Niechęć do jedzenia w towarzystwie

Witam. Mój 11-letni syn nie je posiłków do 13.00. W szkole tylko jakieś chrupki. Jada w samotności, bo nie lubi patrzec jak ktoś je.Trwa to juz dosc długo i wynikiem tego jest to ze syn zje bardzo mała ilość i czuje się syty a jak zje więcej to jest mu niedobrze. Zaczęliśmy terapię u psychologa ale co jeszcze mozemy zrobic i gdzie się udac zeby syn przybrał na wadze i lepiej się czuł? Wyniki krwi w porządku tylko żelazo trochę poniżej normy, ale podajemy żelazo. Proszę o pomoc.

KOBIETA, 41 LAT ponad rok temu

Fobie Dietetyka Psychologia Dziecko

Mgr Kamil Tarnawski Psychoterapia, Kraków

60 poziom zaufania

Szanowna Pani, cieszę się, że Pani zwróciła się z tym problemem. Nie do końca rozumiem, czy wysłaliście Państwo syna do psychologa, czy też sami zgłosiliście się na terapię. Rozumiem, że czujecie się bezradni i sięgacie po wszelkie dostępne metody pomocy. Problem z dzieckiem, to problem całej rodziny. Nie chodzi o to, aby syna leczyć, ale, żeby mu pomóc. W tym celu powinniście Państwo sami skorzystać z konsultacji u psychoterapeuty pracującego w podejściu Metasystemowym, gdyż problem waszego dziecka dotyczy całej rodziny i ma charakter właśnie systemowy. Zachęcam Panią również do lektury artykułu Mileny Karlińskiej-Nehrebeckiej:

http://psychoterapia.natemat.pl/7837,dramat-jeza-na-szczotce

Więcej informacji o podejściu oraz adresy gabinetów znajdzie Pani na stronie:
www.pocieszka.pl

Szczególnie polecam gabinet pani Agnieszki Michnowicz w Gorzowie Wlk.

Pozdrawiam,

Kamil Tarnawski
psychoterapeuta rekomendowany przez
Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej

Mgr Karolina Drelich Pedagog, Szczecin

18 poziom zaufania

Dzień dobry!
Moim zdaniem warto byłoby skonsultować sytuację z internistą lub dietetykiem. Jeśli opinia fachowców zajmujących się odżywianiem od strony medycznej wskazuje na nieprawidłowości proponuję nadal wspierać się pomocą psychologiczną. Zaburzenia odżywiania u dzieci i nastolatków mogą być manifestacją problemów natury psychologicznej. Dobrą drogą jest umożliwienie dziecku regularnego, opartego na zaufaniu kontaktu z psychologiem lub psychoterapeutą z przygotowaniem do pracy z dziećmi i młodzieżą. Skuteczna w przypadku dzieci w wieku szkolnym bywa także konsultacja rodzinna. Podczas sesji terapeutycznych można lepiej poznać naturę problemu w szerszym kontekście, odnaleźć sposób na jego rozwiązanie np. poprzez poprawę komunikacji, relacji.

Pozdrawiam serdecznie!
Karolina Drelich

http://www.psycholog-drelich.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Niechęć do jedzenia u 6-latka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Wskazania do stosowania leku Xanax na depresję – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Koszmary przy nerwicy – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Stosowanie Hydroxyzinum na depresję powiązaną z lękiem – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski
Frustrujące zachowanie na psychoterapii – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Jak pokonać nieśmiałość i brak odwagi? – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski
Lęki nocne i lunatykowanie u 8-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jakie postępowanie w przypadku podejrzenia zespołu Aspergera u 7-latka? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Stosowanie leku Seronil i przewlekły stres – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Wmówienie sobie utraty odruchu połykania – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Tajemnice pracy psychologa - wywiad z psychologiem i psychoterapeutką Magdaleną Nagrodzką

Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ

Ciało w psychoterapii ma znaczenie

Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap

Niechęć do jedzenia u trzylatki

Witam jestem mamą 3 latki problem polega na tym że córka nie chce nic jeść oprócz mleka suchego chleba i słodyczy. Jak mogę pomoc jej albo zachęcić do jedzenia?

KOBIETA, 13 LAT ponad rok temu

Pediatria Dietetyka Brak apetytu Dziecko Mleko Słodycze

Mgr Joanna Penza Dietetyk, Warszawa

46 poziom zaufania

Dzień dobry, Jest to rzeczywiście duży problem. Przede wszystkim należałyby zastanowić się nad przyczynami takiego stanu rzeczy. Czy zawsze tak było, czy jest tak od jakiegoś czasu? Jeśli wcześniej córka spożywała więcej produktów, co takiego zadziało się, że zmieniła preferencje? Być może konieczna będzie wizyta u lekarza, który zleci odpowiednie badania. Jeśli było tak zawsze, być może córka nigdy nie była nauczona odpowiednich nawyków. Wtedy pozostaje tylko konsekwencja i ciężka praca, by te nawyki poprawić. Można przygotowywać jedzenie w formie interesującej dla dziecka, w internecie znajdzie Pani wiele takich przepisów. Wszystko uwarunkowane jest indywidualnie, ale czasem może sprawdzić się zabawa jedzeniem, co ogólnie rzecz biorąc najlepszym pomysłem nie jest, ale w wyjątkowych sytuacjach można próbować.