Lęk przed snem - jak z nim walczyć?

Witam. Moja siostra ma problemy ze snem. Ma 14 lat i w wieku 3 lat straciła tatę. Mieszkała do teraz wraz z dwiema starszymi siostrami i mamą. W ostatnich miesiącach siostry się wyprowadziły i została sama z mamą. Ma problemy z rozłąką. Z najstarszą siostrą była bardzo związana i pomimo mieszkania w jednym mieście każde spotkanie z siostrą kończy się płaczem. Ale najważniejszy problem jest ze snem, zawsze spała ze starszą siostrą.

Teraz mama stara się z nią zasypiać, lecz nawet to nie pomaga. Chodzi spać późno, czyli około 12-1 w nocy, oczywiście z włączonym telewizorem całą noc, ale i to nie pomaga i budzi się w nocy. W nocy słyszy szelesty, szumy, stukania i boi się ponownie zasypiać. Boi się również sama zostawać w domu, niestety teraz bywają takie sytuacje i jest zawsze z tym problem, bo ona wtedy nadsłuchuje i zawsze jakieś trzaski usłyszy. Proszę o pomoc, co mamy zrobić?

KOBIETA ponad rok temu

Witam!

Pani siostra odczuwa skutki rozłąki z siostrami. Może odczuwać lęk i poczucie straty, gdyż sióstr nie ma już teraz przy niej. Warto, żeby rozpoczęła spotkania z psychologiem i pracowała nad swoimi problemami. Do rozpoczęcia takich spotkań potrzebna jest zgoda jej mamy. Sądzę, że problemy ze snem mogą być efektem zmiany sytuacji w domu i niepokoju, jaki wzbudziło wyprowadzenie się starszych sióstr. Praca nad wewnętrznymi problemami może pozwolić jej poprawić swoje samopoczucie i zrozumieć, co dzieje się z nią i jej otoczeniem. Pomoc psychologa może być dla niej szansą na zaakceptowanie obecnej sytuacji.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dzień dobry,
Doradzałabym rozpoczęcie kompleksowego leczenia, czyli udanie się na wizytę do psychiatry (farmakoterapia) oraz psychologa psychoterapeuty celem rozpoczęcia psychoterapii. Niestety nic więcej nie doradzę tym bardziej, że nie opisał Pan dokładniej objawów i problemu. Polecam Panu uprawianie sportu, stosowanie metod relaksacyjnych, trening uważności (mindfulness) oraz suplementację wit. D oraz witamin z grupy B. Z pewnością leczenie przyniesie Panu poprawę.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęki - jak z nimi walczyć?

Witam, ostatnio mam problemy, ciągle dopadają mnie lęki. Boję się zostać sama w domu, że coś mi się stanie. Dziwne kołatanie serca, uczucie jakby coś mi się robiło, jakby mi było słabo. Robiłam badania: morfologię, elektrolity TSH. Wszystko w normie. Holter ekg wykazał tylko, że szwankuje tętno. Dostałam tabletki, tętno się uspokaja, ale lęki i myśl, że coś jest nie tak pozostała. Proszę o pomoc. Nie mogę normalnie funkcjonować. Jazda samochodem zawsze mnie uspokajała, lubiłam to bardzo, a teraz budzi lęk.

KOBIETA ponad rok temu

Witam!

Lęk powstaje w psychice i to w niej znajdują się problemy i przeżycia, które są jego przyczyną. Nasilony lęk może prowadzić do poważnych zaburzeń funkcjonowania i kontaktów z innymi ludźmi. Dlatego tak ważne jest dotarcie do podłoża problemu i leczenie nie tylko objawów, ale przede wszystkim przyczyn zaburzenia. Silny lęk może wywoływać objawy somatyczne, które nie mają odzwierciedlenia w badaniach laboratoryjnych. Leki, które Pani przyjmuje mogą zmniejszać same dolegliwości, natomiast nie wpływają na rozwiązanie problemów, które wywołują silny lęk. Dlatego warto skorzystać z pomocy psychologa. Praca z psychologiem nad swoimi problemami może pozwolić Pani zrozumieć, dlaczego odczuwa Pani tak silny lęk i radzić sobie z narastającymi emocjami. Rozwiązywanie problemów psychicznych może pozwolić Pani poradzić sobie z trudnościami i zmniejszyć dolegliwości lub całkowicie je wyeliminować.

Pozdrawiam

0

Szanowna Pani,

Zaburzenia lękowe objawiają się przyspieszonym pulsem (tachykardią) i podwyższonym ciśnieniem krwi, wskutek pobudzenia układu współczulnego (nadnercza produkują katecholaminy - adrenalinę i noradrenalinę), w stanach zagrożenia, np., strach, gniew, organizm mobilizuje się do działania.
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy 3 czynniki lęku:
(1) Poznawczy (myśli, wyobrażenia).
(2) Fizjologiczny (doznania w ciele).
(3) Behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te aspekty wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego).
Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania,
Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne.
Terapia poznawczo-behawioralna pomaga zmieniać przekonania, dzięki którym łatwiej jest radzić sobie z problemami w życiu codziennym.
Zalecałabym Pani zastanowić się nad odpowiednią formą pomocy dla siebie.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty