Jak mogę leczyć tą nadpotliwość?

Witam, jestem 21-letnim chłopakiem, palę papierosy (od 3 lat, około 10 sztuk dziennie, kilka razy próbowałem rzucić i znów planuje). Zdaję sobie sprawę ze szkodliwości papierosów ale nie to jest przedmiotem mojego pytania. Choruję na niedoczynność tarczycy, insulinooporność oraz fobie społeczne. Od dłuższego czasu (ponad rok) zauważyłem u siebie bardzo niepokojące objawy, które mogą wskazywać na zaburzenia hormonalne. Otóż pomimo, że od nastolatka zmagam się z nadwagą i otyłością, to tak dużego skoku w mojej wadze jeszcze nie doświadczyłem. W ciągu 2-3 miesięcy (przez wakacje 2020r.) przytyłem ponad 15 kilogramów pomimo tego, że wcale nie zmieniłem swojego trybu życia. Tak szybki przyrost masy spowodował, że na moim brzuchu pojawiło się mnóstwo dużych rozstępów rozciągających się od dołu brzucha aż ponad pępek. Zauważyłem także u siebie, że czasami coraz bardziej i szybciej się męczę przy bardzo małym wysiłku jak na przykład sprzątanie czy wchodzenie po schodach. Dokucza mi także nadmierna potliwość. Pocę się okropnie i zazwyczaj tylko na twarzy, szyi i karku, reszta ciała zwykle jest sucha. Pot jest wodnisty i nie daje zapachu. Przed tym zanim zacząłem tak znacząco tyć zacząłem przyjmować leki antydepresyjne, a w tym samym czasie w którym zacząłem tak tyć rozwinęła się u mnie insulinooporność. Podczas rutynowych badań zacząłem zauważać podwyższony poziom cholesterolu LDL i nie-HDL oraz całkowitego. Trójglicerydy są w normie. Podwyższony jest także kwas moczowy, a także od kilku badań wstecz (badam krew mniej więcej co 2 miesiące) mam podwyższone leukocyty. Podczas ostatnich badań zaleconych przez trychologa w celu zdiagnozowania przyczyny wypadania włosów w wynikach wyszło u mnie podwyższone DHEA-SO4. Często odczuwam zaburzenia nastroju, męczę się prostymi czynnościami, dostaję zadyszki, albo zaczynam się okropnie pocić (potrafię być tak mokry jakbym wyszedł spod prysznica…). Myślę, że warto także wspomnieć, że w gimnazjum byłem otyły i postanowiłem to zmienić i skutecznie w ciągu 1,5 roku zrzuciłem wagę z 111kg do 79kg. W późniejszych latach moja waga utrzymywała się na poziomie 80-90kg. W liceum (17-18 lat) zacząłem tyć ale uznałem to za skutek porzucenia treningów i ważyłem 90-95kg aż do zeszłych wakacji kiedy nagle w krótkim czasie moja waga wzrosła do 118kg (wzrost 183cm) i tak się utrzymuje. Próbowałem ją zrzucić ale bezskutecznie. Stosowałem różne diety i treningi, ale diety nie przynosiły rezultatów, a na ćwiczenia miałem coraz mniej siły. Mam charakterystyczną otyłość brzuszną i zaokrągloną twarz, tylko te miejsca na ciele u mnie przytyły. Wskazuje to trochę na problem z nadnerczami, ale wolnę nie panikować i zapytać specjalistów. Chciałem zapytać: Na co najprawdopodobniej wskazują moje objawy? Czy powinienem wykonać dalsze badania, na przykład kortyzol i ACTH i udać się już z nimi do endokrynologa, czy najpierw pójść do lekarza? Czy jest jakiś sposób na moją potliwość? Jest ona na prawdę uciążliwa. Pozdrawiam
MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Dziękuję za to pytanie i za to, że zechciał Pan podzielić się swoimi problemami. Bardzo Panu współczuję, że zmaga się Pan z tyloma schorzeniami, które powodują frustrację i odbierają radość życia. Jednocześnie podziwiam Pana, że się Pan nie poddaje, lecz cały czas szuka rozwiązania problemów.

Jestem przekonana, że na Pańskie liczne schorzenia i dolegliwości należy spojrzeć całościowo. Najlepiej, żeby znalazł Pan dobrego lekarza endokrynologa-diabetologa, który będzie w stanie jednocześnie prowadzić niedoczynność tarczycy oraz insulinooporność. Część Pana przykrych objawów może wynikać właśnie z tych zaburzeń – np. problemy z wagą (gwałtowny wzrost, nieudane próby odchudzania), męczliwość, wahania nastroju, nadmierna potliwość, wypadanie włosów są najczęstszymi objawami zarówno zaburzeń pracy tarczycy, jak i insulinooporności (IO).

Nie pisze Pan, czy przyjmuje hormony tarczycy, a jeśli tak – czy regularnie bada ich poziom? Czy dawka leków jest dobrze dobrana? Czy została wykonana diagnostyka w kierunku choroby Hashimoto? Nie pisze Pan też, czy stwierdzona insulinooporność jest leczona. Jeśli nie, należałoby udać się do lekarza i podjąć leczenie. Zależnie od stopnia zaawansowania, polega ono przede wszystkim na zmianie stylu życia, w tym na specjalnej diecie celem ustabilizowania poziomu cukru (z niskim indeksem glikemicznym), włączeniu aktywności fizycznej, uregulowaniu snu i obniżeniu poziomu stresu, a jeśli lekarz uzna to za konieczne – dodatkowo włączy lek. W insulinooporności kluczowa jest specjalna dieta i najlepiej, aby udał się Pan do dobrego dietetyka klinicznego, który specjalizuje się w leczeniu IO oraz zaburzeń metabolicznych. Myślę, że ta droga będzie najlepsza, jeśli chce Pan skutecznie schudnąć, a jednocześnie wspomóc organizm.

Problemy z szybkim wzrostem wagi, insulinoopornością, męczliwością oraz nadpotliwością mogą być także efektem ubocznym przyjmowanych leków na zaburzenia lękowe – w tej kwestii należałoby skontaktować się z lekarzem psychiatrą i pomyśleć o modyfikacji leczenia.

Pyta Pan, jak zwalczyć nadmierną potliwość. Jednak, jak Pan sam zapewne wie, Pańska sytuacja zdrowotna jest złożona i nie da się zająć tym problemem bez uwzględniania ogólnego stanu zdrowia i przyjmowanych leków. Ta sytuacja wymaga przede wszystkim pomocy lekarzy specjalistów oraz dietetyka. Bez stwierdzenia przyczyny Pańskich dolegliwości trudno będzie pomóc. Oczywiście wskazana jest pogłębiona diagnostyka endokrynologiczna w kierunku wykluczenia choroby Hashimoto i zaburzeń pracy nadnerczy oraz oznaczenie poziomu androgenów, a przede wszystkim podjęcia leczenia, ale dalej pokierować Pana może już lekarz specjalista.

Jeśli leczy się Pan psychiatrycznie na zaburzenia lękowe, to proszę pomyśleć też o psychoterapii, ponieważ dopiero połączenie farmakoterapii z psychoterapią może przynieść trwałą poprawę. Proszę też pamiętać, że stres oraz inne czynniki emocjonalne bardzo osłabiają organizm i zaostrzają przebieg wielu chorób. Nadpotliwość, o której Pan pisze, może być również jednym z objawów zaburzeń lękowych.

Jeszcze raz zachęcam do samoedukacji w zakresie Pańskich chorób, zmian w stylu życia (dieta!) oraz podjęcia terapii. Po więcej informacji zapraszam np. tutaj:

https://portal.abczdrowie.pl/niedoczynnosc-tarczycy

https://portal.abczdrowie.pl/niedoczynnosc-tarczycy-przyczyny-objawy-leczenie

https://portal.abczdrowie.pl/tarczyca-hashimoto-przyczyny-objawy-leczenie-dieta

https://zywienie.abczdrowie.pl/dieta-glikemiczna

https://uroda.abczdrowie.pl/nadmierna-potliwosc

https://portal.abczdrowie.pl/terapia-fobii

Pozdrawiam Pana serdecznie i życzę powodzenia!

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty