Wybuchy płaczu po wyprowadzce dzieci z domu

kilka miesięcy temu moja córka wyprowadziła się z domu i całkiem niedawno syn zaczął studia i również nie mieszka już z nami. Coraz częściej zdarza mi się płakać na samą myśl o tym, że dzieci nie ma już zemną w domu. Ostatnio żegnaliśmy w grupie hobbystycznej ludzi których ledwo znałam. Podczas pożegnania niespodziewanie wybuchłam płaczem. Ostatnio bardzo często mi się to zdarza. A jestem osobą pogodną i optymistycznie podchodząca do życia. Co mi jest?

KOBIETA ponad rok temu

Psychologia

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie!
Być może to, czego Pani aktualnie doświadcza, to syndrom opuszczonego gniazda. Córka wyprowadziła się z domu, syn rozpoczął studia i też rzadziej zagląda do domu. Syndrom pustego gniazda to szereg negatywnych emocji, jakie towarzyszą rodzicom, szczególnie matkom, kiedy dorosłe dzieci opuszczają dom rodzinny i chcą się usamodzielnić. Pojawia się wówczas samotność, tęsknota, a nawet może rozwinąć się depresja. Drogą wirtualną nie jestem w stanie postawić diagnozy, to są tylko moje przypuszczenia, dlatego zachęcam Panią do konsultacji ze specjalistą. Proszę pamiętać, że życie bez dzieci w domu może być radosne. To nowy etap w Pani życiu, niosący ze sobą zmiany, ale te zmiany nie muszą być zmianami na gorsze. Może mieć Pani więcej czasu dla siebie, dla małżonka, więcej czasu na rozwój swoich pasji. Odsyłam do artykułów: Syndrom opuszczonego gniazda, Syndrom pustego gniazda.
Pozdrawiam!

Mgr Beata Szymik Psycholog, Zabrze

37 poziom zaufania

Niesposób stwierdzić z opisu kilku tylko faktów co się z Panią dzieje, skąd te wybuch płaczu. Pani wiąże to z wyprowadzką dzieci z domu czyli z poczuciem opuszczenia. Coś takiego nazywane jest syndromem pustego gniazda. W takich sytuacjach życie wymaga ponownego przewartościowania, znalezienia nowego sensu, sposobów radzenia sobie, sposobów spędzania czasu i odczuwania radości etc. Z Pani wpisu można wywnioskować, że nie zamyka się Pani w domu, a raczej aktywnie spędza czas w gronie innych ludzi. To z pewnością może pomóc nie czuć się tak samotnie. Jednak mocno przeżywa Pani poczucie opuszczenia i zostawienia. Tutaj warto głębiej w sobie poszukać dlaczego. Może Pani skorzystać z pomocy. Coś takiego nie jest do ustalenia na podstawie pisanych pytań.
Beata Szymik

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego jej syndrom opuszczonego gniazda staje się też moim problemem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Zakup kota przez matkę po wyprowadzeniu się córki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Lęk separacyjny u 16-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Anna Rossa
Dlaczego 3-letnie dziecko nie chce wychodzić z domu? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Relacje z córką i jej partnerem – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Wyprowadzka z domu a opieka nad 10-letnią siostrą – odpowiada Mgr Joanna Pluta
Jak wyjść z trudnej sytuacji z rodzicami? – odpowiada Mgr Anna Kic
Częste wybuchy płaczu u 26-latki – odpowiada Mgr Teresa Ziętak-Kajka Ziętak-Kajka
Jak sobie poradzić z tym, że 18-letni syn tak szybko dorósł? – odpowiada dr n. med. Katarzyna Niewińska
Wybuchy płaczu u dziecka – odpowiada Marta Osińska-Białczyk

Wybuchy płaczu po wyprowadzce dzieci z domu

artykuły

Oblicza Starości - poruszająca wystawa, która oswaja ze starością

Elena Kadantseva uciekła z Ukrainy. Nie chce być ciężarem dla nikogo, ma tylko jedną prośbę

Syndrom ocalałego dotyka uchodźców. Jak go rozpoznać i pomóc?

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła