Jak poradzić sobie z takim problemem w wieku 30-lat?

Dzień dobry, od kilku miesięcy borykam się z problemem, który mogłabym określić jako napad paniki. Jest to stan, który pojawia się u mnie nagle, ciężko złapać oddech, jest mi gorąco, zaczyna boleć mnie głowa i wtedy najlepiej, żeby nikt nic ode mnie nie chciał. Jest to połączone z czarnymi myślami, że wszystko będzie źle, nic się nie uda. Stan ten mija czasem po kilku minutach, a czasem uspokaja się ale mimo to trwa kilka godzin. Dodatkowo mam wrażenie, że mój puls przyspiesza, ciśnienie się podnosi. Zawsze miałam przekonanie, że mam szczęście w życiu, wiele spraw po prostu układało się same, jednak z biegiem czasu to przekonanie odchodzi w zapomnienie. Jestem sama, mieszkam w wynajmowanym mieszkaniu, gdyż nie stać mnie na razie na nic innego, a nie chcę popaść w długi, dodatkowo rodzice chorują, są przed badaniami. Zamiast myśleć, jak dawniej mam szczęście, wszystko się przecież ułoży, nie z takich opresji się wychodziło, myślę, że przecież będzie najgorzej, zostanę sama i jak sobie z tym poradzić. Chciałabym poradzić sobie z tym problemem jednak nie wiem od czego zacząć.
KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Witam Panią,

Opisane przez Panią objawy mogą wskazywać na zaburzenia

lękowe z atakami paniki, które często przyczyniają się do odczuwania

różnych nieprzyjemnych objawów psychicznych i somatycznych.

Prawdopodobnie stres lub jakieś przykre doświadczenia z przeszłości

wywołały u Pani bezpodstawny, a jednak dla Pani dokuczliwy lęk.

Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas

osobistej konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym

sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia.

Ludzie cierpiący na zaburzenia nerwicowe często doświadczają różnych

nieprzyjemnych objawów somatycznych wywołanych rozchwianiem równowagi

układu wegetatywnego, m.in. przyspieszony oddech, uczucie duszności,

ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, przyspieszone tętno, bóle głowy

i wiele innych dolegliwości, które jeszcze bardziej potęgują ich lęk.

Aby skutecznie wyleczyć zaburzenia lękowe i ich uciążliwe konsekwencje,

należy dotrzeć do źródła problemu i na tej podstawie opracować właściwą

metodę terapii.

Dlatego zachęcam Panią do podjęcia odpowiedniej psychoterapii.

Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami jak i przyczynami

zaburzeń nerwicowych oraz ich konsekwencjami, dzięki czemu odzyska Pani

spokój, równowagę wewnętrzną i radość życia.

Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,

to zapraszam do kontaktu.

Istnieje możliwość konsultacji online,

np. za pośrednictwem komunikatora Skype.

Pozdrawiam serdecznie



Hanna Markiewicz,

psycholog,

e-mail: psycholog24x@gmail.com

tel. 505 075 298,

https://psycholog24online.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mam poradzić sobie z takim problemem w wieku 30-lat?

Kobieta, 30 lat. Witam. Mam problem z odżywianiem i kwestią swojego wyglądu: 1. Jestem silnie a swoim wyglądzie, sylwetce oraz wadze. To jak wyglądam i ile ważę determinuje to na ile mogę pozwolić sobie na jedzenie. Chociaż ostatnio jestem wobec siebie bardzo restrykcyjna. 2. Na tygodniu przeważnie unikam jedzenia. Rano piję, pojawia się białko, w pracy nie chcę jeść a w domu po powrocie chcę jeść jak najmniej i ograniczyć się do 1 posiłku. Ale czasami "przegrywam" i mój wygłodzony organizm domaga się więcej. Zdarza się, że jem hurtowo, czuję się przejedzona i mam z tego okropne wyrzuty sumienia. A żeby zabić te wyrzuty sumienia jem więcej. A z drugiej strony chcę to spalić choć czasami brakuje sił fizycznych, sale i tych psychicznych. Chcę cofnąć czas i czuć się lekko, najlepiej głodna. 3. Ostatnio bardzo restrykcyjnie ograniczam ilość kalorii. 500-600-700 to już dużo. I w dodatku chcę to spalić ćwiczeniami, czasami spalić więcej niż zjadłam. 4. Jestem niewolnikiem ćwiczeń. Ćwiczę codziennie. Wpadłam w schematy konkretnych ćwiczeń. Często mam tego dosyć, ale jest jakiś wewnętrzny przymus by ćwiczyć, w konkretny sposób. Dzień zaczynam od ćwiczeń i kończę go ćwiczeniami. Chcę je zrobić jak najszybciej by mieć spokój. Dają mi one także poczucie, że nie przytyję. 4. Stosuję często środki przeczyszczające. Czasami czuję się osłabiona. Mam pusty brzuch i gdy pozwolę sobie na więcej jedzenia czuję się źle. Bardzo przejedzona. Czasami pofolguję sobie za bardzo muszę to odchorować. Często zdarzało się, że na drugi dzień robiłam sobie głodówkę, czułam się okropnie, spuchnięta, ogromny brzuch, oczywiście środki przeczyszczające by poczuć ulgę. 5. Gdy chcę ograniczyć jedzenie, chcę jeść w samotności, nie lubię gdy ktoś zagląda mi do talerza i wtrąca się ile zjadłam. Nienawidzę tego. Z drugiej jednak stron bardzo tęsknię za normalnym życiem, jedzeniem. Raz tęsknię za jedzeniem a raz go nienawidzę. 6. Ciągle temat jedzenia jest obecny w mojej głowie. Tak samo jak i ćwiczenia. Ćwiczę także w tajemnicy, w różnych miejscach. Wiele rzeczy planuję pod to. Mam wrażenie, że na wiele rzeczy brakuje mi czasu, także dla męża. 7. Inni mówią mi, żebym więcej jadła a mnie to bardzo denerwuje. Aktualnie waga 54 kg przy wzroście 166 cm. Ale był moment, że ważyłam blisko 50 kg. Im więcej na wadze tym dla mnie gorzej. Im mniej tym lepszy nastrój. 8. Jestem tym zmęczona. Czasami chcę wykrzyczeć, że siebie nienawidzę, zwłaszcza gdy ulegam epizodom obżarstwa. 9. Wszystko zaczęło się gdy chciałam schudnąć przed weselem. Program ćwiczeń, dieta. Udało się. Ale wszystko poszło a daleko. Chyba nie poradziłam sobie także ze zmianami po ślubie - przeprowadzka do teściów. Bardzo to przeżywałam. Stres chyba wszystko pogłębił i uciekłam w to. Przepraszam, że tyle tego piszę, ale czasami muszę to z siebie wyrzucić a tyle tego kotłuje się w głowie.
KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie z takimi problemami w tym wieku?

Dzień dobry pisząc to zastanawiałem się od czego zacząć i co w tej sytuacji robić Gdyż mam 22 lata i mam momentalnie słabe powodzenie u dziewczyn Zdarzały się jakieś związki ale nie były one zbyt długie Jeden to miałem ledwo co 3 miesiące przez co wiele osób zaczęło się z tego śmiać Ostatni mój zwiazek miał tylko miesiąc przez co ze za bardzo się angażowałem w osobe Ale Po tym związku już probowalem coś zdziałać przez internet ale zadna dziewczyna nie chciała sie ze mną nawet spotkać Przez co chciałem trochę odpuścić ten temat z dziewczynami Ale mam wrażenie że to może być spowodowane tym ze kiedy miałem znajomości to wiele osób mnie wykorzystywalo że względu za dobre serce bylem wysmiewany gnębiony nikt mnie szczerze nie lubiał przez co tylko bylem odpychany przez dziewczyny ale tez ze względu mam brzydką twarz ( i to nie jest moja opinia chociaż chciałbym zmienić swój wygląd twarzy Ale nie wygrałem loterii genowej) I też przez to że ledwo co sięgam 178 cm wzrostu I po tym okresie stałem się bardziej nieśmiały i nie mam pewnosci siebie w dodatku nie umiem już ufać komuś ze ktoras dziewczyna pomysli o mnie dobrze przez co ze tylko udają Czuje wewnątrz taka pustke ktorą nikt nie umie jej wypełnić Jestem już taki samotny ze nawet rodzina nie interesuje sie takimi problemami tylko mnie wyśmiewają i krytykują Nic dziwnego gdyż wiele osób z rodziny to dziewczyny Ja już sobie z tym nie radze Czemu moje zycie musi Tak wyglądać ? Czy naprawdę nie mogę dostać tego czego chce ? Czy zasluzylem tylko na piekło? Czemu innym sie powodzi ze mają kogoś A ja nie? Nie mam pojęcia co z sobą zrobić Jeśli w moim życiu sie nic.dobrego nie zmieni to już postanowilem ze sobą skończę bo dla mnie dalsze zycie to tylko będzie wegetacją
MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Mogę sobie wyobrazić, ze napisanie tego pytania i przedstawienie swojej sytuacji wymagało od Pana dużej odwagi. Nieodpłatnie podpowiem Panu gdzie może się Pan zgłosić po pomoc. Zapraszam do kontaktu (kontakt do mnie na mojej stronie aniceta.pl).

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty