Czy to możliwe, że siostra została źle zdiagnozowana?

Moja siostra od młodości leczy się u psychiatry. Mając około 22 lat została u Niej zdiagnozowana schizofrenia i od tej pory jest pod opieką psychiatrów w poradni przyszpitalnej. Od prawie 40 lat stosuje leki, ale podstawowy objaw jest bardzo dokuczliwy i nie zmniejszył się. Od wczesnego dzieciństwa ma lęk przed ludźmi i bardzo cierpi z tego powodu. Przeczytala o objawach fobii społecznej i wszystkie objawy dokładnie pasują do Jej stanu. Trudno jest Jej to przekazać lekarzowi, lekarz tylko pyta na wejściu jak się czuje, Ona mówi że dobrze, więc lekarz wypisuje kolejną receptę i tyle. Kiedyś próbowała powiedzieć, ale ja lekarz usłyszał, że to od dzieciństwa, to tylko machnął ręką i powiedział, że to trzeba się przyzwyczaić. Chcę namówić siostrę do udania się prywatnie do psychiatry, może będzie miał więcej chęci i przede wszystkim czasu na zastanowienie się. Czy to możliwe, że Siostra została źle zdiagnozowana? Może 40 lat temu nie było takiej wiedzy psychiatrycznej?

KOBIETA, 64 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Schizofrenia Fobie Psychiatria Psychologia Psychoterapia Stosowanie leków

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam serdecznie /wreszcie osoba w dojrzałym wieku/.

Otóż moim zdaniem nie jest najważniejsze,jak została zdiagnozowana,tylko,że lekarz z nią nie rozmawia,a jedynie wypisuje recepty,co jak wiadomo nie daje siostrze,ani Pani żadnych informacji.Oczywiście,że siostra potrzebuje ludzi i towarzystwa na co dzień,bo jest człowiekiem i nie musi się nikomu tłumaczyć ze swojej fobii,bo większość z nas ją ma,gdy przestaje się widywać z ludżmi.Ja bym zmieniła lekarza i popytała zapytała o placówkę,gdzie pracują psycholodzy i psychiatrzy.Jak się uda,trzeba się zapisać do poradni zdrowia psychicznego na NFZ,ponieważ one prowadzą również tzw.oddziały dzienne,terapie grupowe itp.,więc siostra byłaby wśród ludzi i bardo szybko nawiązałaby kontakty a jednocześnie była pod opieką psychologów i lekarza.Jest już obecnie bardzo dużo placówek zdrowia psychicznego i ludzie nie zostają sami z pigułkami. Zacznijcie od rozmowy na ten temat z lekarzem rodzinnym.Niech powie gdzie siostra może iść i niech wystawi skierowanie.Pani też może o to poprosić dla siebie i zacząć należeć do jakiejś grupy wsparcia dla rodzin.

Mam nadzieję,że jakoś pomogłam.

Jeśli uzna Pani za stosowne,proszę gdzieś umieścić swoje podziękowanie /będzie mi bardzo miło/.

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,

Napisała Pani tylko o jednym objawie, o lęku przed ludźmi.

Faktycznie, wskazuje to na fobię społeczną.

Zaburzenia lękowe, w tym fobia społeczna, nie tylko dezorganizują życie,

ale też przynoszą poczucie niepewności i zagubienia, ograniczają

niezależność, hamują aktywność społeczną i utrudniają normalne

funkcjonowanie w społeczeństwie, zabierając tym samym całą radość życia.

Człowiek, dotknięty fobią społeczną w relacjach z innymi ludźmi

stale doświadcza obezwładniającego lęku i nieustannie przeżywa katusze.

Zdarza się, że nawet wyobrażenie sobie jakiejś sytuacji towarzyskiej

czy nawet zwykłej rozmowy napełnia ogromnym lękiem.

Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej konsultacji,

po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom i wydarzeniom

na przestrzeni życia Pani siostry.

Nie wspomina Pani nic o tym, jaki styl życia Pani siostra prowadzi.

Czy w jej życiu wydarzyło się coś szczególnego?

Jak radzi sobie z codziennymi obowiązkami?

Jak poza fobią społeczną siostra funkcjonuje od strony psychologicznej?

Postawioną diagnozę można potwierdzić lub wykluczyć

tylko podczas osobistej konsultacji, po wnikliwym wywiadzie

i zbadaniu okoliczności, które doprowadziły do opisanych zaburzeń.

Konieczna jest osobista konsultacja.

Gdyby chciała Pani siostra chciała porozmawiać ze mną o problemie,

to zapraszam do kontaktu.

