Najlepszym wyjściem byłoby udanie się do lekarza psychiatry, a następnie podjęcie psychoterapii. Jednak to Pani musi podjąć decyzję o tym, że chce się leczyć, rodzina nie może zrobić tego za Panią. Zmiana jest możliwa, jednak nie dowie się Pani o tym, dopóki nie spróbuje. Pozdrawiam!
Witam,
może dobrze byłoby, gdyby pani spotkała się z psychologiem, żeby porozmawiać o swoim problemie. Mało pani pisze na temat swojej choroby. Może dobrze jest poprosić rodzinę aby zawiozła panią do lekarza specjalisty psychiatry, aby przepisał pani leki.
Pozdrawiam
Witam. Czytam Pani list z wielkim niepokojem. Ponieważ z treści listu wynika, że cierpi Pani od wielu lat w samotności. Szukała Pani wsparcia w rodziny, ale nie znalazła zrozumienia, a wręcz odwrotnie. Teraz zwróciła się Pani tym listem w stronę innych ludzi. I to jest bardzo dobry ruch. Z pewnością warto poszukać pomocy i wsparcia u psychologa, psychoterapeuty czy psychoanalityka. Myślę nawet, że jest to konieczne, jak i pomoc psychiatry, który zdecyduje czy wspomóc Panią leczeniem farmakologicznym. W każdym razie warto wyrwać się z tego stanu, w którym teraz Pani tkwi. Podjęcie terapii będzie bardzo pomocnym krokiem prowadzącym do odzyskania równowagi emocjonalnej. Powodzenia
Dzień dobry,
Nic nie pisze Pani czy próbowała się Pani leczyć.
Takie objawy, jakie Pani opisuje można i należy leczyć !
Proszę zgłosić się do lekarza psychiatry - w Poradni Zdrowia Psychicznego, który pokieruje dalej Pani leczeniem.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy z koncentracją, brak energii i bóle głowy – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Unikanie sąsiadów i ciągłe siedzenie w domu – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Pomoc dla rodziny z problemem alkoholowym – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Lęk przed wyjściem z domu i agorafobia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Panika i strach oraz izolacja od ludzi u 28-latki – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
- Jak uczynić swoje życie normalniejszym bez pomocy lekarza i rodziny? – odpowiada Paulina Witek
- Brak akceptacji ze strony rodziny chłopaka – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Brak apetytu, bezsenność i problemy natury psychicznej – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Strach bez konkretnej przyczyny, niechęć do wychodzenia z domu – odpowiada Piotr Bochański
- Lęk przed wychodzeniem z domu i kontaktami z ludźmi – odpowiada Mgr Justyna Lotz-Pawińska
artykuły
Nieuleczalna choroba. Jak rozmawiać, gdy gaśnie nadzieja...
Lekarz przekazujący pacjentowi niepomyślną informa
"Byłem w sytuacji, gdy myśl o pójściu do pracy wzmagała u mnie myśli samobójcze". Poruszający list otwarty do lekarzy
Dane ZUS pokazują, że z roku na rok Polacy opuszcz
Awantury zamiast leczenia dzieci. Lekarka: Wyprosiłam ich z gabinetu
Niektórzy rozwodzący się rodzice zrobią wszystko,