czy brak apetytu, budzenie się w nocy, uczucie beznadziejności, smutek, który jest przy mnie cały dzień, to, że na nic nie mam siły, że ciągle jestem zła, rozdrażniona i że na niczym się nie mogę skupić - czy to mogą być objawy depresji? Proszę o w miarę możliwości szybką odp. Dodam jeszcze, że mam 14 lat.

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Joanna Moczulska-Rogowska

Witam.

To czy cierpisz na depresję będzie w stanie stwierdzić jedynie lekarz. Sposoby jakimi radzisz sobie ze swoimi problemami są niepokojące. Szkoda, że nie potrafiłaś szczerze porozmawiać z żadnym psychologiem, może zabrakło Ci cierpliwości, może dobrej woli...
Niestety wizyty u specjalisty są jedynym sposobem na rozwiązanie Twoich problemów. Dlatego powinnaś udać się jeszcze raz do psychologa z takim nastawieniem, że jest to jedyna osoba, która może Ci pomóc. Pamiętaj przy tym, że nie musisz od razu wszystkiego mówić, daj sobie czas na oswojenie się z sytuacją, nie spiesz się. Jedyne, co musisz robić to chodzić na umówione spotkania. O resztę zadba psycholog.

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: