Witam Serdecznie,
Wskazane nabycie umiejętności wzbudzania w sobie motywacji do działania i radzenia sobie ze stresem, byłoby to możliwe poprzez uczestnictwo w takich treningach lub skorzystanie z pomocy psychologa.
Życzę Pani pomyślności,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Dzień dobry przede wszystkim warto skoncentrować się nad lękiem przed oceną. Zapewne to konkretnie wywołuje stres. Przez to młodzi ludzie tracą umiar e nauce a warto go mieć. Proszę postarać się postawić sobie granice odnośnie długości nauki tak aby mieć czas dla siebie, na przyjemności. To bardzo ważne, ma to pozytywny wpływ na samopoczucie. Szkoła, odpytywanie przy tablicy zapewne nie jest niczym miłym. Teoretycznie ma sprawdzić wiedzę. Jednak często boimy się złej oceny. Trudno najwyżej nie pójdziemy nam najlepiej, chociaż będziemy wiedzieć co poprawić. Takie podejście często pomaga. Pozdrawiam A. Pacia
Witam, stres i motywacja mogą wzajemnie na siebie wpływać. Stres może być mobilizujący lub powodować poczucie lęku. Proszę skorzystać z konsultacji psychologicznej, zastanowić się jak radzić sobie ze stresem, co powoduje trudności. Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Dzień Dobry Pani,
Trochę się u Pani zadziało.., i chcę Pani powiedzieć, że ma Pani wpływ, na to, co się będzie działo dalej w Pani życiu.
Zachęcam Panią, przede wszystkim do zaprzyjaźnienia się samej ze sobą, do włożenia wysiłku, i roapoczęcia od małej aktywności fizycznej, np. szybkiego marszu (nawet, gdy się Pani nie chce).
I paradoksalnie - właśnie wtedy, gdy się nie chce i nie ma motywacji do działania, po aktywności fizycznej, pojawia się motywacja...
Zachęcam Panią do poeksperymentowania.
Myślę, że rozmowa i praca z psychologiem pomogła by Pani w podniesieniu samooceny.
Życzę Pani zaktywowania swojej energii do działania,
Irena Mielnik-Madej
Być może nie jest to taki zły pomysł. Przedstawia tu Pani dosyć niewiele informacji (taka natura internetu), więc aby skutecznie odpowiedzieć na Pani pytania trzeba by najpierw poznać wiele dodatkowych kwestii. Proszę jednak pamiętać, że pewna doza smutku jest po rozstaniu naturalna. Trzeba przejść przez pewien okres żałoby aby wrócić do normalnego funkcjonowania. To co mnie trochę bardziej niepokoi, to fakt Pani niskiej samooceny. Jeśli czuje Pani, że chciałaby poradzić sobie z tą trudnością może Pani omówić ja bardziej szczegółowo u psychoterapeuty.
http://www.gabinetzmian.pl
Witam.
Rozumiem, że rozstała się Pani z chłopakiem, którego nadal kocha.
Pewnie doświadcza Pani smutku, żalu, tęsknoty, co w takiej sytuacji jest naturalne, aczkolwiek trudne do dźwigania.
Nieobecność chłopaka spowodowała spadek Pani samooceny, brak wiary w siebie.
Pisze Pani, że na co dzień maskuje swoje uczucia. Nie musi, a nawet nie powinna Pani tego robić.
Sugeruję zajęcie się sobą, tym, czego naprawdę Pani doświadcza z pomocą psychoterapeuty. Psychoterapeuta da Pani wsparcie w tej trudnej sytuacji i prawdopodobnie zaproponuje psychoterapię.
Pozdrawiam i życzę odzyskania wiary w lepsze życie i lepszą siebie.
Agnieszka Dymska
Psycholog, psychoterapeuta.
www.pomocpsychologa.pl
Witam, miała Pani chłopaka który pokazał, że jak Pani napisała "jest coś warta". Gdy go zabrakło, przestała się Pani również czuć tak dobrze. Przeżywa Pani teraz rozstanie z ukochaną osobą, ma Pani prawo czuć tęsknotę, mieć obniżony nastrój. Proszę sobie dać trochę czasu, skupić się na sobie, swoich potrzebach, zadbać o siebie. Może zająć się czymś co lubi Pani robić. Skorzystanie z pomocy psychologa jest bardzo dobrym pomysłem. Będzie mogła się Pani podzielić się swoimi odczuciami, otrzymać wsparcie. Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@pracownia-start.pl
www.pracownia-start.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p
"Każdego z nas może to spotkać. Pomagamy innym, a
Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta
Witam Pana,
wskazana jest konsultacja kardiologiczna.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne, W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów. Pozdrawiam serdecznie
Dzień Dobry Panu,
Z Pana prezentacji symptomatycznej wynika, że niepokojące Pana objawy są pochodzenia nerwicowego.
Celem zdiagnozowania, oraz leczenia wskazana byłaby osobista konsultacja specjalistyczna, w Poradni zdrowia Psychicznego.
Pomocną w leczeniu, byłaby dla Pana krótkoterminowa terapia poznawczo-behawioralna.
Uczucia, które Panu towarzyszą nie należy ignorować, są one informacją, że coś trzeba zrobić, bo to coś wymaga uwagi, są sygnałem do działania.
Nie napisał Pan, jaki styl życia prowadzi Pan na co dzień?
Jak Pan regeneruje swoje siły/zasoby wewnętrzne?
Jak jest u Pana z aktywnością fizyczną?
Jak jest z potrzebną suplementacją, szczególnie magnezem (magnezem w magnezie) wit. B1, B2, B3 (inaczej wit. PP) B6, B12, wit. D3, selenem, kwasem foliowym?
Niedobory wyżej wymienionych mogą (również!) objawiać się drażliwością, roztargnieniem, spadkiem koncentracji, nawet agresji i stanu depresyjnego.
Chciałabym Pana zainspirować do nabycia umiejętności technik medytacyjnych, relaksacyjnych, tai chi- są to narzędzia skuteczne w radzeniu sobie z wyzwaniami stresogennymi.
Serdeczności i tylko satysfakcjonującego samopoczucia Panu życzę,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W specjalistycznej literaturze funkcjonuje kilka j
Wzmianki na temat medytacji znajdziemy w najs
Zaburzenia psychiczne dotykają milionów ludzi na c
