Niepokojące dolegliwości - czy to oznaka depresji?
Witam
Od dłuższego czasu czuje ze dzieje się coś ze mną nie tak. Stałem się kompletnie bezuczuciowy i aoatyczny. Nie mam na nic ochoty a spotykane ze znajomymi których tak naprawdę już prawie nie mam to duży wysiłek. Najlepiej siedział bym sam. Często zapominam różne rzeczy i nie przywiązuje uwagi do spraw ważnych. Nie znajduje w niczym zainteresowania często zasypiam do pracy. Tak jak kiedyś miałem cele i chciałem kiedyś duzo osiągnąć teraz chciałbym być po prostu nie zauważalny. Zawieszsm się w myślach i często rozmawiam ze sobą we własnej głowie. Bywają dni kiedy mam myśli o tym ze moje życie nie ma sensu i najlepiej jak by się już skończyło. Wiem ze nie zrobił bym sobie krzywdy ale to już bywa męczące. Mam lek konfrontacji i najczęściej unikam jakich kolwiek sytuacji konfliktowych. Nie analizuje ryzyka. Czuje się jak bym już przestał w pełni mieć władze nad swoim życiem i ze to wszystko jedna wielka symulacja. Kompletnie odciąłem się od rodziny i znajomych nie potrafię się nawet zmusić aby zadzwonić i porozmawiać. Jest tak od wielu lat. Czuje się jak bym do każdej osoby zakladal maskę i udaje kogoś kim nie jestem. Ciężko mi nad tym zapanować. Nie posiadam hobby a moje zainteresowania to rozmyślania o życiu i całym sensie istnienia. Bez celów bez marzeń bez planów nawet na kolejny dzień. Całkiem możliwe ze oboje rodziców może mieć schizofrenie przynajmniej kiedyś lekarz powiedział ze mój ojciec ma objawy schizofrenii ukrytej. Proszę o poradę czy to depresja czy moze coś poważniejszego. Mam 38 lat a taki stan ciągnie się naprawdę długimi latami.
Dziękuję i pozdrawiam
Z poważaniem Paweł
