Skłonności do picia alkoholu i brak celu w życiu u członka rodziny

Jak pomóc bratu, który siedzi w domu i nic nie robi od ponad roku? Ma skonczone studia licencjackie. Nie chce szukać pracy, nie chce nigdzie wychodzić, czasem jak się go zmusi i czasem do sklepu albo do zakładów bukmacherskich. Duzo je i spi, rzadko sie myje. Moja mama go utrzymuje. Ponadto nie można z nim normalnie porozmawiać, gdyż gada od rzeczy. Ma pociąg do alkoholu, a gdy się napije gada do siebie i od rzeczy.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Pomoc psychologiczna Psychologia Alkohole

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Pani brat powinien znaleźć się pod opieką lekarza psychiatry !
Proszę namówić go na taką wizytę w Poradni Zdrowia Psychicznego lub zorganizować wizytę domową.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Żeby zrywanie z nałogiem było skuteczne, potrzebna jest motywacja samego rzucającego. Bez jego zaangażowanej pracy nad sobą, nie jest to możliwe. Postronne osoby mogą oferować swoje wsparcie emocjonalne i informacyjne. Jeśli relacja jest bliska- jak w Pani przypadku- często pomocne bywa także postawienie jasne i konsekwentne granic i oddanie odpowiedzialności pijącemu za jego picie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak skłonić bliską osobę do rzucenia nałogu? – odpowiada Mgr Monika Prus
Jak pomóc 33-letniemu bratu, który nadużywa alkoholu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Uzależnienie od grania na giełdzie i alkoholu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak pomóc bratu, który jest uzależniony od alkoholu? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Problemy finansowe i myśli o samobójstwie u brata – odpowiada Mgr Joanna Marciniak
Tabletki na wywołanie wymiotów i mąż uzależniony od alkoholu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Leczenie uzależnienia od alkoholu w zakładzie zamkniętym – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Nadmierne picie alkoholu przez męża – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Uzależnienie od alkoholu po śmierci ojca – odpowiada mgr Monika Góra
Brak wsparcia ze strony rodziny i męża przyczyną stanów lękowych – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Po trzydziestce miał już wykończoną trzustkę. "Z picia zrobiliśmy religię"

Dziś nie pije, ale jeszcze kilka lat temu był wyso

Wyprawa po nowe życie

Od samego początku swojego życia musiałam walczyć

''Nasza choroba nie jest medialna''. Na chorobę Fabry'ego cierpi w Polsce ok. 70 osób. Walczą o leczenie

Pamiętacie odcinek serialu ''Dr House'', w którym

Brak celu w życiu pomimo szczęśliwej rodziny

Witam. Nie wiem nawet co napisać, bo przecież nie jedna chciałaby tak żyć. Mam męża, który dobrze zarabia, mam dwóch synków (5 i 2), dom. Więc na co narzekać. Ale nie mam celu w życiu. Mam 33 l i nic w życiu nie osiągnęłam. Nic mi nie wychodzi, nie mam zapału, jak już się za coś biorę to albo nie kończę albo się rozdrabniam we wszystkim widzę problem. nie umiem zadbać o dom, dzieci, o siebie. Ciągle zapominam, cały czas mam negatywne myśli jeśli je w ogóle mam. NIEDOJDA życiowa

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Zaburzenia nastroju Psychologia Motywacja

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Może Pani udać się na konsultację do psychoterapeuty.
W internecie znajdzie Pani listę certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Trudności z opanowaniem emocji i wybuchowość – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak sobie poradzić z natręctwem myśli? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak wyleczyć zaburzenia depresyjno-lękowe? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Załamanie po rozstaniu z partnerem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Wewnętrzny niepokój, rozdrażnienie, nocne poty, problemy z koncentracją i zapamiętywaniem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak pozbyć się myśli samobójczych po próbie samobójczej? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Wypalenie zawodowe u 37-latka pracującego na stanowisku kierowniczym – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Problem z ukrywaniem swoich emocji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Napięcie przedmiesiączkowe a nerwica i agresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak podnieść się po ciężkiej, klinicznej depresji? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Pomoc psychologiczna w związku z epidemią koronowiursa. Nasi eksperci czekają na Twoje pytania

Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

umów wizytę

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

umów wizytę

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Jadwiga Boguszewska Psychologia, Lublin

umów wizytę

Brak celu w życiu

Cześć, witam. Od razu na wstępie powiem, że widziałem całą masę podobnych tematów, ale ten trochę się różni - chodzi mianowicie nie o mnie, lecz mojego ojca. Ma 47 lat, jest wszechstronnym i wykształconym facetem, z moją matką nigdy nie mieli żadnych 'związkowych' problemów, nie pamiętam nawet bodaj jednego kryzysu w małżeństwie. Niestety, już parę ładnych lat temu, kłopoty finansowe zmusiły nas do sprzedaży mieszkania i przeprowadzki do rodziców mojej mamy (dziadkowie od strony taty zmarli zanim skończył 18 lat). Warunki nie są tu zbyt komfortowe, chodzi głównie o małą przestrzeń dla siebie - na dodatek ojciec (tak jak zresztą i ja) nie cierpi towarzystwa moich dziadków, i jeszcze prababci, która również z nami mieszka. Ale nawet to było do zniesienia, żyliśmy sobie jakoś - tylko że pół roku temu tata stracił pracę. W międzyczasie zaliczył podyplomowe studia BHP, ale pracy ciągle nie udaje się znaleźć. Wczoraj rozmawialiśmy z mamuśką, mówiła że stopniowo, choć powoli, pogarsza się - najgorsze jest to, że nie ma powodu, żeby rano wstawać. Nie ma powodu, żeby wyjść z cholernego domu, do ludzi, odpocząć od wkurzającego towarzystwa. Nie ma mowy o żadnych wizytach psychologów, telefonach zaufania, nawet mój znajomy prowadzący szkolenia motywacyjne odpada, to typ człowieka który nie uznaje takich rzeczy. Co z tym zrobić? Ja sam zaczynam miewać wyrzuty sumienia, bo moje własne życie towarzyskie jest dobrze rozbudowane (mam 18 lat), moja mama ma w pracy dobrą przyjaciółkę - a on nie bardzo ma z kim pogadać i musi sam mierzyć się ze wszystkim. Szczerze mówiąc, najlepszą odpowiedzią byłaby dla mnie rada pt.: " jak znaleźć pracę mając czterdzieści parę lat? " Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedzi.

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Niestety nie znam stuprocentowo pewnego sposobu na znalezienie pracy po 40-tce. Każdy człowiek ma swoje cechy i zdolności, które może wykorzystać w poszukiwaniach. Z Pana opisu wynika, że ojciec znalazł się w poważnym kryzysie, ponieważ jego rola mężczyzny w rodzinie została zaburzona. Mężczyźni i kobiety nadal wchodzą w swoje, często stereotypowe role, dlatego trudno jest zaakceptować fakt, że silny i zdrowy mężczyzna musi być na utrzymaniu żony i mieszkać u teściów. Warto, żeby Pan porozmawiał o tym z tatą. Pan i mama macie swoich przyjaciół, z którymi możecie rozmawiać i uzyskiwać od nich wsparcie. Tata został sam, dlatego to Wy możecie otaczać go wsparciem i starać się mu pomóc. Brak motywacji do szukania pracy może wynikać z poczucia bezsensu i zawiedzionych oczekiwań. Dobrze byłoby gdyby Pana tata chciał wziąć udział np. w grupach aktywizacyjnych, które pomagają w poszukiwaniach pracy, ale są także możliwością rozmowy o tym, co się dzieje z nim i jak on sobie radzi. Mimo tego, że ojciec nie chce słyszeć o żadnej pomocy ze strony specjalistów, dobrze jest co jakiś czas o tym wspomnieć, przypadkiem zostawić nr telefonu zaufania czy otwartą stronę internetową. Może skorzysta z takiej możliwości, kiedy nikt nie będzie o tym wiedział. Zainteresowanie jego problemami to także pokazanie, że jest ważną dla Was osobą i zależy Wam na jego szczęściu. Wsparcie ze strony Pana i mamy oraz wysłuchanie tego, co ojciec ma do powiedzenia, może pomóc mu w walce z trudnościami.

Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

żeby znaleźć pracę to trzeba być zmotywowanym, zorientowanym na cel - powysyłać CV w różne miejsca i przede wszystkim dobrze byłoby żeby Pana tata wstał z łózka, ponieważ to może być wskaźnikiem depresji, którą trzeba leczyć psychiatrycznie (farmakoterapią) i psychoterapią. Jeśli ktoś ma chory wyrostek robaczkowy (problem chirurgiczny), to raczej nie wstaje - wymagane jest leczenie specjalistyczne. Zaburzenie psychiczne powodują cierpienie - ból psychiczny, który uniemożliwia funkcjonowanie społeczne i wymaga specjalistycznego leczenia, depresja jest chorobą.

Pozdrawiam serdecznie