Witam serdecznie,
Pani dolegliwości z pewnością utrudniają normalne funkcjonowanie i z Pani punktu widzenia mogą stanowić pewnego rodzaju mur nie do pokonania. Lęk, którego Pani doświadcza zdezorganizował Pani życie, ale jest tak dlatego, że nie znamy dokładnej przyczyny, która wywołała jego mechanizm. Odkrycie tego pomoże Pani uporać się z tą sytuacją, ze studiami, pracą itp. Jest w Pani dużo lęku przed byciem osobą dorosłą, przed podejmowaniem odpowiedzialnych decyzji, przyjmowaniem krytyki itp.
Powinna Pani zdecydować się na spotkanie z lekarzem psychiatrą, który poza leczeniem farmakologicznym mógłby polecić Pani odpowiedniego psychoterapeutę. W Pani sytuacji najlepiej byłoby podjąć właśnie psychoterapię, aby odnaleźć i rozwiązać problem. Przyczyną nie jest krytyka ze strony wykładowcy, ale to co spowodowało, że taka uwaga Panią tak bardzo zabolała. A to może się wiązać z najróżniejszymi doświadczeniami z przeszłości, z perfekcjonizmem i in.
Melisa jest środkiem łagodnie uspokajającym, ale nie rozwiąże problemu. Dlatego jeszcze raz gorąco namawiam na wizytę u lekarza i koniecznie u poleconego psychologa. Na ten moment dobrze byłoby zastąpić oglądanie telewizji i objadanie się jakąś inną czynnością, która by Panią odprężała, a która nie miałaby tak wielu "skutków ubocznych". Proszę też zastanowić się kilka razy w ciągu dnia, czego by Pani chciała, co Pani czuje, co Pani u siebie lubi. Co Pani daje oglądanie telewizji bez przerwy - czy likwiduje napięcie, czy pozwala o czymś zapomnieć, jakie uczucia wyzwala?
Proszę też przerobić te negatywne wypowiedzi uporczywie wracające do głowy na takie, które chciałaby Pani usłyszeć z ust profesora. Najlepiej, jeśli wypisze je sobie Pani na kartce i umieści w widocznym miejscu - w ciągu dnia, kiedy przychodzą te negatywne myśli, powinna Pani sięgnąć po pozytywny odpowiednik.
Pozdrawiam!
