Reakcje na widok mężczyzny

Witam, Jestem kobietą mam 30 lat. Chciałabym prosić o poradę ponieważ wydaje mi się że dzieje się ze mną coś dziwnego. Chodzi o to że podoba mi się pewien chłopak. Jest młodszy 5 lat. Kiedy go widzę to coś dziwnego się dzieje. Nie mogę się skupić, trzęsę się, nie potrafię pozbierać myśli i spokojnie myśleć. Strasznie nadmiernie to przeżywam co męczy mnie już do granic chyba mojej wytrzymałości. Nie mam męża ani chlopaka. Czy może to świadczyć o jakichś problemach emocjonalnych bądź psychiczny ?

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Psychologia Emocje

Miłość od pierwszego wejrzenia częściej przytrafia się mężczyznom

Mgr Ewa Wójcik Psychologia

46 poziom zaufania

Witam, to chyba normana reakcja. Łatwiej bedzie Pani kiedy go Pani pozna i zacznie z nim rozmawiac wtedy troche emocje opadna.
Tak silne emocje pojawiaja sie u nastolatek...z czasem opadaja. Po Postu ten chlopak jest dla Pani baaardzo atrakcyjny i stad adrenalina.
Pozdrawiam!

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

76 poziom zaufania

Witam Panią. Nie chciałbym w żadnym razie spłycić Pani odczuć i doświadczenia sprowadzając to czego Pani doświadcza do określenia "napięcie". Kiedy ten stan utrzymuje się zbyt długo może być męczący. Dodatkowo w Pani myślach pojawiają się wątpliwości, czy wszystko z Panią w porządku co dodatkowo może uruchamiać niepokój. Warto rozpoznać jakie są składowe Pani napięcia. Może mieć znaczenie, że nie ma Pani obecnie bliskiego mężczyzny przy sobie a potrzeba by był może być bardzo duża. Innym aspektem, który może mieć znaczenie to postrzeganie tego mężczyzny o którym Pani napisała. Jeśli jawi się on Pani jako ktoś niedostępny dla Pani, z kim nie ma Pani szansy wejść w relację to wtedy też może narastać w Pani napięcie. Pewnie się Pani domyśla, że ten aspekt może być związany z poczuciem własnej wartości (czyli jak sama Pani siebie ocenia jako atrakcyjną, godną uwagi czy nie). Kolejnym aspektem, który może (ale nie musi) mieć znaczenie to różnica wieku i obawa jak będzie to postrzegane przez Pani otoczenie. Podzieliłem się z Panią moimi refleksjami. Do Pani należy rozstrzygnięcie, czy któraś z hipotez jest w Pani sytuacji bardziej prawdopodobna. Pozdrawiam Panią

Mgr Kamila Dziwota Psychologia, Kraków

68 poziom zaufania

Sama reakcja, którą Pani opisała nie świadczy o zaburzeniu psychicznym. Tak reagujemy, gdy kogoś wyidealizujemy. Ideał wzbudza respekt, a w dodatku jest nieosiągalny... Najprościej zdjąć kogoś z piedestału - wtedy okazuje sie, że jest normalnym człowiekiem, więc emocje opadają. Chodzi chociażby o zwyczajną rozmowę o pogodzie. Ale czy chce Pani go zdejmować z piedestału? Posiadanie takiego obiektu bywa fascynujące, bo dostarcza wielkich emocji. Jeśli natomiast sprawia to Pani trudności nie do wytrzymania i chce Pani to zmienić, a nie może - jest to problem emocjonalny. Wtedy trzeba udać się do psychologa. Pozdrawiam:)