Jak poradzić sobie z niepowodzeniami, uczuciem klęski i samotnością?

Mam 40 lat. Jestem samotnym mężczyzną z Zabrza. W październiku 2018 straciłem pracę, którą lubiłem, byłem urzędnikiem samorządowym (nie przedłużono mi umowy). Spowodowało to, że po raz 4 zachorowałem na depresję po około 3,5 roku w miarę dobrego samopoczucia. Dziś mam poczucie całkowitej klęski, a każda porażka związana z niepowodzeniem po rozmowie kwalifikacyjnej w sprawie pracy odbiera mi resztki sił. Czuję się beznadziejnie, jakbym nic nie był wart i do niczego się nie nadawał. Kilka lat temu rozpadł się także mój związek z długoletnim partnerem. Leki mało mi pomagają, choć brałem już różne. Czasem wolałbym uciec na bezludną wyspę i żyć z dala od ludzi. Nie mam już pomysłu jak sobie pomóc.

MĘŻCZYZNA, 40 LAT ponad rok temu

Depresja Uczucie samotności Psychologia Psychoterapia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Dziękuje Panu za kontakt i za podzielenie się swoimi obawami :)

Z Pana relacji wnioskuję, że doświadcza Pan (obecnie) cierpienia emocjonalnego, z powodu utraty pracy, która dawała Panu spełnienie oraz straty, skutek rozstania z wieloletnim Partnerem (kilka lat temu).
Cierpienie uczuciowe skutkuje u Pana emocjami "negatywnymi" które są uznawane za niepożądane i które stara się Pan jak najszybciej wyeliminować.
Proszę nie pozostawać już samemu w tej sytuacji, z tą sytuacją poczucia
samotności, niepowodzeń i nawet "klęski" za słowami Pana.
Z racji (również) wieku biologicznego u Pana, ten fakt może również przyczyniać się do tzw. kryzysu wieku średniego (tzw. drugiej połowy życia).
Chcę Panu powiedzieć, że tzw. kryzys paradoksalnie bywa okazją do zmiany, do czegoś nowego, często lepszego, choć to niepokoi - jest to jak najbardziej w porządku.

Podsumowując, proszę sięgnąć po pomocne dla Pana wsparcie specjalistyczne, pod okiem Psychologa/Psychoterapeuty.
Jestem przekonana, że ma Pan wiele zasobów, choć teraz Pan tego nie zauważa...

Z życzeniami dla Pana oczekiwanych zdarzeń,

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Uczucie samotności u 20-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Dlaczego się boję, że jestem słaby psychicznie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak poradzić sobie z tym złym nastrojem i uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Bartosz Neska
Poddawanie się w przypadku niepowodzenia – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Brak chęci do działania, przeszywające uczucie smutku, przygnębienia, czasem samotności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Strach przed niepowodzeniem po wyjściu z zakładu karnego – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak
Uczucie samotności u 34-latka – odpowiada Mgr Danuta Michalczyk
Jak mam poradzić sobie z samotnością? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Niepełnosprawność a samotność – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Wyuczona bezradność

Wyuczona bezradność to termin wprowadzony do psych

Rozbita rodzina a depresja

Rodzina jest jednostką, która ma zapewniać odpowie

Piotr Pogon: człowiek jest istotą przekorną, a życie - cudem

Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta

Jak poradzić sobie z tym uczuciem samotności?

Jak poradzić sobie z samotnym mieszkaniu. Nie mam męża ani dzieci, a rodzice umarli. Brakuje mi znajomych, a tych których mam nie satysfakcjonują mnie, a ja sama nie mam zbyt wiele do opowiadania. Staram się wychodzić gdzieś, ale rozmowy z ludźmi są dla mnie trudne, ponieważ jestem smutna i osoby pogodne mnie zawstydzają.

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Uczucie samotności Psychologia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

proszę rozważyć dla siebie pomoc w formie psychoterapii.

Pozdrawiam serdecznie, Bożena Waluś

Mgr Anna Byczko Psychologia

42 poziom zaufania

Dzień dobry,

Uczucie osamotnienia jest bardzo frustrującym doświadczeniem, a nadmiarowe przebywanie w samotności powoduje, że rzeczywiście człowiek m. in. może "wyjść z wprawy" jeśli chodzi o kontakty społeczne. Z drugiej strony samotność może też stanowić sposobność do głębszego poznania samego siebie i mimo bólu, który często za sobą niesie, ostatecznie być doświadczeniem rozwojowym.

Przyczyn opisanej przez Panią sytuacji może być wiele np. w narracji na temat siebie, w tym swojego braku atrakcyjności, w uczuciu oporu w nawiązywaniu jakichkolwiek znajomości czy może w konkretnej strukturze osobowości - ciężko stwierdzić nie mając możliwości bezpośredniego kontaktu.

