Nie chciałabym martwic Panią bardziej niż jest to konieczne, ale może to być depresja. Proszę porozmawiać z kimś bliskim, może ktoś może Pania wesprzeć. Zachęcam także do wizyty u psychologa.
Witam Panią. Zajmowanie się dziećmi to bardzo wymagające zadanie. Może być źródłem satysfakcji ale też przemęczenia. Dzieci dużo potrzebują – uwagi, troski, zaangażowania emocjonalnego… a to pochłania mnóstwo energii. Ważne żeby zarówno mamy jak i ich najbliższe otoczenie pamiętały o tym.
Myślę że bardzo jest ważne żeby porozmawiała Pani o swoim stanie z najbliższymi – np. ojcem dzieci, rodzicami – by miała Pani zrozumienie i pomoc. Proszę spróbować też porozmawiać z innymi mamami – wymienić się doświadczeniami, również nt. trudów macierzyństwa.
Możliwe że na obecnym etapie potrzebna będzie Pani pomoc specjalistów. Zachęcam do wizyty u psychoterapeuty, w celu diagnozy i ustalenia jakie formy pomocy będą dla Pani najodpowiedniejsze.
Pozdrawiam serdecznie,
MB
Proponuję poszukać wsparcia wśród najbliższych sobie osób - nie musi (a wręcz nie powinna) Pani zostać z wszelkimi obowiązkami sama. Ponadto rozmowa o tym, co się czuje z najbliższym otoczeniem może dać efekt oczyszczający i motywujący do podejmowania działania. Jeżeli jednak Pani stan jest na tyle trudny, że nie poradzi sobie Pani z nim sama (nawet ze wsparciem bliskich) - proszę zgłosić się do psychologa i podjąć z nim współpracę. Stan taki - nieleczony - może się jedynie pogłębiać. Dlatego polecam podjąć kroki zaradcze jak najszybciej. Powodzenia.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Nieplanowana ciąża i brak uczuć macierzyńskich – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Przygnębienie po urodzeniu dziecka – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak powiedzieć partnerowi, że mam lęki i czuję się fatalnie? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Zmęczenie i brak chęci na zajmowanie się córką – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Brak radości z macierzyństwa – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Płaczliwość, wyrzuty sumienia i nięchęć do dziecka a depresja poporodowa – odpowiada Paulina Witek
- Nerwowość podczas opieki nad dziećmi – odpowiada Mgr Milena Goncerz
- Dlaczego czuję lęk i stres odkąd urodziłam dziecko? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
- Lęk przed urazami u rocznego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka
- Wizja samotnego macierzyństwa – odpowiada Mgr Monika Kotlarek
artykuły
Sport to jej żywioł, mimo to zachorowała na otyłość. "Droga do diagnozy trwała 14 lat"
Agnieszka Liszkowska-Hała, od pięciu lat jest amba
Dzień Otwarty (NIE)WIDZIALNA NASTOLETNIA DEPRESJA
Bezpłatne konsultacje ze specjalistami, wykłady i
Objawy depresji poporodowej
Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd