Proszę pomyśleć o zmianie terapeuty. Ważne by była to osoba, która "zna się na rzeczy" tj. ukończyła studia psychologiczne, a nie jedynie szkołę terapeutyczną. Równiez możliwe jest, że typ terapii nie jest dostosowany do Pana problemu. Terapeuta nie robi "łaski", że da jakieś wskazówki, rady, wskaże kierunek. Od tego jest. Jeżeli nie otrzymuje Pan tego - może zmiana specjalisty pomoże. Polecam konsultację z psychologiem poznawczo-behawioralnym, gdyż wydaje mi się, że Pana problem ma podłoże w sposobie myślenia. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak pomóc dziecku z nerwicą natręctw, nie podając leków? – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Czy taka senność może być objawem jakiegoś schorzenia? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Co robić, aby uniknąć depresji w pracy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Lęk przed napaścią u 29-letniej osoby – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
- Jak leczyć zaburzenia snu u 27-latka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Co zrobić, żeby otworzyć się przed terapeutą? – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- Jak leczyć depresję u córki? – odpowiada Dr Izabela Dębicka
- Zaburzenia emocjonalne i bariera przed pracą – odpowiada Mgr Justyna Kała
- Co może znaczyć takie uczucie poddenerwowania? – odpowiada Mgr Kamila Dziwota
artykuły
Są lekarzami, a muszą dorabiać w kawiarniach. Stażyści dołączają do rezydentów
- Co niedzielę wstaję ok. 4 rano i jadę na gie
Labioplastyka - zabieg, który przestaje być tabu. Coraz więcej Polek przełamuje wstyd i skrępowanie
- To trwało latami, poddałam się, bo się wstyd
60-latek żyje z połową mózgu. Jak to możliwe?
Mężczyzna trafił do szpitala. Szybko okazało się,