Może warto powiedzieć psychologowi o swoich wątpliwościach, wrażeniu, że "nic sie nie zmienia"- to może być dla niego bardzo istotne i może pomóc w dalszej pracy. Druga rzecz, że jeśli nie mówi Pani o części objawów- bardzo ważnej dla Pani- trudno też oczekiwać, że praca z lękiem będzie skuteczna. To trochę tak, jakby przychodząc do lekarza pierwszego kontaktu, nie powiedzieć o części objawów. Diagnoza może sie przez to diametralnie różnić, tak jak i leczenie. Z psychologią jest podobnie. Rozumiem, że potrzebuje Pani jeszcze czasu i zaufania, na razie otwiera sie Pani na tyle, na ile potrafi. W porządku. Warto dać sobie ten czas. Warto jednak zatem także wykazać się cierpliwością także w oczekiwaniu rezultatów.

Witam,
w pierwszej kolejności zalecałabym otwarcie się przed psychologiem, jeśli to by nie wyszło, to nie oznacza to, ze to Pani wina, przyczyny mogą leżeć po obu stronach. Pani zawsze ma prawo do szukania jak najlepszej pomocy dla siebie. Bywa i tak, że trochę czasu trzeba, żeby znaleźć ta właściwą osobę do pomocy, a czasem może być tez i tak, ze to nasze myśli i nastawienia blokują nas przed pełnym otwarciem się w psychoterapii. Jedno jest pewne zawsze warto próbować. Cóż zaburzenia lekowe są bardzo podstępne, bywa tak, że idziemy do psychologa z konkretnym problemem, i zaczyna nam tez na jego opinii jakoś zależeć, wówczas kiedy pojawiają się nowe problemy (standard z zaburzeniu lękowym) raczej wolelibyśmy je ukryć niż omówić z psychologiem, bo trochę głupio może wyjść, takie myśli mogą się pojawiać. A może być tez i tak, że ta osoba w tym czasie i miejscu nie jest dla Pani najlepsza, ale warto jednak spróbować jeszcze z tym terapeutą, to nie zaszkodzi, w razie czego zawsze ma Pani jeszcze otwarte okno do poszukiwania nowego. Naprawdę to nic niezwykłego, że odpowiedniego czasu, miejsca i osoby do terapii się trochę szuka. Zachęcam z jednej strony do odwagi a z drugiej do szanowania siebie i poszukiwania dla siebie tego co najwłaściwsze. Pozdrawiam i życzę powodzenia, w razie wątpliwości czy problemów może się Pani także ze mną bezpośrednio kontaktować.

Witam Panią. Objawy, które Pani opisuje, włącznie z tym lękiem przed ciążą mówią nam generalnie o lęku, jaki Pani przeżywa we wszystkich relacjach społecznych, także w tych intymnych, najbliższych. Im mamy z ludźmi bliższe relacje, tym więcej procesów w nich zachodzi, również tych związanych z lękiem, agresją, obawami itd. Myślę, że to bardzo dobrze, że Pani poszła do psychologa, tylko ważne, żeby on był również psychoterapeutą (żeby miał dodatkowe szkolenie z psychoterapii). Psychoterapia to właśnie miejsce, gdzie poruszamy wszystkie tematy dotyczące naszych przeżyć, również te najbardziej intymne. Radziłabym więc powiedzieć swojemu terapeucie zarówno o braku poprawy w objawach, jak i o lęku przed ciążą. To, że Pani ma obawy to kolejny dowód na to, jak trudno Pani zaufać komuś w relacji. Szczera rozmowa terapeutyczna to szansa na pokonanie tego lęku. Powodzenia. Małgorzata Danielewicz