Dzień Dobry Pani,
Zacznę od tego, że komunikacji relacyjnej, partnerskiej rodzinnej, szkolnej, negocjacyjnej, zinstytucjonalizowanej, konfliktowej, uczymy się tak naprawdę przez całe życie.
Gdyż każdy z Nas jest wyjątkowy i inny, każdy z Nas ma inne DNA, inne linie papilarne , swoją indywidualną historię osobistą, poprzez którą odbiera rzeczywistość i zachowuje się tak, a nie inaczej.
W relacji partnerskiej komunikacja powierzchowna nie funkcjonuje.
Potrzebna jest cierpliwa rozmowa skoncentrowana na zrozumieniu Partnera, na daniu uwagi, empatii, by móc dotrzeć do prawdziwej przyczyny trudności.
Gdy uzewnętrzniamy swoje pragnienia w postaci żądań, to wtedy mówimy językiem
"blokującym współczucie i rozumienie".
A prawda jest taka, że nie możemy nigdy nikogo zmusić do działania (wiem, wiem, że to nie po drodze...).
Jest mi szczególnie bliskie "porozumienie bez przemocy", tzw. językiem serca, której prekursorką jest dr Rosenberg.
Aby doprowadzić do skutecznego porozumienia ważne są cztery elementy komunikacji:
1. Spostrzeżenia
2. Uczucia
3. Potrzeby
4. Prośba
Istotnym jest żeby umiejętnie sformułować ten komunikat, bez oceniania i osądu,
i starać się dostrzec sytuację, by sformułować to spostrzeżenie.
Zróbmy to na opisanym przez Panią przykładzie Pani sytuacji:
1. Nie odzywasz się do mnie przez cały dzień.
2. Czuję się zdezorientowana, jest mi smutno, bo kiedy się do mnie nie odzywasz, nie czuję się ważna dla Ciebie.
3. Chciałabym, żebyś mi mówił co jest przyczyną tego, że się do mnie nie odzywasz.
4. Czy możesz mi powiedzieć, dlaczego się nie odzywasz?
Gdy ujawni Pani swoją potrzebę/potrzeby Pani Chłopakowi, jest szansa na ich zaspokojenie, czego Pani serdecznie życzę.
irena.mielnik.madej@gmail.com
