Panika i strach oraz izolacja od ludzi u 28-latki
Wszystko biore do siebie, kazde slowo najmniejsze sprawia mi bol, przez co jestem rozwalona psychicznie, dziennie placze I uzalam sie nad soba, zanikla mi potrzeba smiania sie , chodze wystraszona, kazdy smiech innych ludzi na zewnatrz wzmaga panike, zdziwienie, strach. Sama obecnosc sasiadow wywoluje we mnie wewnetrzna agresje, smutek. w momencie gdy kogos widze jakby moj mozg sie wylaczal I nie panuje nad tym co mowie, tzn mowie glownie na swoj temat ze mam problem z wyslawianiem, I unikam.
