Relacje z nadopiekuńczą matką i ojcem

Mój problem dotyczy nadopiekuńczej matki i ojca, całą odpowiedzialność za wychowanie mnie zwalił w małżeństwie na matkę, nie ingerując nijak w jej decyzje wychowawcze. Ona jest osobą dominującą, mściwą, nie znoszącą sprzeciwu. Jej największą wadą jest nadopiekuńczość, którą uniemożliwia mi utrzymywanie jakichkolwiek kontaktów towarzyskich. Rozmowa na ten temat zawsze kończy się szantażem. Co mogę zrobić, by do niej i do ojca-pantofla dotrzeć? Zaczynam czuć do nich ogromną nieufność i wrogość.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Katarzyna Schilf Pedagog, Łódź

56 poziom zaufania

Witam, proszę umówić się na wizytę do psychologa i opowiedzieć o tej sytuacji podczas spotkania. Napisała Pani o tej sytuacji dużo a zarazem mało dlatego doradzam spotkanie i uzyskanie wsparcia u specjalisty.Pozdrawiam serdecznie

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Niestety, niekiedy trudno jest "dotrzeć" do osoby, która sama nie widzi w sobie trudności, nie czuje potrzeby zmiany.
To, co może Pani zrobić, jako dorosła osoba, to zaopiekować się sobą we własnej psychoterapii.

Pozdrawiam!

Mgr Marta Belka-Szmit Psycholog, Kraków

55 poziom zaufania

Nieufność i wrogość (może złość?), które się w Pani budzą, są sygnałem, że dojrzewa Pani do separacji, czyli uniezależnienia się emocjonalnego od obojga rodziców. Jednak w relacji toksycznej, jaką Pani opisała, separacja jest bardzo trudna. Zachęcam by poszukała Pani wsparcia specjalisty - psychologa, psychoterapeuty.

http://www.krakowpsycholog.com.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Relacja z matką 35-latka – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Relacje ze starą matką – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Depresja a wychowywanie bez ojca – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Relacje chłopaka z matką alkoholiczką – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
Problem z relacją matki i partnera – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Brak akceptacji chłopaka przez matkę i pogorszenie relacji – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Problemy w relacjach z nadopiekuńczą matką i ich wpływ na późniejsze, dorosłe życie – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Relacje z rodzeństwem i matką narzeczonego – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Jak zapomnieć o trudnej relacji z odnalezionym ojcem? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Silne relacje partnera z jego matką – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

Ojciec alkoholik - dorosłe dzieci alkoholików (syndrom DDA). Problemy dzieci z rodzin alkoholowych - depresja i nie tylko

Ojciec alkoholik to koszmar niejednego dziecka. Dz

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Lęk separacyjny

Lęk separacyjny pojawia się u dzieci w okolicach ó

Jak odnowić relacje z ojcem?

Dzień dobry, mam 32 lata, męża od 7 lat i 4 miesięczne dziecko. Moi rodzice rozwiedli się gdy miałam 4 lata. Mama poznała innego mężczyznę, z ktorym jest do dzisiaj. Z moim ojcem nie miałam kontaktu przez kilka lat, jednak ostatnio tata się odezwał, gdyż chciałby, żebyśmy mieli kontakt, ja z resztą też, bardzo mi go zawsze brakowało. Jako dziecko bardzo go kochałam i on mnie również. Niedługo szykuje sie chrzest mojego dziecka, na ktory postanowiłam zaprosić moje tatę. Mama z tego powodu jest na mnie obrazona, twierdzi, że zapraszam ojca, który nie interesowal się tym, czy mam co do przysłowiowego garnka włożyć. Ojciec faktycznie unikał płacenia alimentów, ale zawsze mieliśmy dobry kontakt, czego nie mogę powiedzieć o mężu mamy, ktory traktował mnie jak zło konieczne i na każdym kroku udowadniał mi, że mieszkam w jego mieszkaniu i nic nie należy do mnie. Nigdy mnie nie uderzył, ale wymachiwal piescią przy mojej twarzy, wyzywał od "psychicznej" jak się skarżyłam mamie, kiedyś uniósł krzesło nade mną, grożąc mi uderzeniem, a raz rzucił mną przez pokój, mówił gdy byłam dzieckiem, ze jezeli mi nie "pasuje", to mogę iść do ojca. Dodam jeszcze, że naduzywal alkoholu, nigdy nie moglam zaprosic kolezanki do siebie, ponieważ nie wiedzialam w jakim stanie go zastanę. Jest grubiański i cham, a mamą w taki sposób często manipuluje, że zamiast bronić osobe, z którą ojczym się sprzecza, to zawsze właściwie stwierdza, ze to dana osoba mogła odpuscic, nigdy nie wujo (tak do niego mówię). Mama, mam wrażenie, chyba nie rozumie tego, jak się wtedy czułam, nigdy nie usłyszałam od niej, ze jest jej mnie szkoda, ze przykro jej, że miałam takie dzieciństwo. ojciec moj też poznał drugą osobę, jest z nią już wiele lat, tworzą bardzo udany zwiazek. Mimo tych wszystkich lat staram się mieć relatywnie dobre relacje z mamą i ojczymem, robię to dla mojej mamy, żebyśmy nie miały utrudnionych kontaktow, choć w ostatnim czasie trudnuej mi to przychodzi. Dlaczego w takim razie mama nie może uszanować tego, że ja chcę mieć w końcu kontakt ze swoim ojcem? Tylko nie mówiąc wprost, a przez swoje zachowanie wymusza na mnie pewne reakcje? Ja jej powiedzialam w kłótni, ze to ona dokonała takiego wyboru, odchodząc do innego mężczyzny, ale ja i moje dziecko mamy prawo miec z moim ojcem kontakt i jako dziadek wg mnie powinien być na uroczystości wnuczki w kościele. dowiedzialam się, że z uwagi na mojego ojca, ojczym nie pojawi się w kościele i cytując moją mamę "wcale mu się nie dziwię". Potrzebuję go. Chciałabym, żeby mama mi zostawila wolną rękę. To wszystko jest bardzo skomplikowane, nie wiem co robić, jak to wszystko ogarnąć, żeby nikt nie miał do mnie pretensji. Proszę o pomoc, bo czasami mam wrażenie, że nie dam sobie z tym rady...przecież mama jest po rozwodzie już 28 lat...

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Konsultacje psychologiczne Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Marta Reichel Psycholog, Rzeszów

28 poziom zaufania

Witam, napisała Pani, że chciałaby żeby mama zostawiła Pani wolną rękę, a ja myślę że już dawno powinna Pani decydować o swojej potrzebie spotykania się z ojcem, nie zważając na odczucia mamy, czy ojczyma. Rozumiem niechęć mamy do byłego męża, że min nie płacił alimentów, ale to jest mamy problem. Pani decyzja nie zadowoli wszystkich, proszę wsłuchać się w swoje potrzeby, to jest najważniejsze, chce Pani spotykać się ze swoim ojcem i dziadkiem swojego dziecka, być może ceną będzie ochłodzenie relacji z mamą, a zarazem sprawdzian jej miłości do Pani, Powodzenia i Pozdrawiam serdecznie

Mgr Daniel Lipka Psycholog, Warszawa

47 poziom zaufania

Dzień dobry.

Napisała Pani bardzo długi list, opisując sytuację rodzinną i Pani uczucia z nią związane. Rozumiem, że trudności, z jakimi się Pani obecnie mierzy, tak naprawdę obciążają Panią już przynajmniej od 28 lat, tj. od rozstania rodziców, a wielkość listu oddaje, jak jest to dla Pani trudny, a jednocześnie ważny temat.

Pogodzenie uczuć i potrzeb obojga rozwiedzionych, skonfliktowanych rodziców, jest dla dziecka często trudne, zwłaszcza gdy Ci ostatni do tego konfliktu wciągają dzieci. Z Pani opisu wynika, że jest Pani wplątana w ten konflikt od kilkudziesięciu lat, rozumiem, że tym trudniej jest sobie Pani poradzić z nim obecnie.

Być może pora powiedzieć rodzicom (w tym przypadku matce), że nie chce Pani narzucać im niczego w kwestii ich wzajemnych relacji, ale ma Pani prawo do utrzymywania dobrych relacji z obojgiem z nich. I tego się konsekwentnie trzymać. Czy im się to podoba, czy nie, po rozwodzie oboje nadal pozostają Pani rodzicami. Nie mam więc wątpliwości, że ma Pani prawo zaprosić ich oboje na ważną dla Pani i Pani dziecka uroczystość.

Nie ma Pani takiej mocy i nikt nie może Pani zagwarantować, że znajdzie Pani sposób na to, by nikt nie miał do Pani pretensji. Ale też nie może Pani brać na siebie odpowiedzialności za te pretensje. Ma Pani prawo utrzymywać dobre relacje z obojgiem rodziców i ma pani prawo oczekiwać, że Ci ostatni to uszanują. Ale to już ich decyzja i ich odpowiedzialność.

Pozdrawiam,

Daniel Lipka
psycholog, psychoterapeuta
https://www.psychoterapiakompas.pl
https://www.psychoterapiakompas.pl/blog

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak naprawić relacje ze swoim ojcem? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Jak poprawić relacje z trudnym ojcem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Relacje z ojcem i szantaż emocjonalny – odpowiada Mgr Agata Wons
Jak radzić sobie w trudnej relacji z rodzicami? – odpowiada Mgr Katarzyna Balcerzak
Trudne relacje z ojcem – odpowiada Mgr Patrycja Abbink
Jak ułożyć relacje z byłym chłopakiem? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Jak poukładać relacje z ojcem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy naszerzej relacje rodzinne są normalne? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Jak poprawić relacje narzeczonego z przyszłymi teściami? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak poprawić relację z ojcem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności

W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na

Mam niepełnosprawne dziecko. Niedawno obchodziło swoje 41. urodziny

Coraz częściej słyszy się o matkach, które rezygnu

Czułam, jakbym stąpała po rozżarzonych węglach. W żyłach krążyła tylko morfina i ketonal

Mam 24 lata, a za sobą 5 operacji stawu biodrowego

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Trudne relacje z ojcem

Po bardzo przykrych doświadczeniach ze Świąt Bożego Narodzenia (ojciec nie rozmawiał ze mną i z moim stałym partnerem, bo obraził się o to, że podzieliliśmy święta na pół między rodziców i byliśmy na Wigilii u rodziców partnera, a w pierwszy dzień świąt u moich i ojciec nie rozmawia ze mną do dziś). Atmosfera była fatalna, dlatego nie mamy ochoty jechać na Wielkanoc nigdzie. Czy dobrze robimy? Mam dość nerwów z tym wszystkim i totalny mętlik w głowie.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Patrycja Abbink Psychologia, Poznań

31 poziom zaufania

Podjęliście dobrą decyzję. Jak domniemam, że jesteście już dorośli i macie prawo decydować, w jaki sposób spędzacie Święta. Proszę dać ojcu czas, aby się jeszcze trochę po obrażał i przemyślał swoje zachowanie. Podejrzewam, że zachowuje się w ten sposób z miłości do Pani i zazdrości, że spędza Pani czas z innymi. Zapewne zawsze spędzała Pani Święta w domu rodzinnym — teraz ma Pani partnera — którego traktuje Pani poważnie. W takich sytuacjach rodzice bardzo często czynią różne niedorzeczne rzeczy (np. obrażają się), ponieważ podświadomie boją się, że stracą swoje dziecko. To się nazywa: „syndrom pustego gniazda” i jest wpisane w cykl życia każdej rodziny. Spędzenie Świąt Wielkanocnych we dwoje jest bardzo dobrym pomysłem. Proszę nie mieć sobie tego za złe i nie pozwolić sobą manipulować. Pozdrawiam i życzę radosnych Świąt.

Mgr Elwira Chruściel Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam,

jest Pani dorosłą osobą i ma prawo podejmować ważne decyzje dotyczące Pani życia, nie tylko jako córki, ale również partnerki. Jeśli czują Państwo, że mają ochotę spędzić święta Wielkanocne we dwoje, że w taki sposób spędzicie je w klimacie, który Państwu najbardziej odpowiada, to oczywiście tak właśnie należy zrobić. Pani ojciec z czasem będzie musiał pogodzić się z faktem, że jest Pani dorosłą osobą i podejmuje samodzielnie decyzje i coraz rzadziej będzie pytała Pani rodziców o zgodę przy podejmowaniu życiowych decyzji. Dla Pani rodziców jest to zapewne trudne, jednak jest to etap który czeka każdego, kto zdecydował się na posiadanie dzieci – w końcu wszystkie dorastają :o) Z pewnością pamięć o tym, pomoże Pani utrzymać pozytywne relacje z bliskimi, dając im czas na oswojenie się z nową sytuacją.

Z pozdrowieniami,
Elwira Chruściel