Pani Anno,
depresja jest chorobą, która (róznie wyjaśniana w róznych koncepcjach psychologicznych) lecz jednak jest czym innym niż zwykła chandra, dlatego też tak trudno jest po prostu pocieszyć osobe nią dotkniętą. Rozumiem Pani checi i dobrą wolę ale w takiej sytuacji chyba najlepiej postarać się namówić koleżanke na psychoterapię. W koncepcji poznawczej, na przykład, nastrój depresyjny utrzymują negatywne przekonania, o sobie, świecie, przyszłości. Tym co każdy wrażliwy człowiek intuicyjne stara się zrobić, jest próba pocieszenia, niestety to zwykle nie pomaga osobie dotkniętej depresją, potrzeba jest przeformułowania tych negatywnych przekonań, czego dokonuje się w psychoterapii. Leki stosowane w depresji zwykle działaja po określonym czasie, własnie kilku tygodni. Psychoterapia może byc dopełnieniem terapii farmakologicznej. Na wyleczenie depresji zwykle trzeba nieco czasu, to co Pani może zrobić dla koleżanki to własnie to co Pani robi, cierpliwie i z wyczuciem wspierać ją w jej zmaganiu z chorobą. Gdyby myśli o bezsensie życia się nasiliły, prosze namawiać koleżankę na konsultację z lekarzem.
