Witam,
Porusza Pani wiele ważnych dla Pani tematów w tym krótkim liście. Nawiązanie do historii życia i opis relacji z ojcem, wskazuje na źródło niskiej samooceny. Bo przecież wiemy, że największy wpływ na naszą samoocenę ma sposób, w jaki byliśmy traktowani w dzieciństwie przez rodzinę i bliskich. Kształtowanie obrazu samego siebie to bardzo złożony proces, u którego podstaw tkwi wiele różnych czynników m.in. nasze uzdolnienia czy wyjątkowe cechy osobowości.
Najlepszym sposobem pracy nad samooceną jest praca małymi krokami. Wyznaczając sobie małe cele, łatwiej nam je realizować. Dzięki temu częściej doświadczamy drobnych sukcesów, które budują w nas pewność siebie i wiarę w siebie.
Może jednak rozważyć Pani możliwość rozmowy z psychoterapeutą. Przejście przez własną terapię zaowocuje w przyszłości w Pani pracy.
Pozdrawiam serdecznie
Naszą samoocenę kształtują zarówno doświadczenia z przeszłości (o których Pani wspomina), ale też nasze obecne nawyki. Tym, co na pewno nie wspiera nas w naszej samoocenie jest obwinianie, się, etykietkowanie, krytykowanie w myślach. Warto zatem zacząć od prostej (prostej, choć niekoniecznie łatwej) rzeczy, jaką jest zmiana naszych własnych myśli na swój własny temat. Np. zamiast mówić do siebie “do niczego się nie nadaję”, powiedzmy sobie “nie muszę być dobra we wszystkim, na szczęście dobrze wychodzi mi…”. Być może warto też prowadzić dziennik, w którym zapisywać będzie Pani codziennie rzeczy, które się Pani udały. Taki dziennik pozwoli na zobiektywizowanie swojej opinii na swój własny temat ("być może trudno mi zająć stanowisko na zajęciach, ale za to udało mi się zaprojektować nowatorski projekt na zaliczenie przedmiotu".). Ważnym etapem na drodze do ugruntowania swojej samooceny jest też zmierzenie się z niesprzyjającymi nam wspomnieniami (zwłaszcza tymi z dzieciństwa). Tę drogę najlepiej przejść wraz z psychologiem, psychoterapeutą. Życzę Pani wszystkiego dobrego!
Bez obaw - psyholodzy też chodzą na swoją terapię, nawet mają taki wymóg, jeśli chcą otrzymać certyfikat.
Kiedy ktoś bał się ojca w dzieciństwie, później często boi się nauczycieli i innych autorytetów.
Z nowszych metod terapii, które do pewnego stopnia można też stosować samodzielnie mogę polecić np. EFT
http://www.psycholog-katowice.com/jak-pracuje/eft/
A jeśli chodzi o nadawanie się do zawodu - po psychologii można robić mnóstwo rzeczy, niekoniecznie czysto psychologicznych.:-)
Proszę Pani,
To lęk i stres. Jeśli chodzi o stres, to pojawia się on wówczas, gdy w ważnej sprawie w przeżyciu danej osoby, dysponuje ona niewystarczającymi zasobami by sprostać wymogom zadania. Co robić? Po pierwsze ustalić wewnętrznie jaka jest ważność sprawy. Ćwiczenia w kółku służą rozwojowi, i nie są wyzwaniem. Proszę je traktować jako małoważne i wówczas mimo napięcia czynności będą wykonywane sprawniej, np. wypowiadanie się. Proszę także wprowadzać się w tzw. stan zasobności, ma Pani w sobie wszystko by sprostać sytuacjom, które wydają się trudne!
Powodzenia Tomasz Furgalski
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Nawyk gryzienia włosów w stresowej sytuacji – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Niska samoocena - jak sobie z nią poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Kompleksy, niska samoocena i problemy z wysłowieniem a wizyta u specjalisty – odpowiada Mgr Agnieszka Borowska
- Niska samoocena i kompleksy – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
- Niska samoocena, częste unikanie kontaktów z ludźmi, zły nastrój – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Niska samoocena i brak akceptacji samej siebie – odpowiada Mgr Karolina Kwiatkowska
- Jak radzić sobie z niską samooceną u 25-latki? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Niska samoocena u partnerki – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Niska samoocena u 26-latki – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
- Niska samoocena - czy jestem chora? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Glassofobia - przyczyny, objawy i leczenie
Glassofobia to lęk przez wystąpieniami publicznymi
Eksperci od koronawirusa. Obecność w mediach ściągnęła na nich fale ataków
Lekarze i wirusolodzy - w ciągu ostatnich sześciu