Witam serdecznie /wreszcie osoba w dojrzałym wieku/.
Otóż moim zdaniem nie jest najważniejsze,jak została zdiagnozowana,tylko,że lekarz z nią nie rozmawia,a jedynie wypisuje recepty,co jak wiadomo nie daje siostrze,ani Pani żadnych informacji.Oczywiście,że siostra potrzebuje ludzi i towarzystwa na co dzień,bo jest człowiekiem i nie musi się nikomu tłumaczyć ze swojej fobii,bo większość z nas ją ma,gdy przestaje się widywać z ludżmi.Ja bym zmieniła lekarza i popytała zapytała o placówkę,gdzie pracują psycholodzy i psychiatrzy.Jak się uda,trzeba się zapisać do poradni zdrowia psychicznego na NFZ,ponieważ one prowadzą również tzw.oddziały dzienne,terapie grupowe itp.,więc siostra byłaby wśród ludzi i bardo szybko nawiązałaby kontakty a jednocześnie była pod opieką psychologów i lekarza.Jest już obecnie bardzo dużo placówek zdrowia psychicznego i ludzie nie zostają sami z pigułkami. Zacznijcie od rozmowy na ten temat z lekarzem rodzinnym.Niech powie gdzie siostra może iść i niech wystawi skierowanie.Pani też może o to poprosić dla siebie i zacząć należeć do jakiejś grupy wsparcia dla rodzin.
Mam nadzieję,że jakoś pomogłam.
Jeśli uzna Pani za stosowne,proszę gdzieś umieścić swoje podziękowanie /będzie mi bardzo miło/.
Witam Panią,
Napisała Pani tylko o jednym objawie, o lęku przed ludźmi.
Faktycznie, wskazuje to na fobię społeczną.
Zaburzenia lękowe, w tym fobia społeczna, nie tylko dezorganizują życie,
ale też przynoszą poczucie niepewności i zagubienia, ograniczają
niezależność, hamują aktywność społeczną i utrudniają normalne
funkcjonowanie w społeczeństwie, zabierając tym samym całą radość życia.
Człowiek, dotknięty fobią społeczną w relacjach z innymi ludźmi
stale doświadcza obezwładniającego lęku i nieustannie przeżywa katusze.
Zdarza się, że nawet wyobrażenie sobie jakiejś sytuacji towarzyskiej
czy nawet zwykłej rozmowy napełnia ogromnym lękiem.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej konsultacji,
po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom i wydarzeniom
na przestrzeni życia Pani siostry.
Nie wspomina Pani nic o tym, jaki styl życia Pani siostra prowadzi.
Czy w jej życiu wydarzyło się coś szczególnego?
Jak radzi sobie z codziennymi obowiązkami?
Jak poza fobią społeczną siostra funkcjonuje od strony psychologicznej?
Postawioną diagnozę można potwierdzić lub wykluczyć
tylko podczas osobistej konsultacji, po wnikliwym wywiadzie
i zbadaniu okoliczności, które doprowadziły do opisanych zaburzeń.
Konieczna jest osobista konsultacja.
Gdyby chciała Pani siostra chciała porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype
Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
https://psycholog24online.pl/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego nie potrafię swobodnie witać się z każdą napotkaną osobą? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- W jaki sposób mogę radzić sobie z takim przygnębieniem i lękiem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak pomóc 17-latce w walce ze stresem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak radzić sobie z fobią społeczną u młodej osoby? – odpowiada Mgr Zuzanna Księżyk
- Czy to mogą być objawy schizofrenii? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Dlaczego nie umiem zwalczyć stresu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Co może znaczyć mój lęk przed innymi ludźmi? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Dlaczego nie potrafię rozmawiać z ludźmi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć lęki u 29-latka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak zwalczyć lęk społeczny? – odpowiada Mgr Bożena Waluś