Leczenie psychiatryczne zaburzeń lękowych

NIedawno podjąłem leczenie psychiatryczne zaburzeń lękowych. Byłem przekonany że to coś na tle nerwicowym,jednak psychiatra skierował mnie na badanie osobowości-podejrzewa zapewne zespół lęku uogólnionego,czy inne zaburzenie wynikające z luki pomiędzy moją osobowością a rzeczywistością,nie znam się,dopiero chcę zacząć medycynę. Moje pytanie:czy jeśli nadal jestem pewien że cierpię na zaburzenie nerwicowe powinienem zmienić psychiatrę?

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Lęk Zespół lęku uogólnionego Zaburzenia lękowe Psychiatria Leczenie psychiatryczne

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Nie.

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

67 poziom zaufania

Witam,
oczywiście może Pan zmienić lekarza, zasięgnąć opinii innego, jeśli Pan to tylko uważa za słuszne. W sprawie o której Pan pisze ja chciałabym tylko zaznaczyć to, że czasami konstrukcja osobowości (mogąca się przejawiać w pełnoobjawowych zaburzeniach osobowości lub ich rysie - pewne cechy występują, ale w mniejszym stopniu) niestety niejako predystynuje do innych zaburzeń, tzn. osoby które miały, niestety w pewnym sensie nieszczęście, że ich osobowość ukształtowała się nieco inaczej, wystąpiły w niej pewne sztywne tendencje postrzegania świata, maja także większą tendencje do zapadania na inne zaburzenia np. lękowe. Proszę także nie myśleć o zaburzeniach osobowości jako o czymś trudnym, nieodwracalnym, co stanowi jakąś wyrwę pomiędzy Panem a rzeczywistością (tak na prawdę bardzo wiele osób cierpi z powodu zniekształceń w strukturze osobowości) bo pewne mechanizmy obronne, zniekształcenia percypowania rzeczywistości są normalne, istnieją sytuacje kiedy się usztywniają, i wtedy stają się większym problemem, ale oczywiście nie nierozwiązywalnym. Zachęcałabym do poddania się diagnozie osobowości, praca nad tym obszarem dla każdego może być bardzo owocna, przynieść wiele korzyści w zmianie jakości życia oraz uodparniać na inne zaburzenia. Istnieje wiele rożnych klasyfikacji zaburzenia nerwicowe są jednak pojęciem dość ogólnym i jak najbardziej mogą kojarzyć się z zaburzeniem struktury osobowości, choć podział zaburzenia osobowości versus zaburzenia nerwicowe/lękowe nie jest w teoretycznie w 100% prawdziwy. Zachęcałabym do dalszego badania siebie, może Pan na tym tylko skorzystać. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jakie są objawy zaburzeń lękowych? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Zaburzenia osobowości po zapaleniu mózgu – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Co oznacza diagnoza - zaburzenia osobowości? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy dzięki psychoterapii jest możliwe całkowite odzyskanie równowagi emocjonalnej i pozbycie się na zawsze objawów nerwicowych? – odpowiada Mgr Jakub Bętkowski
Leczenie borderline i zaburzeń lękowych – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Leczenie zaburzeń osobowości a myślenie o samobójstwie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy coś takiego jak mieszane zaburzenie osobowości w ogóle istnieje? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jakie leki stosować przy zaburzeniach lękowych? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Określenie zaburzeń depresyjno-lękowych u dorosłej osoby – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Silny lęk przed zrobieniem krzywdy – odpowiada Mgr Marta Wilk

artykuły

Zaburzenia lękowo-depresyjne

Jednoznaczna diagnoza zaburzeń psychicznych czasem

Nerwica - rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

Nerwice to najczęściej występujące zaburzenia psyc

Zespół lęku uogólnionego

Zespół lęku uogólnionego (ang. GAD - Generalized A

Leczenie zaburzeń lękowych

Witam serdecznie, mieszkam w Anglii i mam 31 lat. Zacznę od tego, że od około 2 lat borykam się z IBS i niedawno przeszedłem zabieg usunięcia woreczka żółciowego ze względu na 3 polipy. Początkowo niezdiagnozowane IBS doprowadziło mnie na skraj silnej depresji (mentalnej przepaści ze strachu przed chorobami). Nawet po wykonaniu wszystkich możliwych badań - krew, kolonoskopia, usg, mocz, które wypadły w normie, nadal bardzo się stresowałem ze względu na uporczywe objawy i przekonanie, że coś poważnego się ze mną dzieje. Zacząłem miewać piski w uszach, tak jakby skoki ciśnienia (ciśnienie waha mi się pomiędzy 125-80 a 155-93), temperatura zaczęła mi skakać, ale nie więcej niż 37.2, napady paniki, płaczu bez powodu. W przeciągu roku bylem faszerowany rozmaitymi antydepresantami, po których tylko czułem się gorzej.

Pracuję na nocnej zmianie od ponad 6 lat. Miesiąc po operacji woreczka (w lipcu) miałem robioną krew i wszystkie wyniki były w normie oprócz jednego enzymu wątrobowego, który nieznacznie odchylał się od normy, ale powiedziano mi, że może tak być ze względu na krótki czas od zabiegu. We wrześniu w końcu pojechałem na upragniony urlop do Polski. Tak się tam zrelaksowałem, że wszystkie moje dolegliwości ze stresem i nawet biegunki zaczęły się uspokajać, byłem naprawdę szczęśliwy. Kiedy po 2 tygodniach wróciłem do Anglii, przez pierwsze 3 dni było ok, jednak 4 dnia zacząłem się czuć zmęczony, znowu zaczęły mnie męczyć nudności. Piątego dnia po pracy poczułem się słabo i zacząłem mieć zawroty głowy. Wpadłem w panikę i pojechałem do mojej przychodni. Na miejscu zrobiono mi EKG, które wyglądało w normie. Obecnie czekam na badanie krwi i moczu - 18.10. Lekarz polecił mnie do Kliniki Zdrowia Psychicznego, stwierdzają, że mam nerwicę.

Od tego dnia, kiedy poczułem się słabo minął tydzień i dalej czuję się kiepsko, budzę się i od razu czuję strach, jest mi zimno, mam napady strachu (paniki), płaczu, czasami zawroty głowy, uczucie pulsowania w skroniach, serce mocno mi wali, czasami nie mogę spać i budzę się co chwilę jakbym łapał oddech. Mój IBS jeszcze bardziej mi dokucza, biegunki wróciły i bóle w jelitach. Czuję się jak w jakimś koszmarze, ciągle płaczę i czuję ciągłą obawę o swoje życie, którego i tak mam serdecznie dość. Podsumowując, EKG w normie, a 18.10 będę miał badanie krwi i moczu, 20.10 aparat na 24 h do mierzenia ciśnienia, a w listopadzie mam skierowanie do psychiatry. Tak to mniej więcej wygląda. Nie wiem czy będzie możliwe wydanie jakiejkolwiek opinii z tego bełkotu? Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.

MĘŻCZYZNA, 31 LAT ponad rok temu

Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Dr n. med. Karol Kaziród-Wolski Kardiologia, Kielce

87 poziom zaufania

Witam!
Niestety nic więcej poza tym, że wskazana jest odpowiednia terapia przeciwlękowa (uspokajająca) nie mogę powiedzieć. Leczenie zaburzeń lękowych opiera się na krótkotrwałym stosowaniu benzodiazepin oraz długotrwałym stosowaniu antydepresantów. Pan musi sobie uświadomić, że przyczyną objawów są zaburzenia nerwicowe, w związku z tym po zastosowaniu odpowiedniego leczenia bądź też zmianie środowiska i pracy (z opisu wynika,że ma to duże znaczenie) objawy mogą ustąpić lub chociaż znacznie zmniejszyć się. W Pana przypadku wyniki badań mogą być prawidłowe, a przyczyna znajduje się w psychice. W związku z tym proponuję poczekać cierpliwie na wizytę u psychiatry. Nie ma powodów do niepokoju jeśli chodzi o stan Pańskiego zdrowia. Pozdrawiam serdecznie!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Leczenie zaburzeń lękowych i ataki paniki – odpowiada Dr n. med. Karol Kaziród-Wolski
Leczenie zaburzeń lękowych a homoseksualne fantazje – odpowiada Mgr Anna Szyda
Zaburzenia rytmu serca a depresja i nerwica – odpowiada Dr n. med. Karol Kaziród-Wolski
Jak odróżnić zatrucie grzybami od zatrucia pokarmowego? – odpowiada Dr n. med. Tomasz Grzelewski
Jak radzić sobie z bólami przy zaburzeniach lękowych? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Problem ze zdrowiem a anemia i celiakia – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Czy moje objawy mogą świadczyć o stanach lękowych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Mój lęk jest moim koszmarem! Od czego zacząć leczenie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jakie leczenie przy Hashimoto? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Co robić z nawrotami zaburzeń lękowych? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Pacjentka z long COVID: "Czuję się, jakby ktoś obrabował mnie z poprzedniego życia"

Od ponad 3 miesięcy zmaga się z uporczywym bólem g

Brak smaku i węchu - jeden z głównych objawów koronawirusa. Jak radzą sobie osoby, które utraciły te zmysły?

"Nie byłem w stanie rozróżnić tego, co jadłem". "J

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Sławomir Fornal Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Leszek Korulczyk Psychiatria, Nałęczów

umów wizytę

Dr n. med. Justyna Pawęzka Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Leczenie przy zaburzeniach lękowych

Witam jestem chora na zaburzenia lekowe,depresja i itd. biore lafactin×2 0,75mg propranolol×3 10mg,perazin×3 0,25mg. trwa to juz 2 lata bardzo duzo przytylam.Od czasu choroby i brania lekow bez senesu lub innych specyfikow nie chodze do toalety. pije senes raz na tydzien 2 saszetki zeby chociaz raz w tygodniu sie wyprurznic. Jak sobie z tym poradzic? lekarz pierwszego kontaktu raz przepisal mi leki ale dzialaly moze ok 2 tygodni wiec z nich zrezygnowalam. co robic?

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Lęk Konsultacje psychologiczne Psychologia

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam
Wskazana jest konsultacja z lekarzem prowadzącym.
Prawdopodobnie leki i senes zaburzyły rytm pracy
przewodu pokarmowego.
Natomiast leczenia depresji i zaburzeń lękowych
najskuteczniejsze jest w połączeniu z psychoterapią.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Dobranie odpowiedniej farmakoterapii, która dawałaby jak najmniej skutków ubocznych to domena lekarza. Myślę, że to lekarza prowadzącego powinna Pani na bieżąco informować jak Pani organizm reaguje na zalecone leki. Jako psychologa niepokoi mnie fakt, że napisała Pani cyt. " jestem chora na zaburzenia lekowe ,depresja i itd." i leczy się Pani wyłącznie przy pomocy leków. Od wielu już lat badania nad skutecznością leczenia depresji informują, że połączenie farmakoterapii i psychoterapii daje najlepsze rezultaty. Podobnie jest z zaburzeniami lękowymi a Pani opis sugeruje, że jest "coś" jeszcze. Proszę pomyśleć o pomocy psychologicznej i porozmawiać o tym ze swoim lekarzem. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/