Lęk przed samodzielnością i separacją

Witam,
najskuteczniejszą formą pomocy byłaby zdecydowanie psychoterapia. Osobiście poleciłabym albo terapię psychodynamiczną albo schematu, wydają się najwłaściwsze w Pani przypadku choć istnieją także inne skuteczne formy psychoterapii, jednak zdecydowanie psychoterapia byłaby adekwatnym rozwiązaniem. Takie problemy można rozwiązać trzeba tylko podjąć pracę nad nimi i nieco czasu. Pozdrawiam.

Formę terapii bądź szerzej leczenia ustala się wspólnie z osobą po kilku spotkaniach, tzw. konsultacjach. Na nich psycholog/ psychoterapeuta bądź psychiatra rozmawia z Panią szczegółowo o tym, czego Pani doświadcza obecnie, jakie są Pani trudności, jak Pani sobie z nim radzi. Rozmowa dotyczy też Pani sytuacji obecnej i przyszłej. W ustalaniu formy pomocy ważne też są Pani preferencje, obawy, pytania i wątpliwości, które może Pani mieć. Dlatego zachęcam do wizyty u psychologa/ psychoterapeuty. Jeżeli będzie takie wskazanie, pokieruje on też Panią do dalszych specjalistów.

Witaj !
Nie wiem czy jest ktoś kto w prosty i zupełny sposób może pani na to odpowiedzieć nie znając pani ani historii życia ani wszystkich problemów z jakimi się pani spotyka. Każdy z nas przechodzi w swoim życiu przez mniejsze i większe kryzysy, wynikające z lęku , nieprzystosowania, braku wsparcia w nagłych sytuacjach, wynikać to może z rożnych względów, ale żeby dojść do tego potrzebujemy wykonać pracę nad sobą, a właściwie z sobą. Możemy to zrobić z wybranym przez nas psychologiem , terapeuta , to jednak zależy od pani . Proszę poczytać o rożnych terapiach i wybrać sobie psychologa, terapeutę w swojej okolicy. Pozdrawiam

Dzień dobry!

Proszę rozważyć podjęcie psychoterapii.

Pozdrawiam!

Zachęcałabym do spotkania z psychologiem, który przyjrzy się objawom, pomoże zdiagnozować (czy są to zaburzenia lękowe, fobia szkolna, zaburzenia osobowości czy okresowe kryzysy związane ze stresem i zmianami w życiu) i zaproponuje metody poradzenia sobie. Jest możliwe, że kilka sesji pomoże Pani poradzić sobie z trudnością i wrócenie do satysfakcjonującego, spokojnego funkcjonowania.

Witam Panią serdecznie. Widzę, że jest Pani bardzo młoda i problem jaki Pani opisuje jest dosyć charakterystyczny dla Pani wieku. W momencie, gdy rozpoczynamy dorosłe życie często dochodzą do głosu problemy z separacją. Bardzo dobrze, że Pani to dostrzega i chciałaby coś z tym zrobić. Metodą leczenia jest psychoterapia, ja osobiście zachęcam do podjęcia terapii psychodynamicznej lub analitycznej. Proszę poszukać doświadczonego specjalisty, dobrze jakby miał certyfikat Polskiego Towarzystwa Psychologicznego lub Psychiatrycznego. Jeżeli Pani jest z Krakowa to jest tam ośrodek o nazwie Krakowskie Centrum Psychodynamiczne proszę tam zadzwonić i zapytać czy by kogoś Pani polecili (pracują prywatnie, ale myślę, że mogą polecić również kogoś na nfz). Musi Pani wiedzieć, że psychoterapia to długi proces, ale efekty utrzymują się na całe życie. Jest więc okazja, żeby Pani w tym momencie zrobiła porządek nie tylko w relacji z mamą, ale w każdych bliskich relacjach. Pozdrawiam. Małgorzata Danielewicz

polecam psychoterapie u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza