Czy warto próbować jeszcze coś działać, skoro wiem, że jest już bardzo źle?

Od ponad roku cierpię na depresję. U psychologa byłam tylko raz, skierował mnie najpierw do psychiatry, ten stwierdził depresję i przepisał tabletki. Brałam je przez miesiąc, potem już nie odwiedziłam lekarza, a z tabletek zrezygnowałam. Wcześniej te wszystkie odczucia jeszcze znosiłam, teraz mam chwile, gdy czuję, że już nie wytrzymam, że muszę coś zrobić, jak najszybciej odebrać sobie życie, bo nie dam rady. Przestałam już płakać, użalać się nad sobą, udaję przed innymi i przed sobą, że jest już dobrze, ale nie jest. Czuję, że to cisza przed burzą, że tym razem, kiedy przyjdzie ta chwila słabości, nie wytrzymam i to zakończę. Tak długo mnie to wszystko zabijało, że wreszcie zabiło moje wnętrze, czuję tylko ogromną pustkę. Nie mogę z nikim o tym porozmawiać, bo nie potrafię, nie chcę, zresztą oni maja tak wiele swoich problemów, więc do czasu, aż tego nie zakończę, chcę im pomóc. Przerażam już samą siebie. Potrafię się śmiać, a w środku czuć dalej tę pustkę. Tak jak już bym czekała na tę ostatnią chwilę. Czy warto próbować jeszcze coś działać, skoro wiem, że jest już bardzo źle?

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Zawsze jest czas, żeby coś jeszcze więcej zrobić dla siebie. Pisze Pani o tym, że Pani wnętrze zostało zabite i czuje Pani już tylko pustkę. To obraz, jaki wywołuje depresja. Smutek i cierpienie zaciemniają obraz całego świata, ale także samego siebie. Warto udać się raz jeszcze do psychiatry i rozpocząć leczenie. Leki przeciwdepresyjne działają dopiero po kilku tygodniach, dlatego od razu nie poczuje Pani różnicy. Psycholog po pierwszym spotkaniu odesłał Panią do psychiatry, zapewne z powodu zauważonych objawów depresji, których nie da się wyleczyć tylko pracą nad psychiką.
Opisane przez Panią dolegliwości mogą wskazywać na głęboką depresję, w której wymagana jest pomoc specjalistów, by mogła Pani sobie z tym poradzić. Samobójstwo wydaje się jedynym rozwiązaniem, ale jest to tylko Pani perspektywa. Rozwiązań jest wiele, dlatego warto skorzystać z pomocy.
Kiedy chce Pani porozmawiać o problemach, warto skorzystać z telefonu zaufania, gdzie znajdzie Pani zrozumienie i wsparcie (http://portal.abczdrowie.pl/gdzie-szukac-pomocy). Anonimowość oraz poczucie kontroli (kiedy nie będzie Pani chciała dalej rozmawiać, może się Pani w każdej chwili rozłączyć) mogą pomóc Pani w otworzeniu się i rozmowie o problemach.

Pozdrawiam