Dzień dobry,
Pozostaje Panu namówić mamę na poodjęcie leczenia.
Najlepiej jak mama uda się do np.: Poradni Leczenia Nerwic / Poradni Zdrowia Psychicznego - gdzie najpierw zbada ją lekarz psychiatra, a następnie zaproponuje odpowiednie postępowanie lecznicze (psychoterapia i/lub farmakoterapia).
Witam,
w przypadku epizodów lunatykowania u dorosłych nie trzeba się martwić jeśli epizody takie występowały również w dzieciństwie (wliczając w to siadanie w łóżku, odkrywanie ciała, sięganie po coś, siadanie na brzegu łóżka ze spuszczeniem nóg i rozglądaniem się po sypialni, kolejnym etapem jest krótkotrwałe wstanie, i w rzadszych przypadkach opuszczenie sypialni i spacerowanie po mieszkaniu). Jeśli jednak taki stan pojawił się po raz pierwszy u Pana mamy w dorosłym życiu, to jest to wskazanie do wykonania diagnostyki neurologicznej. Lekarz neurolog powinien ocenić, czy należy zrobić badanie rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej mózgu.
Lunatykowanie jest zazwyczaj związane z niehigienicznym trybem życia, stanami depresyjnymi i lękowymi, które powodują, że człowiek jest w złej formie psychicznej, która zaburza sen lub może pojawić się po nagłych zmianach życiowych, jak przeprowadzka do innej strefy czasowej, nowa praca, praca w trybie zmianowym czy narodziny dziecka. Chodzi o zmianę, w wyniku której nagle zaczynamy mieć sen zbyt krótki i przerywany.
Receptą jest wtedy porządne wysypianie się. Być może Pana mama śpi nieregularnie, chodzi o różnych porach spać, zarywa noce. Na pewno warto wyeliminować wszystkie czynniki, które mogą mieć negatywny wpływ na sen. Warto by chodziła spać regularnie, o tych samych porach, unikała zasypiania przy włączonym telewizorze. Jeśli pomieszczenie w którym śpi nie jest ciche (słychać np. odgłosy drogi, przejeżdżających pociągów) warto rozważyć użycie stopperów do uszu. Przywrócenie właściwego rytmu snu może trwać od 6 do 12 tygodni.
Co pomoże przywrócić dobry sen:
• pilnowanie stałej pory chodzenia spać (taka sama w dni robocze i weekendy) i zaplanowanie drzemek w ciągu dnia
• relaksowanie się przed snem, np. medytując, robiąc ćwiczenia oddechowe itp.
• zabezpieczenie sypialni, by nie było tam ostrych przedmiotów, o które mogłaby się potknąć. Na drzwiach, oknach mogą Państwo zawiesić dzwonki, czy inne rzeczy, które przy ich otwieraniu obudzą Pana mamę.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Obawy przed lunatykowaniem u 18-latka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problem z lunatykowaniem – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
- Obawy przed lunatykowaniem – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Sny o własnym samobójstwie – odpowiada Mgr Agnieszka Skawińska
- Zaburzenia snu u 19-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Lunatykowanie i rozmowa przez sen – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Lunatykowanie u 7-latki – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Problem ze snem, czasem wybudzanie w nocy – odpowiada Mgr Elwira Chruściel
- Jak leczyć nasilające się lunatykowanie? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Czy to było lunatykowanie? – odpowiada Dr n. med. Karol Kaziród-Wolski