Istnieje możliwość konsultacji online,

np. za pośrednictwem komunikatora Skype

Hanna Markiewicz,

psycholog,

e-mail: psycholog24x@gmail.com

tel. 505 075 298,

https://psycholog24online.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego nie potrafię swobodnie witać się z każdą napotkaną osobą? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
W jaki sposób mogę radzić sobie z takim przygnębieniem i lękiem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak pomóc 17-latce w walce ze stresem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy to mogą być objawy schizofrenii? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak radzić sobie z fobią społeczną u młodej osoby? – odpowiada Mgr Zuzanna Księżyk
Jak leczyć fobię społeczną i problemy z koncentracją? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Co może znaczyć mój lęk przed innymi ludźmi? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Jak radzić sobie z takim lękiem mając 30 lat? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Dlaczego nie umiem zwalczyć stresu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Dlaczego nie potrafię rozmawiać z ludźmi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Fobie (prezentacja edukacyjna)

Fobie - co to jest? Co to jest fobia? Fobia to

Antropofobia - przyczyny, objawy i leczenie

Antropofobia to zaburzenie lękowe z grupy fobii, o

Fobia społeczna - objawy, skutki i leczenie

Fobia społeczna należy do grupy zaburzeń nerwicowy

Czy istnieje szansa, że zostałam źle zdiagnozowana?

2,5 roku temu zdiagnozowano u mnie padaczkę, pierwszy atak - toniczno kloniczny po wypiciu dużej ilości alkoholu przez parę dni poprzedzających napad. Jakiś czas przed atakiem odstawiłam diazepam, który brałam na własną rękę. W eeg zmiany w okolicy czołowo skroniowej. Zalecono Vetirę, po roku od brania leków nastąpiły kilku sekundowe utraty świadomości, które początkowo występowały raz na 2 miesiące, lecz z czasem nasiliły się (min 1 w tygodniu). Lekarz neurolog, który nie był świadkiem tych utrat świadomości stwierdził, że to też są napady padaczkowe i zalecił 2 lek (aktualnie biorę vetirę i lamilept), jednak to nie zadziałało, a utraty świadomości zaczęły pojawiać się jeszcze częściej . Niedawno poszłam do psychoterapeuty, który na jednym ze spotkań był świadkiem tej utraty i stwierdził, że to nie atak tylko reakcja organizmu, że mam nerwicę. Występuje u mnie bardzo dużo objawów nerwicowych, od małego miałam ciężkie życie. Za niedługo zacznę intensywną terapię psychoterapeutyczną codziennie od godziny 8 do 13 przez kolejne pół roku. Czy istnieje szansa, że zostałam źle zdiagozowana i nie jest to padaczka, tylko sama nerwica?

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Elektroencefalografia Neurologia Padaczka Nerwica Utrata przytomności Psychoterapia

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Zdarzają się pomyłki, być może i tutaj taka miała miejsce. Pytanie czy Pani psychoterapeuta ma wykształcenie medyczne i psychologiczne tak, że potrafiłby rzeczywiście odróżnić padaczke od symptomu nerwicowego? Niestety obecnie coraz więcej jest psychoterapeutow bez odpowiedniego wykształcenia i opieranie się na opinii takich osób może być zgubne. Najlepiej będzie skonsultować się jeszcze raz z innym neurologiem. Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Wymagane jest systematyczne leczenie metodą psychoterapii oraz nadzór i leczenie neurologiczne.
Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jakie badanie potwierdzi padaczkę? – odpowiada Lek. Klaudia Kuśmierczuk
Czy takie objawy mogą oznaczać atak padaczki? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Alkohol a napady padaczki – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Depakine i jednorazowy napad toniczno-kloniczny – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Co oznaczają utraty przytomności przy padaczce? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski
Hipoglikemia a padaczka u dziecka. Jak ją najlepiej zdiagnozować? – odpowiada Lek. Joanna Gładczak
Czy ataki padaczki mają wpływ na mózg? – odpowiada Dr hab. n. med. Daniel Zielonka
Czy podane wyniki badań świadczą o padaczce? – odpowiada Lek. Jacek Miśkiewicz
Jak leczyć napady padaczkowe? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski
Bóle głowy i drętwienie rąk a padaczka lekoodporna – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska

artykuły

Padaczka Rolanda - przyczyny, objawy, rozpoznanie, codzienne życie z padaczką, leczenie

Padaczka Rolanda to choroba genetyczna rozpoznawan

Padaczka skroniowa - objawy, przyczyny i leczenie

Padaczka skroniowa to rodzaj padaczki ogniskowej,

Padaczka (epilepsja u dzieci) - rodzaje, objawy, napad, przyczyny, leczenie, rokowanie

Padaczka (epilepsja) to zaburzenie neurologiczne u

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Neurolog

umów wizytę

Dr n. med. Karolina Porębska Neurolog, Kraków

umów wizytę

Ewa Biegaj - Okulus Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Małgorzata Kogut Neurologia, Kraków

umów wizytę

Czy jest możliwe, że zostały źle wycięte?

Dzień dobry, jestem 13 dzień po wycięciu migdałków bocznych, rany są już zagojone, 6 dni po zabiegu zaczęło mnie bardziej bolec i pojechałem na wizytę do laryngolog która mnie operowała wdała mi sie infekcja wypisała mi antybiotyk Clindanea, już mi praktycznie wszystko zeszło bo jutro kończę brać ostatnia tabletkę. Ale zauważyłem ze na lewa strona jest mniej przejrzysta a na prawej mam już całkowita przestrzeń gardła, na lewej stronie mam nierówną ściankę. Czy jest możliwe ze zostały zle wyciete?

MĘŻCZYZNA, 29 LAT ponad rok temu

Laryngologia Wycięcie migdałków Antybiotykoterapia Gardło