Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak pomóc córce z zaburzeniami odżywiania?

Witam, proszę pomóżcie mi, co mam robić?. Zauważyłam u mojej córki problemy z odżywaniem, niestety dosyć późno. Zmusiłam ją do zważenia się. Obecnie waży 40kg przy 173 wzrostu, ma 16 lat. Nadal twierdzi że jest gruba mimo że wygląda bardzo chudo. Nie ma od kilku miesięcy miesiączki, obecnie je po 500kalorii dziennie. Co powinnam zrobić?
KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Należy koniecznie podjąć kontakt w lekarzem psychiatrą, a także leczenie w specjalistycznym ośrodku zajmującym się terapią zaburzeń odżywiania. W tej sytuacji pomoc lekarza, psychologa i psychoterapeuty jest niezbędna. Anoreksja jest chorobą zagrażającą zdrowiu i życiu, dlatego należy działać.

0

Witam serdecznie,

proszę skontaktować się z psychologiem i psychoterapeutą. Anoreksja jest chorobą o podłożu psychologicznym, wszystko "siedzi" w głowie. Być może lekarz zdecyduje iż córkę należy położyć do szpitala lub poddać terapii grupowej. Proszę działać jak najszybciej, ponieważ im dłużej trwa choroba tym trudniej z niej wyjść.
W razie dodatkowych pytań zachęcam do kontaktu:
tel. 506225670 lub joanna.wasiluk@o2.pl
Pozdrawiam
Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Dietetyk

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zaburzenia odżywiania - jak sobie pomóc?

Jestem kobietą, mam 19 lat. Mam 170 cm wzrostu i obecnie ważę ok. 53 kg. Wszystko zaczęło się, gdy w październiku 2009 r. postanowiłam, że trochę schudnę. Chudłam. Szło mi naprawdę nieźle. Ograniczałam jedzenie, przestałam jeść słodycze i nie jadłam po godzinie 18. Wchodząc raz w tygodniu na wagę, zwykle byłam pozytywnie zaskoczona, chudłam ok. 1 kg tygodniowo. Podobało mi się to. I tak chudłam, chudłam, chudłam... Ludzie zaczęli to zauważać. Na początku ich reakcja była pozytywna, z czasem zaczęli mi mówić, że wyglądam na osobę chorą. Tak z wagi 70 kg zeszłam do około 50 kg. (50 kg - moja najniższa waga).

Przez początkowy okres diety zapisywałam to, co jem, ale nie liczyłam zawartych w posiłkach kalorii. Później zaczęłam liczyć. To było straszne. W kwietniu 2010 roku (Wielkanoc) skusiłam się na ciasto - pierwszy raz od października. Wtedy wpadłam w wir jedzenia. Jadłam ciasto, które zostało po świętach, na początku kulturalnie, po kawałeczku, bo byłam na diecie, potem upiekłam sobie jeszcze ciasto, jadłam, jadłam, jadłam... Potem postanowiłam wrócić do diety, pozwalając sobie jednak na ciasto od czasu do czasu, żeby uniknąć napadów obżarstwa. Będąc szczupłą myślałam, że czasami mogę pozwolić sobie na małe szaleństwo, zjeść czasami tyle, ile chcę. Czasem objadałam się tak, że strasznie bolał mnie brzuch, był bardzo wypukły, bolały mnie mięśnie pod żebrami. Obżerałam się w samotności. Wstydziłam się tego. Wszyscy uważali, że jestem taka chuda, że wyglądam jak anorektyczka, a tymczasem ja żarłam więcej niż wszyscy razem wzięci.

Odkąd pamiętam zawsze lubiłam jeść. Nigdy mnie to nie opuściło. Jednak mimo ogromnej chęci jedzenia teraz już nie chciałam tyć. Byłam zła, gdy waga zbliżała się do 53 kg. I tak zaczęło się moje obżeranie i ograniczanie jedzenia do minimum - na przemian. Próbowałam wymiotować, ale mi to nie wychodziło, więc zaczęłam zażywać środki przeczyszczające. Po dniu obżarstwa brałam tabletkę i następnego dnia rano budziłam się z płaskim brzuchem. Robiłam kupę, jedną, drugą, trzecią i było po sprawie. Czasami, gdy tak bardzo się objadłam i nie odczuwałam bólu fizycznego z przejedzenia, byłam na siebie wściekła. Zjadłam tyle, a moje ciało nawet mnie za to nie karze. Ale psychika karała. Wyrzucała mi każdą zjedzoną kalorię. Miałam nienawistne myśli w stosunku do samej siebie, myślałam o tym, by zadać sobie ból, chciałam umrzeć.

Teraz jak to piszę, ważę ok. 53 kg. Nie liczę już kalorii. Ciągle jednak myślę o jedzeniu. Jak nie jem to śpię, jak nie śpię to myślę o jedzeniu albo jem. Mam ochotę na sernik, to idę do sklepu kupić ser i robię ciasto. Potrafię zjeść pół blachy od razu, kto wie, może zmieściłabym i całą blachę. Czasem mam wrażenie, że nie odczuwam ani głodu, ani sytości. Moje życie jest jedzeniem. Nie liczy się nic innego. A gdy nawet na chwilę zajmę się czymś, to i tak myśli dotyczące jedzenia przedzierają się na pierwszy plan. Gdy zjem, myślę co mogłabym zjeść potem. Z drugiej strony towarzyszy mi lęk przed przytyciem, choć ostatnio 'pozwalam sobie ważyć więcej niż 50 kg'. Nie mam już na to wszystko siły. W miarę bezpiecznie czuję się w swoim łóżku. Jednak czasami potrafię wyrwać się z łóżka do sklepu np. po loda, bo akurat przeszedł mi przez myśl.

Nie wiem już jak mam żyć. Nie mam na to siły. Nie mam celu w życiu. Nie chce mi się spotykać z ludźmi, nie chce mi się wychodzić z domu. Nic mi się nie chce. Kiedyś, zanim zaczęłam dietę, jadłam co chciałam i kiedy chciałam. Nie miałam świadomości kalorii zawartych w jedzeniu. Jak przytyłam, kupowałam spodnie w większym rozmiarze i nie robiłam z tego problemu. Czy byłam szczęśliwsza? Wiem, że się rozpisałam, ale jeśli Pan/Pani dotarła tutaj i czyta właśnie to zdanie, to z rozpaczą i łzami w oczach wołam o pomoc.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,

Opisywane przez Ciebie objawy są dość typowe dla bulimii.
Bulimia często zaczyna się od prawidłowej wagi lub nadwagi i ,,niewinnej diety".

Typowe dla bulimii jest stałe myślenie o jedzeniu, ciągły głód, stąd jej nazwa ,,żarłoczność psychiczna", jednocześnie występuje stały lęk przed przytyciem. Okresowo (co najmniej dwa razy w tygodniu) występują epizody objadania się, kiedy w krótkim czasie dochodzi do zjedzenia dużych ilości jedzenia. Wartość kaloryczna takiego posiłku może przekraczać kilka tysięcy kalorii. Nawracające epizody bulimiczne mogą wiązać się ze znacznymi wydatkami finansowymi.
Po napadzie objadania występuje poczucie winy, wstydu, ,,totalnej porażki" itp., następnie podejmowane są działania mające przeciwdziałać przytyciu: głodówka, leki, intensywne ćwiczenia itp.

Te zachowania są niebezpieczne dla zdrowia: nadużywanie leków powoduje zaburzenia pracy przewodu pokarmowego (zaparcia, biegunki), próchnicę zębów i obrzęk ślinianek, zaburzenia elektrolitowe.

Bulimia często współwystępuje z innymi zaburzeniami: depresją, zaburzeniami lękowymi, zaburzeniami osobowości oraz nadużywaniem substancji psychoaktywnych.

Leczenie bulimii to przede wszystkim psychoterapia.
Jest ona skuteczna i działa na przyczynę objawów, które są wyrazem problemów natury psychologicznej.
Bulimia ma związek ze sposobem myślenia i przetwarzania informacji oraz z emocjami.
Psychoterapia pozwala odzyskać kontrolę nad zachowaniem (zmniejszyć, a następnie wyeliminować epizody objadania się, przy użyciu różnych sposobów i technik), ale przede wszystkim dociera do istoty problemu: relacja terapeutyczna pozwala na pracę nad emocjami oraz sposobem myślenia.

Możesz przeczytać o tym w naszym portalu:http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-bulimii

Skuteczna pomoc istnieje, musisz jedynie pozwolic sobie pomóc, zrobić kolejny krok.
W tej sytuacji polecam ci konsultację u lekarza rodzinnego oraz psychiatry.
Kluczowe znaczenie ma psychoterapia, do której gorąco Cię zachęcam.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pomóc córce?

Moja córka ma 25 lat, studiuje i pracuje. Od około 3 miesięcy jest smutna, płaczliwa i ma zły humor. Nie ma żadnych większych problemów. Opowiada, że sama nie wie co jej jest, np. wstaje ze złym humorem i to, że ma zły już ją denerwuje. Ma jakieś tam wyrzuty sumienia, ale niewielkie, denerwuje ją partner, z którym mieszka, denerwuje ją najbardziej to, że ma ciągle zły humor, potrafi powiedzieć "nie", ale mówi też, że siebie nie kocha i że jest egoistką. Była przez około 2 lat poważnie chora, miała operację na głowę 6 lat temu i od tego czasu jest dobrze. Nie wiem jak jej pomóc. Wydaje mi się, że to złożony temat, wymagający psychologa, albo depresja. Mówi też, że osiągnęła już prawie wszystko - za wcześnie - i pewnie dlatego nic jej już nie cieszy. Dodam też, że to jest osoba potrzebująca adrenaliny, bo zajmuje się sportami ekstremalnymi, nie bierze żadnych leków.

KOBIETA ponad rok temu

Zaburzenia nastroju (płaczliwość, apatia, samoobwinianie się, drazliwość) u osoby po operacji mózgu powinny być z całą pewnością skonsultowane przez lekarza psychiatrę, który zleci odpowiednie badania. Nie pisze Pani, z jakich wskazań córka była operowana. Proszę nie zwlekać z decyzją o rozmowie z lekarzem.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty