Bardzo Pani współczuję tak skomplikowanej i trudnej sytuacji. Może Pani w każdej chwili złożyć pozew o rozwód, ale czy to jest na ten moment dla Pani i dziecka najlepszy czas? Może miałaby Pani możliwość wyprowadzenia się, by ochłonąć i nabrać dystansu. Ciąża rodzi tak dużo zmian, a tutaj jeszcze Pani mąż zachowuje się, jakby jeszcze nie dojrzał do małżeństwa i rodzicielstwa. Może wybrałaby się Pani do psychiatry czy psychoterapeuty, by móc opowiedzieć zaufanej osobie o tym, co Pani przeżywa. Często bycie usłyszaną dodaje nam siły do podjęcia nowych kroków. Może udałoby się Państwu spróbować uratować ten związek podczas psychoterapii pary, lub - przynajmniej w miarę pokojowo się rozstać. Trudno przewidzieć, czy Pani mąż się zmieni, skoro zdrada to jego sposób na stres, jak mi się wydaje. Może boi się bliskości? Zastanawiam się, co Panią trzymało przy nim, mimo że od dawna było między wami źle. Czy widziała Pani szansę na poprawę? Proszę jak najlepiej zaopiekować się sobą i maleństwem. Życzę Pani dużo siły i dużo radości z rodzicielstwa oraz sukcesów w negocjacjach z mężem.
Warto przemyśleć, czy widzą Państwo jeszcze szansę na uratowanie małżeństwa- w takim kontekście, że jeśli jest motywacja w obojgu partnerów (co nie wynika z Pani opisu, szczególnie brakuje jej ze strony męża) jest możliwe podjęcie psychoterapii par i małżeństw, która może dać szansę na poradzenie sobie z kryzysem i odbudowę relacji. Wymaga to jednak intensywnej pracy obojga i trwałej zmiany.
Warto także skonsultować się z prawnikiem. Podpowie Pani w jaki sposób można w tej sytuacji rozwiązać sprawę. Są konkretne kroki prawne- w tym np pozew o rozwód z jego winy, jeśli pomimo próśb i argumentów mąż będzie odmawiał polubownego rozwiązania małżeństwa, które pozwolą Pani na domknięcie sytuacji, w której nie czuje się Pani dobrze. I choć tego typu kroki często wiążą się z trudnym okresem, rozprawami sądowymi, czasem "emocjonalnymi konfrontacjami" i mogą trwać długo (kilka miesięcy), to bywa to koszt, który trzeba zapłacić za uwolnienie się od nierokującej na zmianę sytuacji. Zachęcam do przemyślenia wszystkich tych opcji.
Dodatkowo warto zapewnić sobie wsparcie psychologa (terapię indywidualną) w tej trudnej dla Pani sytuacji.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak poradzić sobie z rozstaniem z mężem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak rozstać się z mężem, do którego nic nie czuje? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Jak mogę poradzić sobie po rozstaniu z mężem? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Czy jesteśmy z mężem dopasowali pod względem seksu? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Czy można jeszcze jakoś naprawić nasze małżeństwo? – odpowiada Agnieszka Szczygieł
- Jak rozstać się z mężem alkoholikiem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Rozstanie z mężem po 20 latach małżeństwa – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Złożenie pozwu rozwodowego z powodu nadużywania alkoholu przez męża – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Jak poradzić sobie z rozstaniem z mężem, który się nade mną znęcał? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak rozstać się z mężem? – odpowiada Mgr Katarzyna Fiszer
artykuły
Zdrada a depresja
Tworzenie związku wymaga od partnerów zaangażowani
Przekazała mężowi nerkę 20 lat po rozwodzie. Niezwykły gest byłej żony (WIDEO)
Zawarcie małżeństwa to dla niektórych po prostu
Przyznała się psychoterapeutce, że ma dziewczynę. Chciała wyleczyć ją z homoseksualizmu
Żyją w związkach z osobami tej samej płci, razem w