Witam. Przydałaby się jej psychoterapia aby teraz i w prszyszłosci odległej lepiej jej się żyło.
Magdalena Brabec
Witam. Pani córka jest w okresie nastoletniego buntu i walcząc o swoją niezależność i separacje od Pani prezentuje skrajnie inne stanowisko w ważnych dla siebie sprawach. Psychologicznie jest to trochę powtórzenie tego czasu, gdy miała 2 lata i wszystko było na nie, wtedy też ona chciała we wszystkim mieć rację;) Postawić na swoim to dla niej oznacza przetrwać, być odrębną, niezależną, dorosłą. Jednocześnie, jeżeli jest w miare zdrowa, uderza w Panią mocno, ale tak, żeby Pani nie stracić (o czym zreszto Pani wspomina pisząc, że stara się opanować). Pomoże na pewno ogromna ilość cierpliwości, miłości oraz konsekwencji. Proszę ją zachęcać do spokojniejszej rozmowy, słuchać uważnie, brać pod uwagę jej argumenty i pamiętać o tym, że i tak Pani nie spełni wszystkich oczekiwać, bo jest to poprostu niemożliwe. Tak między nami (to nie jest informacja dla niej) to dobrze, że się buntuje, bo to oznacza, że próbuje dorastać, dojrzewa, uniezależnia się, a są to bardzo ważne procesy w życiu każdego człowieka. Radziłabym na razie spróbować spokojnie to przetrwać, jeśli poczuje się Pani bardzo zmęczona zalecam konsultacje u psychologa lub terapeuty rodzinnego. W przypadku problemów terapeuta rodzinny na pewno udzieli Paniom pomocy. Powodzenia. Małgorzata Danielewicz
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
