Witam!
Jest Pani rzeczywiście w bardzo trudnej sytacji. Ma Pani prawo do własnego szczęśliwego życia. Tylko wtedy będzie Pani mogła pomagać siostrze, być dla nie przykładem.
Oczywiście powinna Pani wspierać siostrę już teraz. W miarę możliwości spędzać z nią wolny czas: rozmawiać, zabierać do kina, teatru. Jeśli to konieczne pomagać w nauce.
Ale wszelkie decyzje dotyczące opieki nad siostrą, powinniście Państwo podejmować wspólnie z tatą.
Pozdrawiam. JPluta
Witam, nie wydaje mi się, aby musiała Pani wychowywać własną siostrę zamiast matki. Natomiast uważam,że kontaktowanie się z nią, spędzanie z nią czasu w miarę regularnie widywanie, rozmowy, są rzeczywiście wręcz Pani rodzinnym obowiązkiem.Zakres tak rozumianej opieki z Pani strony jest zależny oczywiście od poziomu Pani możliwości czasowych i psychicznych. Sugeruję pamiętać, że dobro dane innym, prawie zawsze, w ten czy inny sposób do nas wraca, poza tym kto wie czy Pani nie będzie kiedyś potrzebowała opieki ze strony siostry??Nie życzyłabym Pani aby wtedy padło z jej strony: nie obchodzisz mnie, nie mam zupełnie dla Ciebie czasu.Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy rodzinne a poczucie winy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Mąż siostry i jego zachowanie – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Podejrzenie bulimii u siostry – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Pomoc osobie z depresją poporodową – odpowiada Mgr Krystyna Kozłowska
- Problem z zaakceptowaniem siostry w rodzinie – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
- Depresja u 47-letniej siostry – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Relacje z matką a wyprowadzka do partnera – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Siostra ma problemy psychiczne – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Czy moja siostra powinna udać się do specjalisty? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Czy moja siostra jest chora i ma problemy z odżywianiem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
artykuły
Objawy depresji poporodowej
Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd
Zostałam dawcą w swoje urodziny
Historie dawców i biorców szpiku są różne, ale naj
"Marzę, żebym mogła założyć dżinsy i tak normalnie sobie usiąść". Dominika już nie pamięta dnia bez bólu
Trudno uwierzyć, że jedna i do tego tak młoda osob