Dzień dobry. 19 letni syn jest już dorosłym mężczyzną. Na wychowanie i tłumaczenie jest czas, gdy dziecko jest małe. Na obecnym etapie trzeba uznać go za wychowanego, a efekty wcześniejszego podejścia obserwujemy teraz. Czy wcześniej syn miał obowiązki domowe, a zaprzestał ich wykonywania wraz z pójściem na studia ?
Rozumiem, że tak zachowujący się współmieszkaniec jest trudny, i podejrzewam, że kosztuje to Panią dużo złości, nerwów a może i łez.
Pisze Pani, że syn spędza wieczory i noce przed komputerem i odsypia w dzień. Może być tak, że syn jest uzależniony od komputera, internetu...
A może robi tam coś bardzo dla niego ważnego, decydując się poświęcać noce, spać w dzień i jest z tego zadowolony. Tego nie wiem.
Świetnie, że spędza czas z kolegami ! To bardzo ważne, że syn ma grupę rówieśników, z którymi dzieli pasje, zainteresowania.
Skupmy się na tym, co jest dla Pani trudne, czyli brak (ograniczony zakres) pomocy z jego strony.
Proponowałabym spisać na kartce, czego oczekuje Pani od syna, aby czuć się dobrze, komfortowo w tej relacji (np. myjesz podłogę raz w tygodniu, zmywasz po sobie naczynia itp). Następnie spisać, jak się Pani czuje, gdy syn tego nie robi. I jako trzeci podpunkt proszę o napisanie na kartce - co się stanie, jeśli syn nie podejmie współpracy ( konsekwencje - pieniężne, inne, coś Co Pani robi dla syna). 2 krokiem jest spokojna rozmowa z synem ( wtedy, kiedy on i Pani ma czas) o oczekiwaniach, uczuciach, konsekwencjach. Zachęcam, aby spokojnie, jasno przedstawić swoje oczekiwania, nie przybierając formy narzekania, obrażania syna.
Warto mówić "Ja czuję się" "Ja chciałabym", zamiast "Ty zawsze.." Ty nigdy" co jest odbierane jako atak i powoduje agresję u drugiej osoby.
Pozdrawiam i życzę powodzenia w rozmowie. Maria Łucjan mariakmiec0@gmail.com
