Dzień Dobry Pani,
W przypadku, wymienionych przez Panią objawów u córki, zdrowienie jest dłuższym procesem leczenia.
Kluczowym w leczeniu są otwartość i chęć Pani córki na leczenie.
Proponuję, żeby była Pani obecna przy córce, wspierała ją, nie oceniała, zapewniła, że jest dla Pani ważna i że akceptuje ją Pani, taką , jaka jest (to jest bardzo ważne).
Należy podtrzymywać dalsze leczenie terapeutyczne i farmakologiczne.
Z mojej strony, zachęcam Panią do rozmowy telefonicznej, do kontaktu z Ośrodkiem interwencji kryzysowej, w Krakowie, gdzie pracuje sztab profesjonalnie przygotowanych ludzi, którzy bezpłatnie udzielają pomocy i służą potrzebną informacją.
Życzę Pani i Córce tylko dobrych rozwiązań,
Irena Mielnik-Madej
Czasem proces diagnostyczny i psychoterapeutyczny trwa dłużej ze względu na różnorodność lub nietypowość objawów. Podobnie dobór odpowiednich leków jest często dłuższym procesem. Jeśli mają Państwo wątpliwości- warto omówić je z lekarzem lub psychoterapeutą podczas sesji rodzinnej. Taka sesja ma szanse także wnieść wiele informacji i materiału, który przysłuży się jak najlepszemu zdiagnozowaniu i leczeniu córki.
Wszystko tak naprawdę zależy od tysiąca czynników i trudno jednoznacznie odpowiedzieć na Pani pytanie. Przede wszystkim nie wiem w jakim wieku jest Pani córka, czy jest osobą pełnoletnią, adolescentką, czy jeszcze dzieckiem. Jeżeli stwierdzono zaburzenia adaptacyjne to z całą pewnością córka powinna odbyć psychoterapię. Należy pamiętać, że terapia to zazwyczaj długi proces leczenia. Jeżeli nie przynosi odpowiednich korzyści należałoby porozmawiać o tym psychologiem prowadzącym w trakcie sesji rodzinnej. Uważam, że zdecydowanie należy podtrzymać dalsze leczenie psychoterapeutyczne (może zmienić psychologa?), a także podtrzymać leczenie farmakologiczne - jeżeli córka ma myśli "S".
Życzę wszystkiego dobrego dla Pani i córki!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, KLINICZNY, PSYCHOTERAPEUTA, COACH
www.nagrodzkacoaching.pl
Witam Panią
Żeby rzetelnie odpowiedzieć na Pani pytanie,
musiałabym poznać więcej szczegółów:
wiek córki, jaki styl życia prowadziła przed
chorobą, możliwe przyczyny depresji i zaburzeń
adaptacyjnych itp.
Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu ze mną.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Leczenie depresji u córki – odpowiada Mgr Sylwia Ciężka
- Jak sobie radzić z cechami neurotycznymi jak zaburzenia adaptacyjne, schizotypowe i depresją? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Lęk przed ludźmi, zaburzenia adaptacyjne i depresja – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
- Jak skutecznie leczyć nerwicę lękowo-depresyjną? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
- Leczenie zaburzeń depresyjnych – odpowiada Cezary Maciejak
- Zaburzenia adaptacyjne z komponentą depresyjną – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak sobie radzić z zaburzeniami adaptacyjnymi? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Jakie leczenie powinna podjąć osoba z Chad?? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
- Nerwica negatywna czy zaburzenia nerwicowo-depresyjne? – odpowiada Andrzej Ballaun
- Leczenie psychologiczne i psychiatryczne depresji – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska