Iść do psychologa, czy już do psychiatry?

Mam 23 lata, odkąd pamiętam byłam introwertykiem z niską samooceną. Moje samopoczucie poprawiło się gdy się zakochałam, jednak bez wzajemności, bo mimo ogromnej sympatii i przyjaźni jaka nas łączyła, on wybrał inną. Było to 3 lata temu, a ja nadal nie mogę się do końca pozbierać.

Od 2 lat jestem w stałym związku z innym chłopakiem, który bardzo mnie kocha. Ja jednak nie wiem co do niego czuję i nie potrafię powiedzieć "kocham". Przez rok ubolewałam i rozpamiętywałam o "tamtym" - teraz nic już do niego nie czuję, ale nachodzą mnie ciągle myśli, co by było, gdyby i nadzieje, że możne jeszcze kiedyś będziemy razem. Prawdopodobnie przez to wydarzenie jestem ciągle nieszczęśliwa, jest mi strasznie smutno, mam żale, płaczę bez powodu, a od kilku dni miewam absurdalne lęki...:/

Trudno mi żyć w moim otoczeniu, a coraz bardziej z sama sobą... Wiem, że sto stan depresyjny, bo trwa lata. Czy terapia u psychologa wystarczy, czy wymaga to już leczenia u psychiatry?

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Sądzę, że w Pani przypadku bardzo pomocna byłaby psychoterapia. Mogłaby Pani w jej trakcie przepracować trudne emocje, zamknać tamten etap życia i zacząć żyć teraźniejszością.

Obecnie skupia się Pani na wcześniejszym partnerze i uczuciach, jakimi go Pani dażyła. Jednak powinna Pani myśleć o tym, co dzieje się teraz. Może sobie Pani nie zdawać sprawy z tego, że obecny partner może czuć się również źle z tego powodu. Dlatego uważam, że terapia mogłaby dać Pani szansę na rozwiązanie wielu problemów i odnalezienie się w obecnej sytuacji.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czuję się samotna. Czy powinnam iść do psychologa? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy powinnam iść do psychologa, psychiatry? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Do psychiatry – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik
Czy potrzebuję porady psychologa lub psychiatry? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Bolesne rozstanie - czuję, że potrzebuję pomocy – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Czy mam iść z córką do psychologa? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy pójście do psychologa coś zmieni? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
Czy iść do psychologa lub psychiatry? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
Jak poradzić sobie z załamaniem nerwowym? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
NFZ nie chce płacić za wizytę u psychiatry – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak

artykuły

Sandra Kubicka cierpi na ataki paniki. ''Ja też płaczę, ja też cierpię i też walczę''

Sandra Kubicka postanowiła podzielić się z obserwa

Trudności z zajściem w ciążę

Pary, które mają problemy z płodnością lub utrzyma

Joanna Pawluśkiewicz o COVID: To było tak, jakby moje ciało zaczęło się po kolei wyłączać

- Łatwo jest mówić, że teraz musisz odpuszczać

Czy z tymi dolegliwościami mam iść do psychologa lub psychiatry?

Ostatnio doświadczam ogromnego stresu przez stratę bliskiej osoby, przez to mam przykre konsekwencję. Gdy się stresuję zaczynam się trząść, czasem boli mnie serce, w klatce piersiowej, często swędzi mnie szyja tam gdzie tarczyca... chcę mi się płakać, robi mi się gorąco, zaczynam mieć zaniki pamięci i bóle głowy. Próbuje to powstrzymywać, ale nie umiem potrafię nawet zestresować się na filmie, przez to muszę pić herbatę na uspokojenie bo melisa już nie pomaga... Zapewne z tymi dolegliwościami mam isć do psychologa/psychiatry?

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Ból głowy Zaburzenia pamięci i intelektu Ból w klatce piersiowej Stres Strata bliskiej osoby Interna Psychiatria Psychologia Swędzenie skóry Ból klatki piersiowej Ból serca Herbata Serce Tarczyca

Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek Dietetyka

72 poziom zaufania

Witam.

w opisanym przypadku wskazana wizyta stacjonarna do psychiatry który oceni Pani stan i zaleci odpowiednie leczenie w tym psychoterapeutę.

Pozdrawiam

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,

Śmierć bliskiej osoby jest zawsze wstrząsającym przeżyciem, któremu zwykle

towarzyszy dezorientacja, smutek, płacz, gniew, lęk, poczucie winy, osamotnienia,

poczucie przytłoczenia, poczucie nieszczęścia, rozdrażnienie i wiele innych przykrych

uczuć i emocji, nad którymi trudno zapanować.

Pogodzenie się ze stratą bliskiej osoby zawsze wymaga czasu.

Z upływem czasu jednak emocje i przykre uczucia związane ze stratą bliskiej

osoby powinny stopniowo słabnąć.

Zwykle po kilku miesiącach stopniowo powraca umiejętność odczuwania

przyjemności i prowadzenia satysfakcjonującego życia.

W Pani przypadku proces adaptacji nadmiernie się przedłuża, a cierpienie

związane z bolesną utratą wciąż się utrzymuje.

Zmarli zawsze pozostaną częścią naszego życia i pozostawiają szczególny

znak w naszych sercach…

Jeżeli jednak nadal odczuwa Pani równie głęboki smutek i wciąż trudno Pani

pogodzić się z odejściem narzeczonego, to należy niezwłocznie poszukać

profesjonalnej pomocy psychologa.

Opisane przez Panią objawy mogą mieć podłoże emocjonalne, to znaczy,

że są natury psychologicznej.

Prawdopodobnie ich źródłem są przeżywane emocje, stres i przykre doświadczenia

związane ze stratą bliskiej osoby.

Objawy, które Pani opisuje mogą sugerować rozwijające się

zaburzenia nerwicowe.

Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej konsultacji.

Zachęcam Panią do podjęcia terapii psychologicznej.

Terapeuta pomoże Pani odnaleźć się w tej bolesnej, bardzo trudnej dla Pani

sytuacji, odzyskać równowagę wewnętrzną i radość życia.

Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,

to zapraszam do kontaktu.

Istnieje możliwość konsultacji online,

np. za pośrednictwem komunikatora Skype.

Pozdrawiam serdecznie.

Hanna Markiewicz,

psycholog,

e-mail: psycholog24x@gmail.com

tel. 505 075 298,

https://psycholog24online.pl/

Mgr Małgorzata Ziółkowska Psychologia

49 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Żałoba jest trudnym etapem w życiu, w którym czasem nie widać końca cierpienia i nadziei. Ma Pani prawo do wszystkich emocji, które się pojawiają. Czy ma Pani wsparcie w otoczeniu,np.przyjaciół?

Zachęcam do skontaktowania się z psychoterapeutą lub psychologiem - gdy któryś ze specjalistów uzna, że niezbędna jest konsultacja psychiatryczna to Panią przekierują. Na pewno warto zadbać o to,by nie była Pani sama z tym bólem.

Gdyby była Pani zainteresowana zgłoszeniem się do mnie, najbliższy wolny termin mam w połowie stycznia.

Pozdrawiam serdecznie

Małgorzata Ziółkowska

psycholog, psychoterapeuta

www.strefa-ciszy.online

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie po stracie rodzica? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy mogę w dalszym ciągu odczuwać silny smutek po stracie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pogodzić się ze śmiercią mamy? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak poradzić sobie z utratą mamy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak pogodzić się ze śmiercią przyjaciółki? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak poradzić sobie ze śmiercią ojca? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie po śmierci narzeczonego? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak odczuwać radość po śmierci tylu osób? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Jak radzić sobie i pogodzić się ze śmiercią brata? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
W jaki sposób pomóc sobie po śmierci babci? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz

artykuły

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

Psychiatra - kim jest i co leczy? Jak wygląda wizyta?

Psychiatra diagnozuje i leczy choroby oraz zaburze

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Dr n. med. Marek Derkacz Diabetolog, Lublin

umów wizytę

Lek. Jacek Miśkiewicz Internista, Warszawa

umów wizytę

Lek. Karolina Dzierwa Internista, Kraków

umów wizytę

Lek. Marek Horbaczewski Internista, Chełm

umów wizytę

Czy mam iść do psychologa?

Witam! Mam 13 lat jestem dziewczyną. Od jakiegoś czasu zaczęłam inaczej patrzeć na życie - wydaje mi się, że wszystko jest bez sensu, że po co mam coś robić jak i tak umrę, a moja przyszłość wydaję mi się nudna. To co sprawiało mi kiedyś przyjemność już nie jest takie samo. Chcę się dowiedzieć czy coś mi jest, czy tylko to sobie wmówiłam i mi to minie ? Proszę o odpowiedź.

KOBIETA, 13 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!

Twój sposób myślenia, a także zachowanie jest charakterystyczne dla wieku dojrzewania. Brak poczucia sensu życia, rozmyślanie o śmierci, brak motywacji, a do tego chwiejność emocjonalna (od skrajnej radości po płacz) mogą dezorganizować Twoje życie.

Ważne żebyś jednak postanowiła walczyć ze swoimi słabościami, zajmij się rozwijaniem swoich zainteresowań, otwórz się na znajomych, postaraj się ich poznać. Jeżeli masz taką możliwość to zaangażuj się w wolontariat. Jeżeli Twój stan będzie bardzo dezorganizował Twoje życie to warto porozmawiać z kimś dorosłym, do kogo masz zaufanie.

Pozdrawiam