Witam Panią Serdecznie,
Gratuluję, zrobiła Pani krok ku zmianie, nie godząc się na to, co jest.
Nie mam wystarczających danych o Państwa sytuacji, jak długo jesteście Państwo razem, czy posiadacie Potomstwo, jak długo mieszkacie poza Polską, czy pracuje Pani zawodowo, czy Ktoś z Pani rodziny generacyjnej popijał nadmiernie alkohol?
Z jakiegoś powodu Pani Mąż nadużywa alkoholu i być może jest to Jego sposób radzenia Sobie z trudnościami.
Osoby uzależnione od alkoholu, to najczęściej Osoby bardzo wrażliwe, nie godzące się z aktualną rzeczywistością, często czujące wewnętrzną niemoc.
Co może Pani zrobić?
Ratować przede wszystkim Siebie, a pośrednio i Męża.
Namawiam Panią do spokojnej i szczerej rozmowy z Mężem, nastawionej na dialog -powiedzenia, jak się Pani czuje, że już nie jest Pani w stanie Jego picia i okoliczności udźwignąć, że zależy Pani na Nim (o ile tak jest). I zmierzać w kierunku leczenia.
Dobrze by było, gdyby inicjatywa o podjęciu leczenia terapeutycznego wyszła od Męża, że będzie Go Pani wspierać, a być może zaczniecie rozwijać wspólnie jakieś zainteresowania?
Proszę wykazać się zdecydowaniem, nie odpuszczać i ustalić z Mężem określony termin, kiedy podejmie On skuteczne kroki w kierunku leczenia.
A gdyby Pani Mąż oporował i nie wyrażał zgody na terapię, to w zadbaniu o Siebie, powinna się Pani zdystansować z relacji- w tych kwestiach nie może być pobłażania i odpuszczania.
Sugeruję, żeby znalazła Pani zaprzyjaźnioną Osobę lub Osoby, z Którą będzie Pani mogła wyjść na wspólną kawę i zwierzyć się.
Tak to jest, że mówienie Komuś o Sobie prawdy, wyzwala również chęć mówienia prawdy.
A może Pani Sama zainicjuje Grupę wsparcia?
Życzę, żeby się Pani udało,
Irena Mielnik-Madej