W zależności od tego, co chciałaby Pani osiągnąć, czy zdobyć nowych znajomych dzielących Pani zainteresowania, czy jest Pani nastawiona na poszukiwanie partnera itp,- można odnaleźć różne sposoby np. grupy tematyczne na facebooku.

Dobrym rozwiązaniem dla Pani była by konsultacja z psychoterapeutą, który będzie mógł precyzyjnie określić przyczynę Pani problemu.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak znaleźć w życiu jakieś hobby i poradzić sobie z uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z takim uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z samotnością? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Jak poradzić sobie z uczuciem tęsknoty i samotności? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak mogę sobie poradzić z samotnością? – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
Uczucie samotności po wyjeździe do dużego miasta na studia – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
Samotność odczuwana nieustannie przez 20-latkę – odpowiada Mgr Jarosław Józefowicz
Uczucie samotności i smutku wśród rodziny – odpowiada Mgr Ĺukasz Kielemnik
Uczucie samotności u 38-latki – odpowiada mgr Patryk Goleń
Uczucie samotności pomimo męża i dwójki dzieci – odpowiada Mgr Anna Bernatowska

artykuły

Samotność a depresja

Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra

Brak przyjaciół w klasie a depresja

Osamotnione, smutne i samotne w szkole dzieci to c

Brak wsparcia ze strony innych a depresja

Wsparcie należy do znaczących zasobów odporności n

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak poradzić sobie z uczuciem samotności i przygnębieniem?

Witam mam 32 lata jestem mezatka i mam 3 dzieci i to tyle dobrych stron mojego zycia. Nienawidze siebie nie radze sobie psychicznie ze sama soba, obecnie jestem na urlopie wychowawczym praktycznie 2 rok sama w domu z dzieckiem potem z trojka maz pracuje calymi dniami wszystko inne jest na mojej glowie (to nie tak ze maz nie robi nic zajmie sie dziecmi posprzata kiedy ma czas )ale ja mam dosc coraz czesciej mysle zeby sie zabic podciaz zyly czy wsiasc w auto i walnac w jakies drzewo czesto sobie wyobrazam ze mialam wypadek i stracilam pamiec. A chwile pozniej mysle o dzieciach co one by zrobily jak mnie braknie. Moje zycie po krotce wyglada tak wstaje szykuje dzieci do szkoly potem zajmuje sie malutka miedzy czasie zakupy sprzatanie pranie itp. Tak do ok 14, maz chodzi roznie raz na 9 do 19 a raz na 12 do 19 zalezy ile pracy jest. Ugotuje obiad znowu sprzatam itd. az do wieczora potem kolacja kąpanie pacierz i spac i tak 365 dni w roku (weekend tylko bez kanapek do szkoly) robie to jak robot bez przyjemnosci tak poprostu bo trzeba. Czasem mysle ze lepiej by im bylo bezemnie mam ochote wyjsc z domu i nigdy nie wrocic. Relacje z mezem jak dla mnie sa takie sobie w lozku hmmm udaje ze jest dobrze bo nie chce go ranic a w rzeczywistosci od 3 porodu nic nie czuje totalnie nic jakby wogole go nie bylo we mnie tylko jak sie napije alkoholu to jest troche lepiej wszystko odczowam mocniej wiec kocham sie z mezem tylko po alkoholu rzadko bez . Wiem napiszecie ze to depresja moze i tak tyle ze mam juz dosc jestem poprostu zmeczona zyciem. Dziekuje ze moglam sie komus wygadac. Pozdrawiam

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia Poród Ząb Turystyka

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

potrzebne jest pani wsparcie psychologiczne oraz wskazana jest konsultacja psychiatryczna, szczegółowa diagnostyka - farmakoterapia jako podstawowa pomoc przy depresji. Jest pani młodą osobą, mamą, zoną, proszę zastanowić się - pomoc można uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego (NFZ).

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Karolina Kapias-Gryczon Psycholog, Katowice

70 poziom zaufania

Witam,

Zdecydowanie Pani plan dnia wskazuje na znaczne przeciążenie i brak obszarów dla siebie. Objawy o których Pani pisze jak najbardziej mogą wskazywać na depresję. Co jest jednak ważne. Nie z takich nastrojów i myśli ludzie wychodzili. Pani życie może się zmienić w każdej chwili, tylko musi Pani chcieć sobie pomóc. Koniecznie proszę się udać do psychologa. Jestem przekonana, że systematyczna praca terapeutyczna być może w połączeniu z z farmakoterapią przyniosą rezultaty. Potrzeba Pani wsparcia, tym bardziej że obecnie Pani relacje z mężem nie układają się idealnie.

Pozdrawiam
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl