Reakcja na poruszanie trudnych tematów

Jak reagować, gdy ktoś porusza tematy dla mnie trudne, o których wolałbym nie mówić, które dotyczą różnych dziedzin życia, w których czuje się niespełniony, zarówno zawodowo jak i prywatnie np. brak znajomych, to, że nadal mieszkam z rodzicami, że nie mam pracy, prawa jazdy albo, że nigdy nie byłem w związku i nie uprawiałem seksu? Chodzi o niespełnienie, wynikające z problemów natury emocjonalno – interpersonalnej takich jak lęk, fobia społeczna, czy depresja, które powodują u mnie znaczne ograniczenia życiowe. Od wielu lat jestem osobą wycofaną społecznie, zahamowaną w kontaktach z ludźmi. Dziś mam prawie 30 lat i do tej pory nic w życiu nie osiągnąłem. Gdy już znajduje się w towarzystwie osób, które już trochę znam, to zawsze obawiam się, że ktoś poruszy tego typu tematy a gdy się to już stanie to czuje się skrępowany, zaczynam się stresować, pocić i nie wiem, co odpowiedzieć. Najbardziej się obawiam tego, że jak podejmę pracę natrafię na osoby, które karmią się wyśmiewaniem i poniżaniem innych, jeśli znajdą u takiej osoby słabe punkty. Jak z takich sytuacji wybrnąć? Z jednej strony nie umiem opowiadać bajek na swój temat, wymyślać na poczekaniu czegoś, co nie jest prawdą z drugiej strony wstydziłbym się powiedzieć prawdę. Czy może wystarczy powiedzieć takiej osobie, że nie chce po prostu o tym mówić, że są sprawy, których wolałbym nie poruszać?
MĘŻCZYZNA, 32 LAT ponad rok temu

Witam,

jak najbardziej ma Pan pełne prawo tak powiedzieć. Z Pana opisu wynika, że boryka się Pan z wieloma kłopotami. Być może chciałby Pan się zdecydować na psychoterapię i powoli układać swoje życie, tak by było dla Pana satysfakcjonujące.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

0

Dzień dobry!

Tak, zawsze i w każdej relacji ma Pan prawo odmówić odpowiedzi, "wymigać się od niej" czy zmienić temat rozmowy. Zawsze może Pan odpowiedzieć, że ten temat jest dla Pana delikatny, że jest to sprawa, o której nie chciałby Pan w tej chwili mówić, jest trudna, woli Pan nie odpowiadać na to pytanie. Zawsze może Pan odpowiedzieć "Może porozmawiamy o tym następnym razem".

Być może warto byłoby jednak jednocześnie popracować nieco nad własnym nastawieniem wobec niektórych spraw i swojej osoby.
Być może to, co dla Pana jest informacją bolesną, wstydliwą (np. to, że nie jest Pan w związku albo mieszka z rodzicami), dla innych ludzi może być wiadomością zupełnie neutralną, która wcale nie świadczy o Panu źle, ani nie skreśla Pana.
Jeśli z góry zakłada Pan "nic w życiu nie osiągnąłem", "wstydzę się powiedzieć prawdę o sobie", to zwiększa Pan prawdopodobieństwo, że dokładnie tak samo będzie Pana odbierało otoczenie, do którego Pan trafi.
Warto przede wszystkim samemu myśleć o sobie "wiele chciałbym w swoim życiu zmienić, ale generalnie jestem OK".

Warto też zacząć kolekcjonować, zbierać, zapisywać, zapamiętywać dobre rzeczy na własny temat, pozytywne chwile w życiu, swoje zalety, małe sukcesy. Z czasem będzie coraz łatwiej wykorzystywać je w życiu i w relacjach z ludźmi.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty