Naprawa związku i rozmawianie o uczuciach

Jestem od 2 lat w szczęśliwym związku z dziewczyną która kocham. Wcześniej spotykałem sie z inną dziewczyną ktora znam od 10 lat. Niestety odrzucila mnie tlumaczac ze boi sie mnie zranić. Ostatnio zaczelismy znow sie spotykac za plecami mojej dziewczyny i pisac ze soba SMSy. Nie moge o niej zapomniec wciaz, ona takze cos do mnie czuje widzac po jej zachowaniu i tym co do mnie mowi.. ale nie mozemy sie spotkac.. !! Nie chce zniszczyc zwiazku ale nie moge takze pozbyc sie jej z mysli.. Pomocy!

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia

Lek. Jerzy Więznowski Seksuolog, Poznań

83 poziom zaufania

Nie chce Pan niszczyć związku, ale właśnie Pan to robi...
Zachęcam to przemyśleć. Być może wizyta u dobrego psychologa pomogłaby utrzymać właściwy azymut. Pozdrawiam. JW

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. to że Pan myśli o byłej dziewczynie to co innego aniżeli się z nia spotkać wiec spotkanie nie powinno wchodzić w grę skoro chce Pan budować zwiazek z obecną dziewczyną.
Magdalena Brabec

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak namówić byłą dziewczynę na spotkanie? – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Rozstanie w kłótni po 3-letnim związku – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Konflikty w związku 19-latki – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
Zerwanie przez dziewczynę z powodu kłótni – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Wątpliwości w związku na odległość – odpowiada Mgr Marzena Mandziej
Kłamstwo w związku partnerskim – odpowiada Mgr Agnieszka Skawińska
Co zrobić, gdy partner nie wie czy chce ze mną być? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Brak satysfakcji ze związku z zapracowanym mężczyzną – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Nieustanne myśli o byłej partnerce – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Śluz przy oddawaniu moczu a podejrzenie endometriozy – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Agata Marchel, polska modelka, powiększyła piersi. Teraz ostrzega fanki

Agata Marchel, która jako Lilly Marchel stara się

Moje dziecko jest z miłości - nie z in vitro!

Rozmowa z Sylwią Bentkowską, redaktor naczelną ser

Jak rozmawiać z partnerem o związku?

On nie chce rozmawiać o nas,o naszej relacji,naszych popełnionych błędach?Mój partner którego kocham wyprowadził się argumentując,że czuł się zmęczony,osaczony,potrzebował przestrzeni dla siebie.Naciskałam na ślub,dzieci i deklaracje.Krzyczałam w nocy,że chrapie,że nie wytrzymam tego dłużej jak nie zrobi zabiegu na korektę przegrody.Wyprowadził się ale mi pomaga,chce spędzić razem sylwestra.Zapytałam czy myśli o nas,o moich pytaniach.On że tak,ale nadal nie wie,myślę że nie chce rozmawiać o Nas

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Pogorszenie relacji z bliskimi Psychologia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Czasem też faktycznie warto dać partnerowi czas. Teraz było tak, że żeby go zyskać "musiał" się wyprowadzić, być może mogliby Państwo wypracować jakieś inne metody? Właśnie po to, by następnym razem, było wystarczająco przestrzeni by coś przemyśleć bez ucieczki, by byc blisko siebie, ale się nawzajem nie dusić. Ważna jest taka dobra odległość- na tyle blisko, żeby można wyciągnąć rękę, słyszeć się nawzajem, ale na tyle daleko, by można swobodnie oddychać i czasem pobyć chwile samemu ze sobą.

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

55 poziom zaufania

Witam, to co dziej się w związku jest zawsze wynikiem tego co robią dwie strony. Warto, aby się Pani zastanowiła co jest również trudnego po Pani stronie w reakcjach/ zachowaniu dla partnera. Jeśli ktoś nie umie lub nie chce rozmawiać, wtedy jeden z partnerów przeżywa frustrację. Czy myślała Pani o terapii par, może łatwiej byłoby Państwu wzajemnie się usłyszeć przy bezstronnym terapeucie. Terapia pozwoliłaby znaleźć odpowiedź na rożne pytania np. co utrudnia partnerowi zadeklarowanie się co do przyszłości, w czym Pani mogłaby iść na kompromis w budowaniu związku, na czym polega osaczanie przez Panią. To ważne pytania dla związku. Pozdrwiam

Mgr Monika Wysota Psycholog, Kalisz

48 poziom zaufania

Szanowna Pani, myślę, że najlepsze co teraz może Pani zrobić to dać czas swojemu partnerowi na przemyślenie sobie ważnych kwestii. Pani partner wyprowadzając się powiedział Pani, że robi to dlatego, że czuje się osaczony i zmęczony i że potrzebuje przestrzeni dla siebie. Myślę, że warto byłoby gdyby dała mu Pani właśnie tę przestrzeń, której on tak bardzo potrzebuje. Proszę nie dopytywać ani nie naciskać, żeby wrócił. To na ten moment najprawdopodobniej nie będzie dobre postępowanie. Proszę poczekać aż partner sam rozpocznie rozmowę o Państwa związku, wtedy kiedy będzie już na nią gotowy. Pozdrawiam, Monika Wysota

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co zrobić, by partner do mnie wrócił? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czemu partner nie chce rozmawiać o naszym związku? – odpowiada Mgr Małgorzata Mont
Dlaczego partner nie chce do mnie wrócić? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Rozstanie z partnerem po 2 latach – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Jak rozmawiać z partnerem? – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
Uczucie zmęczenia związkiem – odpowiada Dr n. med. Justyna Holka-Pokorska
Co oznacza, że partner potrzebuje czasu? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Ciągłe myślenie i rozmawianie o pracy – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Dlaczego partner nie chce się ze mną kochać? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Związek na odległość a problem w komunikacji między partnerami – odpowiada Mgr Ludmiła Kulikowska-Kubiak

artykuły

Jarosińska o szczegółach planowanej operacji. Nowe informacje o stanie gwiazdy (WIDEO)

-„Dzień Dobry WP". Cieszę się, że państwo dołącz

Moje marzenie? Żeby Artur chodził

Jako wcześniak urodzony w latach 80. miał nie prze

Klub samopomocy: nauczyć się żyć między ludźmi

Nawet ktoś zorganizowany i świetnie radzący so

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Kłótnie w związku, czyli jak rozmawiać z mężem?

Jestem osobą wybuchową, agresywną i nerwową. Z mężem już długi czas nie możemy się porozumieć, dniami się nie widujemy, bo pracuje, ja natomiast jestem w domu i opiekuję się naszą córeczką. Kiedy wraca z pracy, nigdy nie ma nic do powiedzenia, wtedy ja mam do niego pretensje, twierdzi, że się czepiam o wszystko. Ja jednak twierdzę, że chciałabym z nim tylko porozmawiać, on nigdy nie ma czasu albo nie chce. Kiedy ma wolne, zawsze wynajdzie sobie coś, że i tak nie spędza ze mną czasu. A tak bardzo chciałabym z nim rozmawiać o wszystkim. Bardzo często nasze rozmowy kończą się kłótnią albo długimi prośbami, żeby mój mąż cokolwiek mi powiedział.

Dodatkowo studiuję, jest wiele fajnych osób, jednak w grupie źle się czuję, nie potrafię w grupach rozmawiać, boję się mówić, tak było zawsze, nawet w podstawówce. Ze znajomymi rozmawiam, choć czasami zastanawiam się, o czym pogadamy jutro. Zastanawiam się czasami, co lubię i chciałabym w życiu robić, ale nie wiem. Boję się, że już dłużej nie dam rady. Bardzo często krzyczę na wszystkich, ranię moich najbliższych, wszystko mnie denerwuje. Zdarzyło mi się, że kiedy byłam okropnie przygnębiona i wściekła na męża, to gniew przelałam na swoje dziecko i dostało klapsa. Najpierw złość i ranienie innych, następnie smutek i wyrzuty sumienia. Tyle nienawiści i gniewu czuję do ludzi.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja

Lek. Marta Mauer-Włodarczak Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam!

Rozumiem Pani zmęczenie i podenerwowanie. Rozumiem też zachowanie Pani męża. Opiekując się dzieckiem, większość czasu spędza Pani w domu, wykonując dość rutynowe czynności i siłą rzeczy, ilość bodźców, która do Pani dociera jest ograniczona. Zupełnie inaczej przedstawia się sytuacja u Pani męża, który w ciągu dnia atakowany jest milionem bodźców, dlatego po powrocie do domu marzy o ciszy i spokoju. Pani wprost przeciwnie. Skutkuje to tym, że Pani czuje się samotna i coraz bardziej sfrustrowana, natomiast mąż, czując się atakowany, zamyka się w sobie lub angażuje w zajęcia poza domem.

Z mojego doświadczenia wynika, że większość problemów małżeńskich spowodowana jest brakiem wiedzy na temat różnic między kobietą a mężczyzną oraz brakiem umiejętności właściwego komunikowania się.

Sposób funkcjonowania mężczyzn i kobiet jest skrajnie różny. Mężczyźni myślą i postrzegają zupełnie innymi kategoriami, w inny sposób przeżywają emocje, inaczej reagują na stres. Dlatego tak trudno jest nam się czasem porozumiewać. Zachęcam Panią do przeczytania następujących książek: Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus, Ewa czuje inaczej oraz Krokodyl dla ukochanej. Znajdzie Pani w nich odpowiedzi na wiele pytań, zachowania męża staną się dla Pani bardziej zrozumiałe, pozna Pani też przyczyny tych zachowań oraz znajdzie wskazówki, w jaki sposób właściwie na nie reagować.

Kolejną sprawą jest problem z komunikacją. Nabycie umiejętności konstruktywnego prowadzenia rozmowy wymaga dużo pracy i czasu. Jednak zapewniam, że praca i wysiłek w to włożony, zwracają się tysiąckrotnie. Szerzej na ten temat napisałam w artykule pt. Kłótnie w związku, czyli jak rozmawiać z mężczyzną.

Może warto byłoby w Państwa wypadku rozważyć możliwość zapisania się na terapię małżeńską. Często problemy między małżonkami są na tyle skostniałe, że bez pomocy specjalisty ciężko jest im "ruszyć z miejsca".

Niepokoją mnie natomiast opisane przez Panią objawy, tj. poczucie przygnębienia, drażliwość, agresywne zachowania, niepokój, lęk. Mogą one wskazywać na depresję, która jest chorobą i wymaga specjalistycznego leczenia. Ponadto wspomina Pani o lękach związanych z kontaktami towarzyskimi, które towarzyszyły Pani od zawsze. Moim zdaniem mogą one mieć również wpływ na konflikt w Pani związku. Dlatego uważam, że powinna Pani możliwie jak najszybciej umówić się na wizytę u psychoterapeuty. Myślę, że w Pani przypadku wskazana byłaby terapia poznawczo-behawioralna. Proszę nie lekceważyć problemu, gdyż może się on nasilić, a skutki odczuje cała rodzina.

Pozdrawiam.