Jak radzić sobie z niegrzecznym 3-latkiem?

Jestem mamą 3.5 letniego dziecka, nie radzę sobie juz. Absolutnie mnie nie słucha, robi to co on chce, jak ja mu coś powiem jak np żeby posprzatal zabawki to wszystko jest na nie i robi dalej swoje. Naprawdę ręce mi już opadają. I też w sumie przez to nie potrafię go odpieluchować, nie slucha tego co mówię. Nocnik, WC przerabialam już chyba z 20 razy i efekt taki sam, że sika na siebie i wgl mu to nie przeszkadza. Proszę pomóżcie jak sobie radzić, rozmowy, prośby ani groźby nic nie dają. Macie jakieś pomysły czy może już psycholog jest mi w stanie tylko pomóc? Jest prowadzony przez logopede, ale ona twierdzi, że jest zbyt bardzo nadpobudliwy.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Psychologia Dziecko

Mgr Patrycja Nosel Psycholog

23 poziom zaufania

Szanowna Pani, w sytuacji, kiedy dziecko sprawia wrażenie, jakby w ogóle nie słyszało tego, co się do niego mówi, może być niezbędna diagnoza psychologiczno-pedagogiczna rozwoju dziecka. Rozumiem, że aktualnie korzystają Państwo z pomocy logopedy, niestety w wypowiedzi brakuje informacji dotyczących przyczyn korzystania z takiej formy pomocy. Zachęcam do tego, by zapisać dziecko do poradni psychologiczno-pedagogicznej w miejscu zamieszkania, w celu diagnozy oraz wykluczenia ewentualnych zaburzeń rozwojowych u dziecka.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co mogą znaczyć te problemy z mówieniem i sikaniem u dziecka? – odpowiada Mgr Żaneta Maruńczak
Jak skurecznie odpieluchować dziecko? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Niegrzeczne zachowanie u 2-latka – odpowiada Mgr Ewelina Balcerowska-Mróz
Co mogę zrobić, aby pozbyć się pampersów? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Dlaczego 3-letnie dziecko nie mówi w przedszkolu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Autoagresja i podejrzenie autyzmu u 4-latka – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Brak mowy u 3-latka a prawdopodobieństwo autyzmu – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Badania w celu diagnozy ADHD – odpowiada Dr Ewa Bujoczek
Czy te objawy u 3-latki sugerują autyzm? – odpowiada Mgr Agata Majda
Kiedy uczyć chłopca oddawać mocz w pozycji stojącej? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

Pedagog szkolny - kwalifikacje, zadania, dokumentacja

Pedagog szkolny jest osobą, działania której skupi

Poradnia psychologiczna dziecięca i dla dorosłych - kiedy się udać?

Poradnia psychologiczna jest placówką, z pomocy i

Gdzie szukać pomocy w depresji?

Chorzy na depresję potrzebują pomocy już w początk

Jak radzić sobie z 9-latkiem?

Witam.Jestem ojcem 9 latka,zwracam sie o porade gdyz sam wychowuje syna,matka jest ale dziecko jest ze mna.A sparawa dotyczy tego,ze jestem osaczony przez syna,nie moge nigdzie sam sie ruszyc,wszystko chce wiedziec,jesli z nim jade na noc do mojej partnerki to zaczyna panikowac,ze nie zostanie na noc,placze i sie zanosi.Nie chce sie bawic z dziecmi,nawet u siebie w miejscowosci.Co mam robic,prosze o porady.

MĘŻCZYZNA, 38 LAT ponad rok temu

Psychologia Dziecko

Dr Anita Rawa-Kochanowska Psycholog, Lublin

55 poziom zaufania

Witam. Trochę za mało mam informacji, żeby coś doradzić na 100% ale zachowanie syna wskazuje na to, iż przeżywa on bardzo silny lęk przed rozstaniem z Panem, ponieważ ma on niezaspokojoną potrzebę bezpieczeństwa. Zachowanie syna może być chwilowe, jeśli powody, dla których wychowuje go Pan bez jego matki, wydarzyły się niedawno. Jeśli od dawna jesteście we dwóch, stan może być chroniczny. Tak czy inaczej, warto żeby wybrał się Pan z synem do psychologa dziecięcego. Pozdrawiam i trzymam kciuki!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problemy z zasypianiem u 9-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Karina Kachlicka
Jak sprawić, aby dziecko było bardziej otwarte na rówieśników? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Izolacja od dzieci i częsty płacz w przedszkolu – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
Czy 6-latek ma spektrum autyzmu? – odpowiada Mgr Agata Majda
Nerwowe zachowanie 14-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Agata Dusza
5-latek reaguje płaczem przy każdym rozstaniu z mamą – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Płaczliwość u 3,5-latka – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Nadpobudliwość i agresja a autyzm – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Przeziębienie i zmiana nastroju u ośmiolatka – odpowiada Aleksandra Koloch-Głowacka
Problemy z zasypianiem u 7-miesięcznego dziecka – odpowiada Piotr Pilarski

artykuły

Ojciec alkoholik - dorosłe dzieci alkoholików (syndrom DDA). Problemy dzieci z rodzin alkoholowych - depresja i nie tylko

