Możliwości są różne zależnie od stopnia pokrewieństwa, wspólnego zamieszkiwania itp. Ogólnie istotne byłby jasne komunikowanie potrzeby kontaktu z lekarzem i oferowanie pomocy (w razie potrzeby) w dostaniu się do niego. Ważne jest także, by osobie chorej stawiać wyraźne granice (np nie brać odpowiedzialności za zachowania wynikające z zaburzeń), nie wnikać i nie wchodzić w dyskusje z urojeniami, ale raczej konkretnie, krótko, ale serdecznie informować i potrzebie skontaktowania z lekarzem.
Jeśli osoba chora zagraża swojemu zdrowiu i życiu lub też czyjemuś zdrowiu, życiu lub mieniu, można skorzystać także z pomocy instytucji takich jak policja czy pogotowie, które w podobnej sytuacji mogą podjąć decyzję o leczeniu wbrew woli. Choć w pewnych okolicznościach może się to wydawać działaniem "drastycznym", to jednak często zdecydowane działanie w takich sytuacjach może znacząco ułatwić wyzdrowienie pacjentowi, a także daje szanse na zmniejszenie potencjalnych negatywnych konsekwencji wynikających z chorobowych zachowań.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak pomóc osobie z depresją, która nie chce się leczyć? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Leczenie przymusowe dla dorosłej osoby – odpowiada Lek. Grzegorz Jabłoński
- Jak pomóc osobie chorej na depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Czy przy żylakach przełyku można wyjechać na kilkudniowe wakacje? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski
- Jak pomóc bliskiej osobie z urojeniami? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Jak pomóc bliskiej osobie w chorobie psychicznej? – odpowiada Mgr Małgorzata Mróz
- Jak pomóc osobie chorej na schozofrenię paranoidalną z psychozą? – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Jak pomóc bliskiej osobie w tej sytuacji? – odpowiada Mgr Marta Mosińska
- Jak pomóc osobie chorej na schizofrenię? – odpowiada Lek. Bertrand Janota
- Jak pomóc partnerowi ze schizofrenią? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka