Witam serdecznie,
Jeśli objawy lęku są ograniczone tylko do ciemności, to prawdopodobne jest rozpoznanie tzw. fobii izolowanej pod postacią fobii ciemności.
Fobie izolowane ma większość ludzi (np. fobia wysokości, przed podróżami samolotem, windami, pająkami itd.). Większość stosuje typową strategię dla zaburzeń lękowych, czyli unikanie sytuacji budzącej lęk. Stąd najczęściej nie są zainteresowani leczeniem — dopóki mogą danej sytuacji unikać, a nie ma to wpływu na ich codzienne funkcjonowanie.
Tego typu dolegliwości można w dość szybki i prosty sposób wyleczyć. Leczenie opiera się przede wszystkim na psychoterapii poznawczo-behawioralnej, zazwyczaj wystarcza kilka sesji, aby objawy ustąpiły. Leczenie lekami zazwyczaj nie jest potrzebne.
Na temat możliwości poradzenia sobie z lękiem może Pani przeczytać na łamach naszego portalu: http://portal.abczdrowie.pl/sposoby-na-pokonanie-fobii.
Osoby cierpiące na zaburzenia lękowe zazwyczaj nie doceniają własnych możliwości poradzenia sobie z własnym lękiem i obawami. Mogę się domyślać, że podobnie, jak większość pacjentów, ,,zamraża" Pani wyobrażenie o sytuacji, której się Pani boi. "Jeśli będę dłużej czekać to zwariuję", "Nie mogę, bo będę się źle czuć". Zatrzymanie, zamrożenie lęku na tym etapie podtrzymuje i pielęgnuje lęk.
Proszę sobie wyobrazić, co najgorszego mogłoby się stać. Następnie wyobrazić sobie możliwość poradzenia sobie z tym najgorszym scenariuszem. Proszę również pamiętać, że lęk może osiągnąć jedynie pewne maksimum (które może trwać kilka, kilkanaście minut), a następnie — zacznie stopniowo maleć, opadać. Nawet w swoim największym nasileniu nie może wyrządzić Pani realnej krzywdy.
Kolejną, bardzo ważną sprawą, jest ciągłe ćwiczenie pokonywania sytuacji budzących lęk. Mówi się, że w zaburzeniach lękowych, to, czego chcemy uniknąć, jest dokładnie tym, co powinniśmy zrobić. Należy więc np. celowo przebywać w ciemnych pomieszczeniach (stopniowo wydłużając czas ekspozycji), ponieważ unikanie prowadzi do coraz większego nasilenia lęku.
Kolejnym lub podstawowym celem psychoterapii może być poznanie znaczenia i źródła Pani objawów, wiążących się z tym przekonań dotyczących np. samotności lub zagrożenia. Jeśli psychoterapia jako jedyna metoda leczenia nie będzie przynosić efektu, proszę skonsultować się z lekarzem psychiatrą, który może Pani zaproponować leki przeciwdepresyjne (część z nich działa leczniczo na objawy depresji oraz lęku).
Serdecznie pozdrawiam i życzę szybkiej poprawy samopoczucia
