Płaczliwość, rozdrażnienie i przygnębienie

Zawsze byłam realistką, ale od dłuższego czasu staję się coraz większą pesymistką. Mało tego, nie daję sobie rady ze swoimi emocjami, zbierają się we mnie, jakby miały zaraz wybuchnąć. Od dziecka jestem bardzo nerwowa, mam tiki nerwowe, które z biegiem czasu są coraz gorsze i nie mogę nad nimi zapanować. Ta moja nerwowość odbija się na moim związku, krzywdzę mojego chłopaka, którego bardzo kocham, ale to wszystko jest silniejsze ode mnie. Nie wiem, czy to może mieć związek z moim samopoczuciem, ale rodzice są po rozwodzie - ojciec pił. Niestety, nawet po ich rozstaniu nadal nie daje nam spokoju... Od zawsze czułam się gorsza od innych, pomimo tego, że dobrze się uczyłam i byłam raczej sumienna. Teraz studiuję, pracuję, ale czuję się niegotowa do dorosłego życia. Ciągle szukam dziury w całym. Nie daję sobie rady ze swoimi emocjami. Płacz co wieczór to norma, ciągłe kłótnie ze wszystkimi, którzy mi powtarzają, że jestem sztuczna, sztywna dobija mnie jeszcze bardziej... Co ja mam ze sobą zrobić, żeby normalnie żyć i cieszyć się tym życiem??!!

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam!

Zgłaszane przez Panią trudności mogą wskazywać na zespół depresyjny. Wskazują na to: płaczliwość, rozdrażnienie, samoobwinianie się, izolowanie od innych, pesymistyczna ocena włanej sytuacji.

Dzieci osób uzależnionych, szczególnie te, których udziałem stały się doświadczenia agresji i przemocy ze strony rodzica, często borykają się z obniżonym poczuciem własnej wartości. Mogą również być nadmiernie odpowiedzialne, przejmujac rolę rodziców.
Przekonania na temat siebie i świata: jako nieprzewidywalnego, brak poczucia bezpieczeństwa, własnej wartości może stworzyć podatny grunt dla rozwoju zaburzeń lękowych i depresji. Takie problemy mogą się pojawić w sytuacji obciążenia dodatkowym stresem, np. rozpoczęcia nowej pracy lub studiów, przeprowadzki, żałoby po utracie bliskiej osoby.

W poradzeniu sobie z trudnymi doświadczeniami wyniesionymi z dzieciństwa może pomóc psychoterapia, w tym: psychoterapia DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików). Może się Pani dowiedzieć więcej na ten temat w najbliższej poradni leczenia uzależnień.
Jeśli samopoczucie będzie nadal się pogarszać, wskazana jest wizyta u lekarza psychiatry i przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych.

Z życzeniami szybkiej poprawy samopoczucia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pokonać niską samoocenę? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak sobie pomóc w bardzo ciężkiej sytuacji? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak pomóc rodzicom, którzy nie radzą sobie z uzależnieniami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak akceptacji wyborów przez rodzinę – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
Jak zmienić swoje podejście? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Moi rodzice nadużywają alkoholu - jak mam z tym żyć? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak poradzić sobie z załamaniem nerwowym? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co się ze mną stało? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Jak zapanować nad nerwami i rozdrażnieniem? – odpowiada Magdalena Pikulska
Życie bardzo boli - co mam zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Syndrom DDA - rodzina, związki z osobami uzależnionymi, relacje z rodzicami, role DDA, kariera, terapia

Syndrom DDA - Dorosłych Dzieci Alkoholików to zbió

Po trzydziestce miał już wykończoną trzustkę. "Z picia zrobiliśmy religię"

Dziś nie pije, ale jeszcze kilka lat temu był wyso

Rozdrażnienie i płaczliwość

Witam mam 19 lat od jakiegoś miesiąca jestem strasznie rozdrażniona,nie wiem co się ze mna dzieje wszystko mnie denerwuje a najbardziej rodzice i mój partner złoszczę się o najmniej ważne sprawy i chce mi się płakać tak po prostu nie denerwują mnie wszyscy tylko trzy osoby z którymi przebywam już od dłuższego czasu mnie wiem co mam z tym zrobic czasami chciała bym uciec od tego wszystkiego

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Psychologia Rozdrażnienie

Mgr Anna Mochnaczewska Psycholog, Warszawa

56 poziom zaufania

Witam,

warto abyś zastanowiła się dlaczego akurat te trzy osoby - jak domniemam te, z którymi powinnaś czuć się najbliżej. Czy jest jakiś element wspólny w ich zachowaniu? Spróbuj zastanowić się w jakiś najczęściej sytuacjach odczuwasz na nich złość. Jakie są wtedy Twoje myśli. Zastanów się na ile pozwalasz na komunikowanie swojej złości - jak ją okazujesz? Być może jest tak, że wybuchasz, a oni nie traktują Cię wtedy poważnie co wzmaga poczucie niezrozumienia i frustracji.
Zastanów się czy może warto byłoby porozmawiać z kimś spoza rodziny kto byłby bardziej obiektywny i pomocny w zrozumieniu sytuacji.

Pozdrawiam serdecznie,

Anna Mochnaczewska

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

odp na portalu niewiele pomoze,..warto sie temu przyjrzec.... polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Kryzys w małżeństwie i wiele przykrych słów – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Problemy z zachowywaniem się wobec bliskich osób – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Brak akceptacji zwracania uwagi – odpowiada Aleksander Ropielewski
Drażliwość i wybuchy złości – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Jak radzić sobie z nagłymi wybuchami nerwów? – odpowiada Paulina Witek
Jak poradzić sobie z nerwami i agresją? – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Napady złości u 6-latka a zaburzenia psychiczne – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Ataki nerwicy i kłótnie w związku – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Napady złości u 6-latka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Dlaczego coraz częściej wybucham płaczem? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz

artykuły

Czy jesteś typem psychosomatycznym?

Psychosomatyka jest nauką, która zajmuje się zależ

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Deprecha

W naszym słowniku deprecha to po prostu uczucie pr

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Zmęczenie, rozdrażnienie i przygnębienie

Witam, ciągle czuję się zmęczona, rozdrażniona i przygnębiona. Zauważyłam ostatnio, że zaczęły wypadać mi włosy plackami. Jest to łysienie plackowate na które leczę się od 8 roku życia(teraz mam 22). Nie wiem co może być przyczyną złego samopoczucia.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Łysienie plackowate Zaburzenia nastroju Psychologia Rozdrażnienie

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Jeżeli lekarze nie wykażą choroby fizycznej powinna Pani zgłosić się do psychologa.
Pozdrawiam.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Proszę skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry, rozumiem, że łysienie plackowate o którym pani pisze zostało zdiagnozowane przez lekarza. Choroby tego typu często wiążą się z naszym funkcjonowaniem psychicznym. Z tego względu zachęcam do konsultacji u psychologa - psychoterapeuty a następnie podjęcie psychoterapii. Pozdrawiam.