Proponuję zmienić synowi psychologa, bo "chodzenie do psychologa" dla samej sztuki jest bez sensu. Psycholog ma pomóc. Jeśli syn nie chce o tym rozmawiać, oznacza to, że ma opór. A jak ma opór to nic z tego nie będzie. Polecam zmienić specjalistę na takiego, z którym syn będzie chciał rozmawiać. Wygląda to na poważny problem na tle nerwowym. Pozdrawiam
Dzień Dobry Pani,
Mam za mało danych...
Z Pani relacji wnioskuję, że najwyraźniej coś jest tego przyczyną (tym bardziej że symptom jest mocno przewlekający się).
Warto byłoby porozmawiać z psychologiem, by w umiejętny i równocześnie delikatny sposób nakierował rozmowę na temat Co i Jak mogłoby być przyczyną takiego niepokoju/lęku.
Serdeczności i tylko pomyślności dla Pani i Pani Synom życzę,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Mieszkają w jednym pokoju z synem, nie mają rodzin
Nastolatek z zespołem Downa miał marzenie. Chciał
Jako wcześniak urodzony w latach 80. miał nie prze