Ojciec alkoholik to koszmar niejednego dziecka. Dz

„Chłopaki nie płaczą", czyli dlaczego zdecydowana większość osób poszukujących pomocy psychologicznej to kobiety

Stereotypowy obraz mężczyzny opiera się na odwadze

Moje marzenie? Żeby Artur chodził

Jako wcześniak urodzony w latach 80. miał nie prze

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Jak radzić sobie z nerwowym 2 latkiem?

Witam Jak radzić sobie z nerwowym 2 latkiem? Jeśli mu coś nie wyjdzie, albo coś nie jest jak on chce bardzo szybko wpada w złość, rzuca zabawkami , gryzie, bije, kopie. Próby tłumaczenia i pokazania że można spróbować jeszcze raz kończą się jeszcze większą złością. Za niedługo idzie do żłobka a ja jestem bezradna. Bardzo proszę o porady. Czy ewentualnie umówić się do psychologa aby pomógł nam trochę opanować małego buntownika?

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Pediatria Psychologia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Panią Serdecznie,

Myślę, że kiedy Pani Synek znajdzie się w żłobku, czyli w nowym miejscu (w domu Dzieci zachowują się inaczej)
zacznie obserwować inne dzieci i poprzez obserwację zacznie naśladować te grzeczne i te pewnie mniej grzeczne...
Zobaczy Pani i otrzyma informacje zwrotne od Nauczycielek, jak Pani Synek odnajduje się w grupie żłobkowej.
W każdej chwili może też Pani umówić się do psychologa.

Życzę Pani i Synkowi powodzenia i radości,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski Seksuologia, Katowice

64 poziom zaufania

Dzień dobry.
Pani dziecko znajduje się w II fazie swojego rozwoju tj. okres poniemowlęcy. Ten okres jest fascynujący i ciekawy, ale zarazem trudny dla rodziców jak i samego dziecka.
Dzieci zaczynają robić wiele rzeczy po swojemu, w swoim tempie, buntują się, odmawiają, przeciwstawiają się woli rodzica, bywają też przekorne. Często przed rodzicami stoi dylemat - ustępować czy konsekwentnie trzymać się swoich poleceń i zasad.
Dzieci zaczynają sprawdzać, co im wolno, a czego nie, próbują naszych granic. Do podstawowych zadań rozwojowych tego okresu należy obszar samokontroli oraz kształtującego się poczucia własnej odrębności.
Myślę, że zachowania i reakcje dziecka mogą nieco odbiegać od tych, które były dotąd.
Wspomina Pani również o jego problemach z przyjmowaniem skutków działań. Nadmiar sukcesów kształtuje u dziecka "wszystko mi wolno", "wszystko umiem", natomiast nadmiar porażek to ryzyko zwątpienia we własne zdolności oraz reagowanie na nie w sposób, który nie jest zwyczajowo uważany za prawidłowy.
Myślę, że warto byłoby skorzystać z konsultacji u psychologia rozwojowego (dziecięcego). Pomoże to Pani sprawdzić czy dziecko rozwija się prawidłowo, a jego zachowania są adekwatne do wymienionego powyżej kryzysu rozwojowego i jego skutków.
Życzę odwagi i sukcesów oraz radości z wychowania,
Dariusz Pysz-Waberski

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, Pani synek jest w okresie rozwojowym w który takie sytuacje się zdarzają. Najważniejsza jest Pani wyrozumiałość i cierpliwość, troska i bliskość. Do dobrze że spokojnie tłumaczy Pani synkowi różne rzeczy. Dziecko w tym wieku staje się samodzielne, chce wiele czynności wykonywać samodzielnie, ale czasem brak mu jeszcze wprawy, narzędzi aby to zrobić. Ta sytuacja jest frustrująca, a synek nie potrafi jeszcze kontrolować emocji. Jeżeli jest osobą o żywym temperamencie, ruchliwości lub jest bardzo wrażliwe, tym bardziej okazuje swoje niezadowolenie. W nowym miejscu, w żłobku, wśród innych dzieci na pewno nauczy się funkcjonować w inny sposób. Jeżeli to Panią uspokoi może Pani oczywiście porozmawiać z psychologiem dziecięcym na ten temat. Być może w żłobku jest taki psycholog, który mógłby poobserwować synka i podzielić się z Panią swoimi uwagami na temat zachowania dziecka. Polecam: http://www.empik.com/rozwoj-psychiczny-dziecka-od-0-do-10-lat-ilg-frances-l-bates-ames-louise-baker-sidney,p1053167726,ksiazka-p
Pozdrawiam serdecznie