Po czym rozpoznać kleptomanię?

Niezależnie od tego, czy zostanie zdiagnozowania kleptomania, opisane objawy są niepokojące i mogą wskazywać na różne zaburzenia. Zachęcałabym do podjęcia konsultacji psychologicznej lub konsultacji w Ośrodku leczenia Uzależnień. Będzie Pani tam mogła tez skorzystać ze wsparcia i psychoedukacji dla siebie (pomoc dla rodzin osób uzależnionych i osób współuzależnionych).

Osoby dotknięte kleptomanią działają spontanicznie, pod wpływem impulsu czy wręcz przymusu, a wartość przywłaszczonych przedmiotów nie ma dla nich żadnego znaczenia. Kradną rzeczy, które do niczego nie są im potrzebne i których kupienie nie przekraczałoby ich możliwości finansowych. Nie kradną dla własnych korzyści. Zazwyczaj ukradzione przedmioty albo zwyczajnie wyrzucają, np. do kosza przed sklepem, w którym dokonali kradzieży albo komuś oddają, np. znajomym.
Twój mąż wg mnie choruje na chorobę alkoholową i tylko terapia uzależnień mu pomoże.
Pozdrawiam.

Dzień dobry,

Nikt nie może diagnozować objawów Pani męża bez osobistego badania.
Jedynie co Pani pozostaje to spróbować namówić męża na konsultacje w np.: Poradni Zdrowia Psychicznego, gdzie najpierw zbada go lekarz - a następnie zaproponuje odpowiednie - do rozpoznania - postępowanie.

Witam,

kleptoman działa spontanicznie, pod wpływem impulsu/przymusu i zwykle są to rzeczy dla niego bezużyteczne, które wyrzuca, np. do najbliższego kosza na śmieci zaraz po kradzieży lub oddaje innym osobom. Najczęściej dzieje się to w trakcie zakupów w sklepach. Pani mąż najwyraźniej ma problem alkoholowy i czasami zapewne z tego powodu traci panowanie nad sobą. Musi Pani być bardzo ciężko w takiej sytuacji rodzinnej. Proszę zachęcić męża do zgłoszenia się na konsultację do psychologa/terapeuty uzależnień. Jeśli się na to nie zdecyduje, to i tak równolegle zachęcam Panią do włączenia się do programu pomocy dla osób współuzależnionych (jak określani są członkowie najbliższej rodziny osoby pijącej). Zgaduję, że informację na temat dostępnych możliwości w Pani miejscu zamieszkania uzyska Pani w ośrodku gdzie na terapię uczęszcza Pani mąż, w Urzędzie Gminy lub u lekarza rodzinnego.
Powinna Pani bez problemu znaleźć program dla osób współuzależnionych, który będzie finansowany przez NFZ. Jeśli zdecydowałaby się Pani dołączyć do takiej grupy wsparcia, mogłaby Pani liczyć na zdobycie informacji z następujących obszarów: uświadomienie sobie wpływu problemu na funkcjonowanie całej rodziny; nabycie nowych umiejętności pomocnych w codziennym życiu u boku osoby uzależnionej; rozpoznanie własnych głębszych problemów wynikających z życia z osobą uzależnioną.

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel